Ποιά Είναι Τα Ζώδια Της Φωτιάς : Συλλέξαμε την καλύτερη πηγή για αυτό το θέμα και σας την παραθέτουμε μαζί με άλλες πληροφορίες.
Ποιά Είναι Τα Ζώδια Της Φωτιάς
Τα Ζώδια της Φωτιάς είναι Τοξότης, Κριός και Λέων. Από τα τρία, ο Τοξότης έχει τον μεγαλύτερο αριθμό εγκληματιών και είναι ο πιο δύσκολος να συλληφθεί, ο Κριός είναι συνήθως ο πιο βαριά οπλισμένος, αλλά στην πραγματικότητα ο πιο επικίνδυνος από τα ζώδια της φωτιάς είναι ο Λέων. Τα Ζώδια του Αέρα είναι Ζυγός, Δίδυμοι και Υδροχόος Οι Ζυγοί έχουν το πιο βεβαρημένο ποινικό μητρώο σε σχέση με τα υπόλοιπα ζώδια του αέρα και είναι συνήθως οπλισμένοι και πολύ επικίνδυνοι. Από την άλλη οι Δίδυμοι εμπλέκονται συνήθως σε εγκλήματα απάτης, ενώ οι Υδροχόοι συνήθως διαπράττουν εγκλήματα με στόχο την εκδίκηση. Τα Ζώδια της Γης είναι Αιγόκερως, Παρθένος και Ταύρος Στην κατηγορία αυτή οι εγκληματίες συλλαμβάνονται σχεδόν κατά κανόνα. Ο Ταύρος ο πιο ευέξαπτος και γι’ αυτό επικίνδυνος, ο Παρθένος είναι επίσης συνήθως βαριά οπλισμένος, ενώ το ποινικό μητρώο ενός Αιγόκερου έχει λίγο απ’ όλα. Τα Ζώδια του Νερού είναι Καρκίνος, Σκορπιός ...
Πηγή makeleio.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Τι Είναι Η Έκφραση Ας Το Βρει Από Το Θεό
Η έκφραση "ας το βρει από το Θεό" είναι κατάρα με ευγένεια. Δεν επιτρέπεται σε Χριστιανό, γιατί ο Χριστός δε μας δίδαξε τέτοιου είδους αγάπη. Όσοι είναι κοντά στο Θεό δεν καταριούνται, γιατί δεν έχουν κακία, αλλά όλο καλοσύνη. Έτσι, ό,τι κακό κι αν πετάξει κανείς σε αυτούς τούς αγιασμένους ανθρώπους, αγιάζεται κι αισθάνονται μεγάλη, κρυφή χαρά". Στους αρχαίους Έλληνες, η Κατάρα ήταν η θεότητα της εκδίκησης, της καταστροφής και του ολέθρου. Άρα... Hellas-orthodoxy.blogspotpalo.gr · πριν από 20 ώρες 11 λεπτά ·...
