Η ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη και αξίζει περιφρούρηση, ακόμα περισσότερο όταν είναι επισφαλής. Μπορεί κανείς να ζει πολλά χρόνια συνοδευόμενος από βαριά ασθένεια, από μεγάλη αναπηρία. Ο ασφαλιστής πρέπει να σκέφτεται εκείνα που δεν μπορούν να σκεφτούν οι ίδιοι οι υποψήφιοι προς ασφάλιση. Να γίνεται η γέφυρα για το πέρασμα από τον εφησυχασμό στο απροσδόκητο. Όταν σχεδιάζονται προγράμματα για ασφάλιση, οι παροχές για κάλυψη ΜΟΑ ίσως σε κάποιους φαίνονται περιττές, όταν όμως καταβάλλονται, μοιάζουν ελλιπείς. Όλοι μας ανησυχούμε για το ενδεχόμενο να χρειαστεί να καταβάλουμε υψηλά ποσά στο νοσοκομείο αν αρρωστήσουμε, λιγότερο όμως προβλέπουμε να καλυφθούμε απέναντι στο ενδεχόμενο να χάσουμε το εισόδημά μας από κάποιο ατύχημα ή ασθένεια. Όταν προκύψει ένα τέτοιο γεγονός, τα προγράμματα ασφάλισης ΜΟΑ παρέχουν μηχανισμούς αντιστάθμισης των επιπτώσεων. Κλείνοντας, θα δανειστώ μια φράση από ασφαλισμένο στην εταιρεία μας, όταν σε τροχαίο ατύχημα, όπου υπήρξε σοβαρός τραυματισμός του ματιού του, διατύπωσε, με χιούμορ, το αίτημα για αποζημίωση λέγοντας: «Θέλω το μάτι μου να το ζυγίσετε για χρυσάφι». Οι αποζημιώσεις δεν καταβάλλονται με όρους ζυγαριάς, αλλά ακολουθούν τους όρους των συμβολαίων. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι ασφαλιστικές παροχές πρέπει να είναι ανάλογες των οικονομικών και οικογενειακών δεδομένων των ασφαλισμένων » ....