Οι ρυθμοί ζωής στην ύπαιθρο είναι σαφώς και αντικειμενικά καλύτεροι, πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων» επισημαίνει η κλινική ψυχολόγος κυρία Μίνα Χριστοπούλου, υπογραμμίζοντας ότι «η εξοικονόμηση χρόνου στις μετακινήσεις,η αύξηση του ελεύθερου χρόνου,η άμεση επαφή με τη φύση,η συρρίκνωση του κόστους ζωής, καθώς οι οικονομικές απαιτήσεις είναι λιγότερες και μικρότερες, εξασφαλίζουν ηρεμία, ευφορία και θετικότερη αντιμετώπιση της ζωής». «Η μακροζωία είναι στοιχείο,θα έλεγα, συνυφασμένο με τη ζωή στην ύπαιθρο. Τόσα χρόνια, υπηρετώντας σε διάφορα νησιά- την Πάτμο,την Κάλυμνο,τους Λειψούς τώρα-, διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλοί υπερήλικοι που διατηρούν καλή υγεία και κυρίως αυτοεξυπηρετούνται άρτια. Πού αλλού να αποδοθεί αυτό παρά στα οφέλη των ρυθμών ζωής της επαρχίας;» τονίζει από την πλευρά του ο γιατρός, παθολόγος την ειδικότητα, κ. Γιώργος Τσουκαλάς. Εχοντας ζήσει περίπου μία δεκαετία στην Αθήνα, ο κ. Τσουκαλάς δεν συνήθισε ποτέ «τους εξοντωτικούς, απάνθρωπους ρυθμούς ζωής. Μόλις αποφοίτησα από την Ιατρική Σχολή και πήρα, αργότερα, την ειδικότητα, δεν το σκέφτηκα στιγμή. Εφυγα.Πρώτα στην Πάτμο και μετά σε άλλα νησιά των Δωδεκανήσων,στις Κυκλάδες και τώρα στους Λειψούς». Ο κ. Τσουκαλάς εντοπίζει τις πιο σημαντικές, ποιοτικές διαφορές της ζωής στην ύπαιθρο από τη ζωή στην Αθήνα «στον περισσότερο ελεύθερο χρόνο και στη δυνατότητα να ρυθμίσεις τη ζωή σου σαν να βρίσκεσαι μονίμως σε διακοπές. Εξάλλου και τα όποια προβλήματα με τις ...