Η Κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας είναι μια ταινία γεμάτη διασκεδαστικές σεκάνς που βασίζονται στον ψυχικό αυτοματισμό τον σουρεαλιστών. Όλη η χάρη της ταινίας κρύβεται στην αφηγηματική δομή της. Θυμίζει όνειρο μέσα σε όνειρο και αφορά έξι άτομα της καλής κοινωνίας που δεν καταφέρνουν να τελειώσουν ποτέ το φαΐ τους. Αξίζει να τη δείτε ως δείγμα της σουρεαλιστικής δραματουργίας του Μπουνιουέλ και να μυηθείτε στον κόσμο του. « Monty Python and the Holy Grail », 1975, Μ. Βρετανία. Ο Βασιλιάς Αρθούρος, μαζί με τους Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης, θα ξεκινήσουν το ταξίδι τους για την αναζήτηση του Ιερού Δισκοπότηρου. Στο δρόμο τους θα συναντήσουν πολλά εμπόδια, όμως τίποτα δε θα μπορέσει να τους εμποδίσει από το να ολοκληρώσουν την αποστολή που τους έχει αναθέσει ο ίδιος ο Θεός. Και κάπως έτσι οι Monty Python αποδομούν ΚΑΙ αυτήν την ιστορική περίοδο. Προφανώς και θα ήταν ύβρις να γράψω για Ευρωπαϊκό χιούμορ χωρίς να αναφερθώ στους ευφυέστατους και ξεκαρδιστικούς Άγγλους. Έχουν γαλουχήσει γενιές και γενιές προβοκατόρων και οι ατάκες, για μια ακόμα φορά, πετυχαίνουν ακριβώς την καρδιά των στόχων τους: θρησκεία, πολιτικό κατεστημένο, κοινωνική αδικία, ηθικολογική υποκρισία, εθνικό μεγαλείο, ιστορικοί μύθοι και η (ανίκητη) ανθρώπινη βλακεία. Ακόμα και αυτοί που δεν είναι φαν αυτού του χιούμορ θα καταλάβουν ότι είναι ένα είδος μόνοι τους! « Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης », 1988, Ισπανία. Η Πέπα μόλις έχει χωρίσει από τον μεγαλύτερό της σε ηλικία Ιβάν και βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση. Φεύγει από το σπίτι και ψάχνει να τον βρει και μόλις γυρίζει βλέπει την Καντέλα, μία φίλη της που θέλει να αποφύγει τον νέο εραστή της. Ξαφνικά στο σπίτι της μαζεύονται ο γιος του Ιβάν, ο Κάρλος, μαζί με την αρραβωνιαστικιά του, τη Μαρίσα, αλλά και η πρώην του Ιβάν, Λουθία. Εναλλακτικός τίτλος Αλμοδοβάρ και τα μυαλά στα κάγκελα. Όλα τα μοτίβα του διάσημου σκηνοθέτη είναι εδώ. Και ο Αντόνιο Μπαντέρας επίσης. Δε θα πω πολλά διότι ο τίτλος τα λέει όλα. Απλά δείτε το. Εγώ, όταν την είδα πρώτη φορά, ένιωσα, για άγνωστο λόγο, να μου φεύγει ένα βάρος. Μετά κατάλαβα γιατί… φταίει που είμαστε πολλές! « Σινεμά ο Παράδεισος », 1988, Ιταλία. Στα τέλη του ’40 σ’ ένα χωριό της Σικελίας, ένα αγόρι ανακαλύπτει τη μαγεία του σινεμά και γίνεται φίλος με το μηχανικό προβολής, τον οποίο κι αντικαθιστά όταν αυτός τυφλώνεται σ’ ένα ατύχημα. Ο Τζιουζέπε ...