-
-
-
-
-
-
Home - Επικοινωνία - Προσωπικά Δεδομένα
Τι Είναι Η Σάμπα Όπως Τη Γνωρίζουμε Σήμερα
Η σάμπα, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, είναι το είδος χορού που προέκυψε το 1917, από τη σάμπα- καριόκα, μια παραλλαγή της σάμπα που χόρευαν στην περιοχή Καριόκα (είναι η περιοχή γύρω από τον ομώνυμο ποταμό που διέσχιζε το Ρίο ντε Τζανέιρο). Η σάμπα άρχισε να γίνεται δημοφιλής όταν την ανακάλυψαν οι Βορειοαμερικανοί, και την διέδωσαν σε όλο τον κόσμο. Επίσης, η δημοτικότητα της σάμπα αναπτύχθηκε κατά τον 20ο αιώνα, παράλληλα με την παγκόσμια δημοτικότητα του καρναβαλιού του Ρίο ντε Τζανέιρο. Bossa Nova Η bossa nova είναι ένα είδος της βραζιλιάνικης μουσικής που αναπτύχθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο και διαδόθηκε παγκοσμίως στη δεκαετία του 1930 και του 1940. Η φράση «μπόσα νόβα» σημαίνει κυριολεκτικά «νέα τάση» στα πορτογαλικά και είναι μια συγχώνευση της σάμπα και της τζαζ. Από τη γέννησή της, έχει παραμείνει ένα σημαντικό μέρος του ρεπερτορίου της τζαζ. Στην πραγματικότητα η μπόσα νόβα ήταν ένας καινούργιος τρόπος να τραγουδάει κανείς την παραδοσιακή σάμπα. Απάλυνε το πάθος και την έντασή της απομακρύνοντας την κυριαρχία των κρουστών από τις ορχήστρες, απέδιδε στην κιθάρα και στο πιάνο τον πρωταγωνιστικό ρόλο και επέλεγε σαν χώρους ακρόασης μικρότερες αίθουσες όπου μπορούσε κανείς να παρακολουθήσει μέσα σε συνθήκες απόλυτης ηρεμίας. Capoeira Η Capoeira είναι Βραζιλιάνικη πολεμική τέχνη. Αναπτύχθηκε αρχικά από Αφρικανούς σκλάβους στη Βραζιλία, ξεκινώντας από την αποικιοκρατική περίοδο. Συμμετέχοντες από ένα roda (κύκλο) εναλλάσσονται παίζοντας όργανα, τραγουδώντας και χωρίζονται σε ζευγάρια στο κέντρο του κύκλου. Το παιχνίδι χαρακτηρίζεται από συνεχή ακροβατικά, προσποιήσεις, προφάσεις και εκτεταμένη χρήση του εδάφους, καθώς και σαρωτικών κινήσεων, κλωτσιών και κεφαλιών. Η τεχνική και η στρατηγική είναι τα στοιχεία-κλειδιά για ένα καλό παιχνίδι. Η capoeira έχει δύο κύρια είδη, γνωστά ως «τοπικό» και «Ανγκόλα». Διάσημοι καλλιτέχνες Michel Teló Γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1981 στην Βραζιλία. Πριν ξεκινήσει την επιτυχημένη σόλο καριέρα του, συμμετείχε σε αρκετές μπάντες, από τις οποίες η σημαντικότερη ήταν η Grupo Tradicao. Η μεγαλύτερη επιτυχία του, που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο είναι το “Ai se eu te pego”. Έχει κυκλοφορήσει ένα στούντιο άλμπουμ και τρία live άλμπουμς. Γκουστάβο Λίμα Γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1989. Από γονείς μουσικούς από την Γκοιάνα (...
