Τι Είναι Το Pajama Style : Συλλέξαμε την καλύτερη πηγή για αυτό το θέμα και σας την παραθέτουμε μαζί με άλλες πληροφορίες.
Το pajama style είναι μια τάση που έχει ξεκινήσει να υιοθετείται τον τελευταίο καιρό από όλο και περισσότερες celebrities, όμως, αυτή τη φορά, η εμφάνιση αυτού του αγαπημένου μας it-girl, θα σε πείσει πως μπορείς κι εσύ να τη δοκιμάσεις, χωρίς να δείχνεις εκκεντρική. Η βρέθηκε στα εγκαίνια του flagship καταστήματος του Stuart Weitzman στο Λονδίνο (το μοντέλο, μάλιστα, έχει σχεδιάσει και μια capsule shoe collection, σε συνεργασία με το σχεδιαστή) και για την περίσταση αποφάσισε να τολμήσει κάτι διαφορετικό. Η ίδια εμφανίστηκε στην εκδήλωση φορώντας ένα μαύρο pajama ...
Πηγή newsbit.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Η συγγραφή είναι η έμπνευση της στιγμής; Είναι εύκολη υπόθεση; Η έμπνευση της στιγμής, αυτό το «αίφνης» που ανάβει τα φώτα του μυαλού, μπορεί να είναι η συγγραφική αφορμή. Η ίδια η συγγραφή απαιτεί χρόνο και αντοχή. Η συγγραφή δεν είναι το σπριντ των εκατό μέτρων, είναι μαραθώνιος. Και όχι, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αλλά ποιο ωραίο πράγμα στη ζωή είναι εύκολη υπόθεση; – Γράφετε όταν έρχεται η έμπνευση ή βάση προγράμματος; Γράφω μυθιστόρημα. Οπότε, η έμπνευση μπορεί να αποτελέσει το συγγραφικό καύσιμο, όχι όμως το έργο. Δε γίνεται συγγραφή μυθιστορήματος χωρίς εργατοώρες καθημερινής εργασίας στην καρέκλα. – Πόσο καιρό χρειάζεστε για να γράψετε ένα μυθιστόρημα; Χρόνια. Τέσσερα, συχνά περισσότερα. Το μυθιστόρημα είναι γάμος. Περνάς πολλά χρόνια μαζί με την ιδέα και τους ήρωές σου, ώσπου να γραφεί το βιβλίο. – Γιατί γράφετε; «Γιατί η ζωή δεν είναι ποτέ αρκετή». Ξέρετε, όσο περιπετειώδης και να είναι ο βίος μας, πάντα θέλουμε κι άλλο. Ο καλλιτέχνης (ο συγγραφέας στη δικιά μας περίπτωση, αλλά και ο αναγνώστης) ζει πολλές ζωές ταυτόχρονα. Δεν είναι δώρο αυτό; Με γοητεύει η συγγραφή. Κάνει τη ζωή πιο πλούσια – και πιο ενδιαφέρουσα. – ‘Ο φόβος θα σε βρει και θα είσαι μόνος’. Έτσι γίνεται πάντα; – Με το φόβο, γίνεται αυτό που γίνεται με την αρρώστια. Όσο και να σε αγαπούν ή να σε φροντίζουν οι δικοί σου άνθρωποι, ο άρρωστος είναι μόνος στο κρεβάτι του. Τα βγάζει πέρα και τους συναντάει μετά, στο τέλος του τούνελ. Κάπως έτσι και με τον φόβο. Έρχεται και ψιθυρίζει ιστορίες στο σκοτάδι. Ξέρει πότε θα μας βρει μόνους. – Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας; Ο (επώδυνος) θάνατος. Υπάρχει κάτι άλλο; – Είστε φύση αισιόδοξη; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι πως πιστεύω σε αυτό που έλεγαν οι παλιές μαμάδες «κάθε εμπόδιο για καλό». Κάτι μαθαίνει και από τα ζόρικα κανείς. Και πάει παρακάτω. – Ποιο είναι το moto σας; Δεν έχω. Μου φαίνεται πολύ περιοριστικό. Εδώ αλλάζω γνώμη κάθε πεντάλεπτο. (γέλια) – Ως μαμά, πώς κρίνετε τον εαυτό σας; Όπως κρίνουν οι μαμάδες τον εαυτό τους: αυστηρά. Προσπαθώ όμως να μαθαίνω από τα λάθη μου. – ‘Μην το αφήνεις μόνο του το παιδί. Κάνε και δεύτερο’’ είναι η φωνή της κοινωνίας, πολλές