Πηγή palo.gr >>>
Ποιά Είναι Η Απάντηση Στο Θάνατο
Η απάντηση στο θάνατο είναι η αγάπη που βιώνεις, γιατί τότε παίρνεις μια αναμφισβήτητη γεύση αιωνιότητας. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να πάμε. Όμώς εμείς τι κάνουμε; Γυρνάμε στη λογική και στο διανοητικό μπλα μπλα.Μου αρέσει ο τρόπος που μιλάτε. (Γελάει).Μου θυμίσατε τώρα μια ιστορία που λέει ότι ένας παπάς έκανε κήρυγμα στην εκκλησία, κι ένας άνθρωπος που τον παρακολουθούσε, όταν τελείωσε η λειτουργία του είπε: «Πάτερ, μιλήσατε πολύ όμορφα», κι εκείνος του απάντησε: «Το ξέρω. Μου το ‘πε πριν από σενα ο Διάβολος».Πως ξέρουμε, πάτερ, ποιά κατεύθυνση ν’ ακολουθήσουμε στη ζωή;Όσο περισσότερο μοιραζόμαστε –κοινωνούμε-με τους άλλους ανθρώπους τόσο πιο ξεκάθαρα θα βλέπουμε που μπορούμε να πάμε.Γιατί χρειάζονται οι άλλοί; Δεν καταλαβαίνω τη σκέψη σας. Εννοείτε το καθρέφτισμα;Η δυνατότητα του ανθρώπου να αυτοεξαπατάται είναι ασύλληπτη Υπάρχει μια ιστορία που λέει πως όταν ένας άνθρωπος σου πει πως είσαι άλογο, το παραθεωρείς. Όταν ένας δεύτερος σου το ξαναπεί, το σκέφτεσαι. Όταν ένας τρίτος σ’το επαναλάβει, πας και αγοράζεις μια σέλα. Η δυνατότητα να πιστεύω πως είμαι ο Ροδόλφο Βαλεντίνο, ενώ έχω μια μύτη τρία μέτρα, είναι πραγματικά ασύλληπτη.Τα τελευταία χρόνια ο άνθρωπος στρέφεται προς τη μεταφυσική. Είναι σημείο των καιρών ή ανοίγει ένας νέος κύκλος;Μιλάμε για καθαρό καταναλωτισμό. Ο σημερινός άνθρωπος αναζητάει την άμεση ικανοποίηση. Να πατά ένα κουμπί και να ικανοποιείται. Ψάχνει στα υλικά αγαθά, στην προβολή, στα ναρκωτικά και , αργά ή γρήγορα, ανακαλύπτει πως άμεση ικανοποίηση δεν υπάρχει. Τον τελευταίο καιρό, η νέα του ανακάλυψη είναι η θρησκεία. Σημάδι που εμένα δεν με παρηγορεί καθόλου, παρότι οι παπάδες χαίρονται για τη νέα «πελατεία». Για μένα η αναζήτηση δεν είναι ελπιδοφόρα. Είναι μια εμμονή του πνεύματος της εποχής, μια χρησιμοθηρηκή σχέση που απ’ τη φύση της, δεν μπορεί να καλύψει ανάγκες, και που μέσα σ’ αυτήν παραμένεις ένας νάρκισσος.Η εκκλησία δίνει συγχώρεση. Πως μπορεί να μετανοήσει ένας άνθρωπος που νιώθει ενοχές;Κάποιος που νιώθει ενοχές δεν μπορεί να μετανοήσει. Για μένα, η ενοχή είναι μια κρίση αλαζονείας. (Τον κοιτάζω ερωτηματικά). Ενοχή είναι η δυσκολία ενός ανθρώπου να δεχτεί ότι μπορεί να έχει κάνει κάτι αποκρουστικό, η άρνηση να δεχτεί ότι έπεσε τόσο χαμηλά. Η αλαζονεία είναι ανωριμότητα, και είναι γεγονός πως ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί ότι είναι ατελής. Έχετε διαβάσει καθόλου Σκοτ Πεκ; (Γνέφω καταφατικά). Αυτός έχει γράψει ότι η επίτευξη της κοινωνίας προυποθέτει κατάθεση της κατάντιας.Μιλήσατε για κατάντια, και μου ήρθαν στο νου τα ναρκωτικά. Τι έχετε να πείτε γι αυτά;Ο άνθρωπος που ζει μόνος-που η ανάγκη του ν’ αγαπήσει και ν’ αγαπηθεί δεν καλύπτεται-βιώνει μια ανυπόφορη οδύνη από την οποία αναπόφευκτα θα ζητήσει μια απόδραση. Ναρκωτικά, πολιτική, θρησκεία, ταχύτητα, επιστήμη, δεν έχει σημασία το μέσο αποδράσεως. Ο νέος άνθρωπος μεγαλώνει ευνουχισμένος σπίτι του, με την ψευδαίσθηση ότι είναι το κέντρο του κόσμου, κι έτσι όταν κάποια στιγμή στην εφηβεία βγαίνει στον κόσμο, τα χάνει. Πως μπορεί αυτός ο άνθρωπος να μη ζητήσει απόδραση από την ανυπόφορη οδύνη του, όταν διαπιστώνει ότι δεν μπορεί να ζήσει με τον τρόπο που του έχουν μάθει; Θα πρέπει να τον αλλάξει, αλλά δεν ξέρει πως. Τι να κάνει; Υποφέρει. Αν δεν αλλάξει ο πολιτισμός μας, καήκαμε.