Πηγή tralala.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Τι Είναι Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι
Οι βαλκανικοί πόλεμοι είναι ίσως η τελευταία περίοδος της ελληνικής ιστορίας η μυθοποίηση της οποίας είναι αποδεκτή χωρίς διχαστικές αντιρρήσεις και αναθεωρητισμούς. Αποτελεί ως εκ τούτου μέρος της σχολικής ιστοριογραφίας, δίνοντας την ευκαιρία, κατά περιόδους, να εξαρθούν τα οφέλη της εθνικής ομοψυχίας ή να αποτυπωθούν οι αντανακλάσεις πολιτικών επιλογών που αφορούν τους Βαλκάνιους γείτονες.Στη μνήμη του ίδιου πολέμου εντάσσεται και ο Εθνικός Διχασμός. Εδώ τα πράγματα τείνουν να παραμένουν περισσότερο σιωπηλά και η ιστορία του διχασμού να διαβάζεται μέσα από τον φακό των βενιζελικών. Η μνήμη αυτή εντάσσεται περισσότερο σε μια μνήμη αντιθετική με την προηγούμενη, που φλερτάρει οριακά με ουσιοκρατικές θεωρίες για τον «χαρακτήρα της φυλής», που είναι ικανή για τα μεγαλύτερα επιτεύγματα όταν είναι ενωμένη, αλλά κατατρύχεται από την τάση να αναπτύσσει διχόνοιες και διχασμούς. Όταν η μνήμη αυτής της περιόδου εμφανίζεται με θετικό πρόσημο στην ιστορική κουλτούρα, αφορά κυρίως μνήμες του βενιζελισμού, που σχετίζονται με προσπάθειες εκδημοκρατισμού του κράτους αλλά και με την προσπάθεια υλοποίησης του ονείρου της Μεγάλης Ελλάδας.Η μνήμη του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου καθαυτόν είναι μάλλον καχεκτική στην εθνική συνείδηση. Στην ιστορική κουλτούρα αποτυπώνεται κυρίως μέσω των στρατιωτικών νεκροταφείων και των σχετικών μνημείων, τα οποία ωστόσο, όπως είδαμε, σπάνια αφορούν αποκλειστικά τον συγκεκριμένο πόλεμο και επιπλέον δεν αντανακλώνται ως μνήμες σε τελετουργίες και επετείους παρά μόνο για ομάδες συγκεκριμένου ενδιαφέροντος. Η μοναδική μνήμη που ακουμπά στον πόλεμο αυτό και είναι ισχυρή είναι αυτή της Συνθήκης των Σεβρών που έφερνε το όραμα της Μεγάλης Ελλάδας στα όρια του εφικτού, αλλά και αυτή μοιάζει να αποσπάται από το πλαίσιο του Α΄ Παγκοσμίου καθαυτόν και να εντάσσεται στο αφήγημα ως πρώτη πράξη του δράματος που θα ακολουθούσε.Η κύρια μνήμη που σχετίζεται με τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο για την Ελλάδα, αυτήν στην οποία συμπυκνώθηκε το τραύμα του πολέμου, είναι αυτή της Μικρασιατικής Καταστροφής. Τη μνήμη αυτή την είχαν διαχειριστεί, πολύ πριν εθνικοποιηθεί και αποτελέσει μέρος του εθνικού αφηγήματος, οι προσφυγικοί σύλλογοι. Είναι ακριβώς η μνήμη στην οποία συναντάται το εθνικό τραύμα της ματαίωσης της «Μεγάλης Ιδέας» με το τραυματικό της βιωμένης εμπειρίας των προσφύγων. Και ως τέτοια, αποτελεί ακόμη πεδίο διεκδίκησης ανάμεσα στην κυρίαρχη εθνική αφήγηση, που την εντάσσει ως τόπο μνήμης της εθνικής βιογραφίας, και στους συλλόγους, που τη διεκδικούν ως κομμάτι του βιωμένου τους παρελθόντος, με μια περισσότερο ηθική προσέγγισης απόδοσης δικαιοσύνης στο παρελθόν. Και αυτή η μνήμη διεκδικεί την καθιέρωσή της στον δημόσιο χώρο: στην εκπαίδευση, στην πολιτική με τη συζήτηση για τις γενοκτονίες, στις εθνικές τελετουργίες, με αναγνώριση Ημέρας Μνήμης Μικρασιατικής Καταστροφής. Ίσως μάλιστα αυτή η τελευταία να αποτελεί το ισοδύναμο της Ημέρας Μνήμης του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου που γιορτάζεται στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αφού για το ελληνικό κράτος, τόσο πρακτικά όσο και συμβολικά, ο πόλεμος τελείωσε το 1922.Η συνάντηση ηθικού και πολιτικού και οι διαφορετικές διαδρομές της εθνικής μνήμης που αποτυπώνονται στη νοηματοδότηση της «Μικρασιατικής Καταστροφής» είναι θέμα πολύ ευρύτερο από τον τρόπο που αποτυπώθηκε ο Παγκόσμιος Πόλεμος στην εθνική συνείδηση. Είναι ίσως αρκετό όμως να πούμε ότι στο πυροτέχνημα της μνήμης του, η μνήμη της απώλειας των ανατολικών παραλίων του Αιγαίου και της Θράκης είναι η ουρά που σβήνει τελευταία από τον ουρανό δεν υπάρχει χωρίς τις υπόλοιπες, αλλά είναι αυτή που αφήνει την τελευταία εντύπωση από το πυροτέχνημα. http://www.chronosmag.eu/index.php/sl-p-g-e-ths-pgs-pl....
Πηγή elzoni.gr >>>
Το καζάνεμα είναι ιερό, μια παράδοση από τα βάθη της αρχαιότητας, μια οικιακή θρησκεία που τελείται με συγκίνηση, δέος και κατάνυξη, σοβαρότητα και ευλάβεια. Μέσα στον άμβυκα, κάθε χρόνο την ίδια μέρα, γουργουρίζουν βράζοντας γλυκά, τα κόκαλα και οι μνήμες των προγόνων, ο παλιός, ο πανάρχαιος και ο μέλλοντας χρόνος, τα ιερά και τα όσια της οικογένειας, ο ίδιος ο Διόνυσος. «Το μόνο που δεν μπορούν να μας πάρουν είναι ο ήλιος και το τσίπουρο», είπε ο Πρωθυπουργός στον αγροτοσυνδικαλιστή Βαγγέλη Μπούτα, που έσπευσε με ένα μπουκάλι-πεσκέσι «γνήσιο» στο τραπέζι των ...