φορές και αδιάκριτη. Εσείς τι απαντάτε στο θέμα της ‘μοναξιάς’ του παιδιού; Το αν θα κάνει κάποιος άνθρωπος παιδί, αν δε θα κάνει, το πόσα παιδιά θα κάνει, είναι κάτι που αφορά τον ίδιο και κανέναν άλλον. Από μικρή επαναστατούσα, όταν ο περίγυρος έβρισκε τρόπο να παρουσιάζει τις δικές του επιλογές ως κανόνα. Έχω αδέλφια: είναι το αίμα μου, οι άνθρωποι μου στα δύσκολα. Αυτό δε σημαίνει πως θεωρώ ότι, επειδή το συγκεκριμένο μοντέλο λειτούργησε στη δική μου οικογένεια, είναι ο κανόνας που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι. Υπάρχουν άνθρωποι που ευτυχούν μέσα στην οικογένεια, άλλοι που δυστυχούν. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν χαρούμενοι μαζί με άλλους κι άλλοι που ευτυχούν στη μοναξιά τους. Ο καθένας από μας είναι η ατομική του περίπτωση. – Οι πληροφορίες μου λένε ότι είστε μία καθηγήτρια που εμπνέει τους μαθητές της τόσο που δεν θέλουν να χάσουν μάθημα σας; Πώς το καταφέρνετε; Αγαπάω αυτό που κάνω. Ξέρετε, το δημόσιο σχολείο (όπως και το δημόσιο νοσοκομείο) έχει λοιδωρηθεί φρικτά τα τελευταία χρόνια. Σίγουρα, υπάρχουν άνθρωποι που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους (πάντα υπήρχαν), αλλά δε δίνουν αυτοί τον τόνο. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν πολλοί και ορεξάτοι εκπαιδευτικοί που κάνουν εξαιρετικά τη δουλειά τους. Ως μητέρα τους ευγνωμονώ. Ως συνάδελφος χαίρομαι και καμαρώνω. – Με ποιους τρόπους μπορούμε οι γονείς να παροτρύνουμε τα παιδιά μας να είναι μελετηροί/ρες μαθητές/τριες; Το σχολείο δεν είναι τιμωρία. Είναι χαρά. Όταν το παιδί το αντιληφθεί (κι ...
Πηγή ert.gr >>>
Τι Είναι Τα Panama Papers
Τα Panama papers είναι πραγματικά ένα σημαντικό χτύπημα σε αυτούς τους ηγέτες που πιστεύουν ότι μπορούν να αποφύγουν τη λογοδοσία. Τρέφω μεγάλο θαυμασμό για τους δημοσιογράφους που έκαναν αυτές τις έρευνες. Η πολιτική πρόκληση όμως είναι να διασφαλιστεί ότι αυτές οι αποκαλύψεις δεν θα δυναμώσουν τα λαϊκιστικά κόμματα. Χρειάζεται οι κυβερνήσεις μας να δράσουν αποφασιστικά και να δείξουν ότι εννοούν όσα λένε για την αντιμετώπιση του σκανδάλου των φορολογικών παραδείσων και για την τιμωρία των συνεργών, τραπεζών και δικηγόρων, που συμμετέχουν σε αυτά τα σχήματα, παρότι έχει αποδειχθεί ότι είναι παράνομα»....
Πηγή tovima.gr >>>
Ποιά Είναι Η Απάντηση Στο Θάνατο
Η απάντηση στο θάνατο είναι η αγάπη που βιώνεις, γιατί τότε παίρνεις μια αναμφισβήτητη γεύση αιωνιότητας. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να πάμε. Όμώς εμείς τι κάνουμε; Γυρνάμε στη λογική και στο διανοητικό μπλα μπλα.Μου αρέσει ο τρόπος που μιλάτε. (Γελάει).Μου θυμίσατε τώρα μια ιστορία που λέει ότι ένας παπάς έκανε κήρυγμα στην εκκλησία, κι ένας άνθρωπος που τον παρακολουθούσε, όταν τελείωσε η λειτουργία του είπε: «Πάτερ, μιλήσατε πολύ όμορφα», κι εκείνος του απάντησε: «Το ξέρω. Μου το ‘πε πριν από σενα ο Διάβολος».Πως ξέρουμε, πάτερ, ποιά κατεύθυνση ν’ ακολουθήσουμε στη ζωή;Όσο περισσότερο μοιραζόμαστε –κοινωνούμε-με τους άλλους ανθρώπους τόσο πιο ξεκάθαρα θα βλέπουμε που μπορούμε να πάμε.