Και ο πολιτισμός περιμένουμε ν’ αλλάξει απ’ τους πολιτικούς;Η λύση βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Έλαβα ένα πρωτοχρονιάτικο μήνυμα που έλεγε «Αν ο καθένας μας κάνει κάτι με τον εαυτό του, αν ο καθένας μας ανάψει ένα κερί και είναι νύκτα, δεν θ’ αργήσει πολύ ν’ αρχίσει να φαίνεται φως». Η λύση είναι εκεί. Βρίσκεται μέσα στον καθέναν μας.Τι γίνεται με τους ανθρώπους που αυτοκτονούν; Γιατί δεν δέχεται ούτε να τους θάψει η Εκκλησία; Δεν είναι ανθρώπινο κάποιος να μην μπορεί να τα βγάλει πέρα;Είναι καταδικασμένοί από ένα θρησκευτικό κατεστημένο, το οποίο ψάχνει να βρει κάποια πράγματα που να τα ορίζει ως αμαρτία, ώστε να φαίνεται αυτό σαν ανώτερο. Βασίζει, δηλαδή, την εξουσία του στην εντύπωση μιας τελειότητας. Ο παπάς πρέπει να εμφανίζεται ως αναμάρτητος, για να εξασφαλίσει την εξουσία και να ανέβει ιεραρχικά. Για να είναι αναμάρτητος, λοιπόν, βρίσκει μια αμαρτία που να φαίνεται πως δεν τον αφορά. Αν αμαρτία είναι η ματαιοδοξία, η αρχομανία, η απληστία, πως μπορούμε όταν είμαστε στολισμένοί με χρυσάφια και πολύτιμους λίθους να φαινόμαστε αναμάρτητοι;Η θρησκεία δεν είναι και ένα άλλοθι πίσω από το οποίο μπορείς να κρυφτείς, για να μην αντιμετωπίσεις τη ζωή και τα προβλήματα της;Μπορεί να είναι, όπως λέτε, κάλυψη, μπορεί και αυτοδικαίωση, μπορεί να είναι του κόσμου η παθολογία. Αλλά να το θυμάστε: το μέτρο της αληθινής πίστης είναι η αγάπη. Ο άνθρωπος που είναι κοντά στον Θεό έχει απέραντη αποδοχή για το συνάνθρωπο και καημό για τον άλλον. Μπορεί να τον δέχεται χωρίς όρους και προυποθέσεις, και να μεταδίδει μια γλυκύτητα που συνήθως τη μεταδίδουν οί «αμαρτωλοί» και όχι οι ευσεβείς. Οι ευσεβείς είναι απορριπτικοί, κι αυτό δεν μπορεί να αποτελεί έκφραση πίστεως. Τώρα θυμήθηκα τον Γιάννη Τσαρούχη, έναν άνθρωπο που είχε μια αρκετά περιπετειώδη ζωή, αλλά που μετέδιδε αυτήν τη γκυκύτητα της αποδοχής του άλλου. Αν κάποιος είναι πραγματικά πιστός, δεν θα χρησιμοποιήσει την πίστη ως άλλοθι. Ένας μεγάλος άγιος λέει: «Αυτός που έχει φτάσει σε υψηλό επίπεδο πνευματικής ανάπτυξης, βλέπει όλους τους ανθρώπους σαν αγίους». Επειδή δεν έχει την ανάγκη της αυτοδικαιώσεως, όταν βλέπει τον άλλον να κάνει κακό, αναρωτιέται γιατί το κάνει, και τελικά φτάνει στο σημείο να τον συμπονά για το κακό που έκανε. Το άλλοθι το ζητάει ο άνθρωπος όταν θέλει να εμφανίζεται τέλειος.Κι αν θέλει να κρυφτεί; Δεν είναι βασικό κίνητρο αυτό;Είναι. Άλλωστε, σας είπα και για μένα πως ξεκίνησε. Αλλά το φως θα το βρει όταν παραδεχτεί την αμαρτωλότητα του αρχικού του κινήτρου. Όσο το αρνείται, αποκλείεται να κάνει κάτι καλό.Πάτερ, είστε ευτυχισμένος;Δεν μου αρέσει η λέξη ευτυχία, προτιμώ τη λέξη πληρότητα. Έχω πολλές στιγμές πληρότητας. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχω και στιγμές δυσφορίας, απογοητεύσεις, στιγμές πικρίας… (Με κοιτάζει στα μάτια και χαμογελά). Αλλά το κυρίαρχο συναίσθημα μου είναι εσωτερική γαλήνη.Όταν έφυγα από το σπίτι του είχε βραδιάσει. Πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητο μου, σκεφτόμουν πως αν και μιλούσαμε τρεις ώρες, δεν κάπνισα, δεν σταύρωσα τα πόδια μου και δεν κουράστηκα. Αντίθετα, ένιωθα ελαφριά, και την ψυχή μου μαλακωμένη. «Απόψε δεν θα έχω αυπνίες», σκέφτηκα και χαμογέλασα.Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό (symbol) στις 23/03/2002. Αναδημοσίευση από ...