Πηγή olivemagazine.gr >>>
Τι Είναι Η Παρομοίωση Ενός Χωρισμού Με Θάνατο
Η παρομοίωση ενός χωρισμού με θάνατο είναι με άλλα λόγια η δυσκολία να απομακρυνθεί μια γυναίκα, στην προκειμένη, από έναν άνθρωπο με τον οποίο έχει κοινό παρελθόν και καθημερινότητα. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν η σχέση διατηρείται κυρίως λόγο της προσωπικής καταπίεσης που επιβάλει η ίδια η γύναικα στον εαυτό της. 3. Σε άλλη περίπτωση, η γυναίκα «μπλοκάρεται», ταλαντεύεται δηλαδή μεταξύ του να φύγει από τη σχέση ή όχι , οταν ο σύντροφος της προχωράει σε ένα είδος ψυχολογικου εκβιασμού, έμμεσο ή άμεσο. Π.χ.: “Αν φύγεις θα σε κυνηγήσω” “δεν υπάρχω χωρίς εσένα”. Σε λιγότερο συναισθηματικές ίσως περιπτώσεις, η γυνάικα δεν μπορεί εύκολα να αφήσει τη σχέση της λόγο των υλικών αναγκών που της καλύπτει ο σύντροφος. Αυτό ήταν ακόμα πιο έντονα παλιότερα, όταν οι γυναίκες δεν εργαζόταν, δεν είχαν εισόδημα άρα στηριζόταν απόλυτα στο άλλο φύλο. Αν δεχτούμε πως ο 3ρωτας είναι μια φυσική ανάγκη του ανθρώπου κι ότι το δεύτερο πρόσωπο είναι η «αφορμη», προκύπτουν διάφοροι λόγοι που εξηγούν το γιάτι ένας ανθρώπος, μια γυναίκα εδώ, μένουν σε μια σχέση παραπάνω από όσο στην πραγματικότητα θέλουν. 4. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ενώ ο άντρας έχει εξωσυζυγικές σχέσεις, ή αδιαφορεί για τη σύντροφο του ή την κακομεταχειριζεται και την κακοποιεί, η γυναίκα δεν μπορεί ευκολα να πάρει την απόφαση να φύγει για λόγους εξάρτησης αλλά όχι απλά ή μόνο υλικούς αλλά και συναισθηματικούς. Ένας τέτοιος λόγος μπορεί να είναι η βαθιά της ανάγκη να αγαπήσει και να αγαπηθεί ολοκληρωτικά και με όρους “αποδοχής” που μεταφράζονται σε σαδομαζοχιστικές συμπεριφορές. 5. Για χάρη αυτού, κυνηγάει μάλιστα το ιδεατό πολλες φορές. Το έδαφος στο οποίο μπορεί να χτιστεί μια τέτοια ανάγκη είναι η ίδια η σχέση και η επαναπλαισιοποίησή της μέσα στο χρόνο. π.χ.: “Στην αρχή με απατούσε αλλά κατάφερα να τον κάνω να καταλάβει. Δεν έδινα σημασία και πάντα τον περιποιούμουν. Με την καλοσύνη μου έγινε άνθρωπος.” Γνωρίζοντας λοιπόν ότι αν φύγει από τη σχέση θα πάψει να αγαπιέται και θα χάσει το όποιο δημιούργημά της, μένει προσπαθώντας να δει την αγάπη και τον 3ρωτα και το τροφοδοτεί ερμηνεύοντας την κάθε γλυκιά κίνηση σαν κίνηση αγάπης, όσο μικρή κι αν είναι. Η ερμηνεία λοιπόν της συμπεριφοράς του άλλου προσαρμοσμένη στην ανάγκη της, οδηγούν στη σταθερότητα που τόσο έχει ανάγκη μια σχέση για να εδραιωθεί. 6. Το καθρέφτισμα είναι στην ούσια μια ακόμη εξήγηση στο γιατί κάποιες γυναίκες δυσκολεύονται να χωρίσουν. Το καθρέφτισμα, που είναι και βασικό συστατικό του 3ρωτα, είναι μια σταθερά που υπάρχει στη φύση, ανάμεσα στα όντα άρα και ανάμεσα στους ανθρώπους. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου μια γυναίκα μενει με κάποιον και δυσκολεύεται να τον αφήσει ,όχι από 3ρωτα ή αγάπη αλλά επειδή έχει με κάποιο τρόπο ταυτιστεί μαζί του. Η ταύτιση αυτή μπορεί να είναι μια μεγάλη κοινή ανάγκη, ή μια φιλοσοφία, ή κάποιο συμβάν που μπορεί να συνέβη ανάμεσα στα δύο ατόμα και τα ενώνει με αυτό τον τρόπο....
Πηγή taz.gr >>>