Γιατί χρειάζονται οι άλλοί; Δεν καταλαβαίνω τη σκέψη σας. Εννοείτε το καθρέφτισμα;Η δυνατότητα του ανθρώπου να αυτοεξαπατάται είναι ασύλληπτη Υπάρχει μια ιστορία που λέει πως όταν ένας άνθρωπος σου πει πως είσαι άλογο, το παραθεωρείς. Όταν ένας δεύτερος σου το ξαναπεί, το σκέφτεσαι. Όταν ένας τρίτος σ’το επαναλάβει, πας και αγοράζεις μια σέλα. Η δυνατότητα να πιστεύω πως είμαι ο Ροδόλφο Βαλεντίνο, ενώ έχω μια μύτη τρία μέτρα, είναι πραγματικά ασύλληπτη.Τα τελευταία χρόνια ο άνθρωπος στρέφεται προς τη μεταφυσική. Είναι σημείο των καιρών ή ανοίγει ένας νέος κύκλος;Μιλάμε για καθαρό καταναλωτισμό. Ο σημερινός άνθρωπος αναζητάει την άμεση ικανοποίηση. Να πατά ένα κουμπί και να ικανοποιείται. Ψάχνει στα υλικά αγαθά, στην προβολή, στα ναρκωτικά και , αργά ή γρήγορα, ανακαλύπτει πως άμεση ικανοποίηση δεν υπάρχει. Τον τελευταίο καιρό, η νέα του ανακάλυψη είναι η θρησκεία. Σημάδι που εμένα δεν με παρηγορεί καθόλου, παρότι οι παπάδες χαίρονται για τη νέα «πελατεία». Για μένα η αναζήτηση δεν είναι ελπιδοφόρα. Είναι μια εμμονή του πνεύματος της εποχής, μια χρησιμοθηρηκή σχέση που απ’ τη φύση της, δεν μπορεί να καλύψει ανάγκες, και που μέσα σ’ αυτήν παραμένεις ένας νάρκισσος.Η εκκλησία δίνει συγχώρεση. Πως μπορεί να μετανοήσει ένας άνθρωπος που νιώθει ενοχές;Κάποιος που νιώθει ενοχές δεν μπορεί να μετανοήσει. Για μένα, η ενοχή είναι μια κρίση αλαζονείας. (Τον κοιτάζω ερωτηματικά). Ενοχή είναι η δυσκολία ενός ανθρώπου να δεχτεί ότι μπορεί να έχει κάνει κάτι αποκρουστικό, η άρνηση να δεχτεί ότι έπεσε τόσο χαμηλά. Η αλαζονεία είναι ανωριμότητα, και είναι γεγονός πως ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί ότι είναι ατελής. Έχετε διαβάσει καθόλου Σκοτ Πεκ; (Γνέφω καταφατικά). Αυτός έχει γράψει ότι η επίτευξη της κοινωνίας προυποθέτει κατάθεση της κατάντιας.Μιλήσατε για κατάντια, και μου ήρθαν στο νου τα ναρκωτικά. Τι έχετε να πείτε γι αυτά;Ο άνθρωπος που ζει μόνος-που η ανάγκη του ν’ αγαπήσει και ν’ αγαπηθεί δεν καλύπτεται-βιώνει μια ανυπόφορη οδύνη από την οποία αναπόφευκτα θα ζητήσει μια απόδραση. Ναρκωτικά, πολιτική, θρησκεία, ταχύτητα, επιστήμη, δεν έχει σημασία το μέσο αποδράσεως. Ο νέος άνθρωπος μεγαλώνει ευνουχισμένος σπίτι του, με την ψευδαίσθηση ότι είναι το κέντρο του κόσμου, κι έτσι όταν κάποια στιγμή στην εφηβεία βγαίνει στον κόσμο, τα χάνει. Πως μπορεί αυτός ο άνθρωπος να μη ζητήσει απόδραση από την ανυπόφορη οδύνη του, όταν διαπιστώνει ότι δεν μπορεί να ζήσει με τον τρόπο που του έχουν μάθει; Θα πρέπει να τον αλλάξει, αλλά δεν ξέρει πως. Τι να κάνει; Υποφέρει. Αν δεν αλλάξει ο πολιτισμός μας, καήκαμε.Και ο πολιτισμός περιμένουμε ν’ αλλάξει απ’ τους πολιτικούς;Η λύση βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Έλαβα ένα πρωτοχρονιάτικο μήνυμα που έλεγε «Αν ο καθένας μας κάνει κάτι με τον εαυτό του, αν ο καθένας μας ανάψει ένα κερί και είναι νύκτα, δεν θ’ αργήσει πολύ ν’ αρχίσει να φαίνεται φως». Η λύση είναι εκεί. Βρίσκεται μέσα στον καθέναν μας.