Πηγή mylady.gr >>>
Η αμαρτία είναι τραγωδία, απαντά. Μια τραγωδία τόσο μεγάλη, ώστε για να γλυτώσουμε από αυτήν, ήρθε ο ίδιος ο Θεός από τον ουρανό και έγινε άνθρωπος. Η αμαρτία είναι μόλυνση της ψυχής και του σώματος. Είναι αρρώστια της ψυχής. Είναι ύπνος που κοιμίζει την συνείδηση μας και δεν μας αφήνει να ξυπνήσουμε και να δούμε την πραγματικότητα. Ακόμη, η αμαρτία είναι θάνατος. Όχι μόνο γιατί γεννάει τον σωματικό θάνατο, αλλά και γιατί χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό και οδηγεί στον αιώνιο θάνατο. Η αμαρτία λοιπόν είναι μια πραγματικότητα για όλους και μάλιστα για τους χριστιανούς. Κι ενώ έχουμε από την μία πλευρά την ξεχωριστή πολεμική του διαβόλου κατά των χριστιανών, όμως πλουσιότερη είναι η Χάρη του Θεού, που παίρνει τους αμαρτωλούς και τους κάνει Αγίους. Και συνεχίζει ο π. Δανιήλ: «Υπάρχει μια αμαρτία, που είναι η πηγή όλων των αμαρτημάτων. Ο Απόστολος Παύλος, όχι απλώς την σημειώνει, αλλά και προειδοποιεί για τον κίνδυνο της κολάσεως, που θα επιφέρει το αμάρτημα αυτό. Και αυτό είναι η έλλειψη αγάπης στον Θεό. Όποιος δεν αγαπάει τον Ιησού Χριστό, αυτός είναι «ανάθεμα», είναι ξεκομμένος από την ζωή και την σωτηρία. Η πηγή όλων των αγαθών είναι η αγάπη στον Χριστό. Και η πηγή όλων των αμαρτιών είναι η έλλειψη αγάπης στον Χριστό. Άνθρωπος που δεν αγαπά τον Χριστό, δεν είναι άνθρωπος.» Είμαστε υποχρεωμένοι να αγαπάμε τον Χριστό. Και αν δεν τον αγαπάμε, τότε δεν είμαστε χριστιανοί. Ο Χριστός μας αγάπησε τόσο πολύ ώστε δεν είναι δυνατόν να εξοφλήσουμε τις ευεργεσίες. Μας αγάπησε ο Χριστός με μία αγάπη που δεν την χρωστούσε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να Τον αγαπάμε. Την αγάπη ο Χριστός την δίνει δικαιωτικά και όχι δικαιωματικά. Δεν έχουμε δικαίωμα εμείς να ζητάμε και να απαιτούμε αγάπη. Κι όμως, μας την προσφέρει πλούσια, αφειδώλευτα, χωρίς τσιγγουνιά. Η δική μας η αγάπη είναι χρεωστική. Την ...
Πηγή pentapostagma.gr >>>
Δημιουργία Σελίδας: 27/12/2016