Τι γίνεται με τους ανθρώπους που αυτοκτονούν; Γιατί δεν δέχεται ούτε να τους θάψει η Εκκλησία; Δεν είναι ανθρώπινο κάποιος να μην μπορεί να τα βγάλει πέρα;Είναι καταδικασμένοί από ένα θρησκευτικό κατεστημένο, το οποίο ψάχνει να βρει κάποια πράγματα που να τα ορίζει ως αμαρτία, ώστε να φαίνεται αυτό σαν ανώτερο. Βασίζει, δηλαδή, την εξουσία του στην εντύπωση μιας τελειότητας. Ο παπάς πρέπει να εμφανίζεται ως αναμάρτητος, για να εξασφαλίσει την εξουσία και να ανέβει ιεραρχικά. Για να είναι αναμάρτητος, λοιπόν, βρίσκει μια αμαρτία που να φαίνεται πως δεν τον αφορά. Αν αμαρτία είναι η ματαιοδοξία, η αρχομανία, η απληστία, πως μπορούμε όταν είμαστε στολισμένοί με χρυσάφια και πολύτιμους λίθους να φαινόμαστε αναμάρτητοι;Η θρησκεία δεν είναι και ένα άλλοθι πίσω από το οποίο μπορείς να κρυφτείς, για να μην αντιμετωπίσεις τη ζωή και τα προβλήματα της;Μπορεί να είναι, όπως λέτε, κάλυψη, μπορεί και αυτοδικαίωση, μπορεί να είναι του κόσμου η παθολογία. Αλλά να το θυμάστε: το μέτρο της αληθινής πίστης είναι η αγάπη. Ο άνθρωπος που είναι κοντά στον Θεό έχει απέραντη αποδοχή για το συνάνθρωπο και καημό για τον άλλον. Μπορεί να τον δέχεται χωρίς όρους και προυποθέσεις, και να μεταδίδει μια γλυκύτητα που συνήθως τη μεταδίδουν οί «αμαρτωλοί» και όχι οι ευσεβείς. Οι ευσεβείς είναι απορριπτικοί, κι αυτό δεν μπορεί να αποτελεί έκφραση πίστεως. Τώρα θυμήθηκα τον Γιάννη Τσαρούχη, έναν άνθρωπο που είχε μια αρκετά περιπετειώδη ζωή, αλλά που μετέδιδε αυτήν τη γκυκύτητα της αποδοχής του άλλου. Αν κάποιος είναι πραγματικά πιστός, δεν θα χρησιμοποιήσει την πίστη ως άλλοθι. Ένας μεγάλος άγιος λέει: «Αυτός που έχει φτάσει σε υψηλό επίπεδο πνευματικής ανάπτυξης, βλέπει όλους τους ανθρώπους σαν αγίους». Επειδή δεν έχει την ανάγκη της αυτοδικαιώσεως, όταν βλέπει τον άλλον να κάνει κακό, αναρωτιέται γιατί το κάνει, και τελικά φτάνει στο σημείο να τον συμπονά για το κακό που έκανε. Το άλλοθι το ζητάει ο άνθρωπος όταν θέλει να εμφανίζεται τέλειος.Κι αν θέλει να κρυφτεί; Δεν είναι βασικό κίνητρο αυτό;Είναι. Άλλωστε, σας είπα και για μένα πως ξεκίνησε. Αλλά το φως θα το βρει όταν παραδεχτεί την αμαρτωλότητα του αρχικού του κινήτρου. Όσο το αρνείται, αποκλείεται να κάνει κάτι καλό.Πάτερ, είστε ευτυχισμένος;Δεν μου αρέσει η λέξη ευτυχία, προτιμώ τη λέξη πληρότητα. Έχω πολλές στιγμές πληρότητας. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχω και στιγμές δυσφορίας, απογοητεύσεις, στιγμές πικρίας… (Με κοιτάζει στα μάτια και χαμογελά). Αλλά το κυρίαρχο συναίσθημα μου είναι εσωτερική γαλήνη.Όταν έφυγα από το σπίτι του είχε βραδιάσει. Πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητο μου, σκεφτόμουν πως αν και μιλούσαμε τρεις ώρες, δεν κάπνισα, δεν σταύρωσα τα πόδια μου και δεν κουράστηκα. Αντίθετα, ένιωθα ελαφριά, και την ψυχή μου μαλακωμένη. «Απόψε δεν θα έχω αυπνίες», σκέφτηκα και χαμογέλασα.Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό (symbol) στις 23/03/2002. Αναδημοσίευση από ...
Πηγή mylady.gr >>>
Δημιουργία Σελίδας: 27/12/2016
