Ο Διαγωνισμός prix culinaire είναι ο πιο παλιός, μαζί με τον Bocusse D’Or. 50 χρόνια, οι καλύτεροι σεφ παγκοσμίως, διαγωνίζονται για ένα μόνο έπαθλο. Να είναι οι πρώτοι. Τα στάνταρ είναι υψηλά και το επίπεδο είναι σαν ένα εστιατόριο με 2 αστέρια Michelin. Στον διαγωνισμό συμμετείχαν εξαιρετικοί σεφ, όπως του Bowery ή του The Hotel. Αυτό που μου έδωσε την πρώτη θέση είναι η καθημερινή «εκπαίδευση» εδώ και 8 μήνες, αλλά και η σιγουριά του ότι ήξερα τι θέλω να κάνω. Μέσα σε 4 ώρες πρέπει να ετοιμάσεις 16 πιάτα, για 8 κριτές. Έτσι, το σημαντικό είναι να είσαι έτοιμος, συγκεντρωμένος, κι απλά να το κάνεις! Ή με άλλα λόγια…απλά κάνε την προσευχή σου! Ρίχνοντας μία ματιά στο μενού του Kolya και στις νέες εποχιακές προτάσεις σας αλλά και γνωρίζοντας την αγάπη σου για τα ποιοτικά ελληνικά προϊόντα και κατά συνέπεια για την ελληνική κουζίνα, πες μας πόσο επεμβαίνει το ελληνικό στοιχείο στις γευστικές σου δημιουργίες; Είναι αλήθεια ότι χρησιμοποιώ ελληνικά προϊόντα στα πιάτα. Το μενού του Kolya δεν είναι βέβαια ελληνικό, αλλά μου αρέσει να υπάρχει μια αίσθηση από την πατρίδα μου μέσα. Όπως, για παράδειγμα, η φάβα με αυγοτάραχο, ή το παστίτσιο revisité, ή μαρμελάδα από ελιές Καλαμών, παγωτό από λαδολέμονο κλπ. Στα κρασιά, έχω την υποστήριξη του ξαδέρφου μου, Γιώργου Σφακιανάκη, που με βοηθά στο να ανακαλύψω καινούριες ετικέτες, όπως του Παπαϊωάννου, του Γεροβασιλείου κ.ά. Μου αρέσει να είμαι απλός και ποτέ να μην ξεχνώ από που έρχομαι. Η οικογένεια μου είναι πάντα κομμάτι του μενού και της δημιουργίας μου. Στην πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και γενικότερα μίας δυτικοευρωπαϊκής χώρας όπου η εστίαση παίζει κατά γενική ομολογία με ίσους όρους την αντίστοιχη της Γαλλίας, ποια είναι η δική σου προσωπική γνώμη για το ιδιαίτερο κομμάτι της γαστρονομικής κουζίνας στο Βέλγιο; Θεωρώ ότι βελγική κουζίνα και ελληνική έχουν κάτι κοινό, την απλότητα, γαστρονομία χωρίς υπεροψία. Το Βέλγιο είναι μια μικρή χώρα, αλλά με τεράστια καρδιά. Έχουν εδώ το δικό τους στιλ και τους αρέσει να ανακαλύπτουν νέους γευστικούς ορίζοντες. Ποια η εικόνα της ελληνικής κουζίνας εντός συνόρων και ποια θέση κατέχει η ελληνική κουζίνα στην Βελγική αγορά; Υπάρχει τρόπος να βελτιώσουμε την εικόνα της έξω από τα στενά ελληνικά σύνορα; Λοιπόν, πριν έρθω στο Βέλγιο, δεν θα ξεχάσω όταν είχε πέσει στα χέρια μου ένα περιοδικό της Brussels Airlines. Εκεί είχε μια λίστα με τα κορυφαία εστιατόρια του Βελγίου, και ανάμεσά τους βρισκόταν ο ΝΟΤΟΣ, τότε με 1 Αστέρι Michelin. Εξακολουθούσε να μου κάνει εντύπωση, παρόλο που η γυναίκα μου συνεχώς μου ανέφερε ότι όταν ήταν μικρή πήγαινε συχνά σε ένα ελληνικό εστιατόριο του St.Gilles, διότι εκεί αισθανόταν να σαν βρίσκεται στην Ελλάδα. Η ελληνική γαστρονομία έχει το μερίδιό της στην Βελγική αγορά. Το πρόβλημα εντοπίζεται στους ανθρώπους, που όταν ξεχνάν την προέλευσή τους και τις γεύσεις τους, ουσιαστικά χάνουν και τον εαυτό τους. Κάτι που από μια σκοπιά, το καταλαβαίνω. Όταν ζεις στο εξωτερικό, δεν γίνεται να μαγειρέψεις με τον ίδιο τρόπο. Αλλά όταν μιλάμε για Ελληνικά Εστιατόρια, τότε οφείλεις να είσαι αληθινά ελληνικός. Δεν μαγείρεψα ποτέ παραδοσιακά ελληνικά, ωστόσο όλα μου τα πιάτα προέρχονται από την παιδική μου ηλικία. Υπάρχουν ορισμένα εστιατόρια που η ευγένεια τους, το χαμόγελό τους και η γενικότερη ατμόσφαιρα, σε ταξιδεύει πίσω στο σπίτι. Και χαίρομαι να τα επισκέπτομαι με την οικογένεια μου. Ποια είναι τα στοιχεία του χαρακτήρα που βοηθούν στην καθιέρωση ενός Chef; Chef σημαίνει Πάθος, Υπομονή, Υπερηφάνια και αρκετή Δύναμη. Θα πέσεις, αλλά χρειάζεται να ξέρεις πως θα σηκωθείς. Chef σημαίνει ότι γνωρίζεις τη φωτιά, το νερό, τη γεύση και τις τεχνικές της μαγειρικής τέχνης. Όλοι όσοι νομίζουν ότι είναι Chef επειδή δείχνουν κουλ. Πάντα έλεγα «άστους, είναι μόνο φρου-φρου κι αρώματα, που με τον καιρό θα ξεθωριάσουν». Για μένα η μαγειρική είναι σαν το ποδόσφαιρο. Χρειάζεται επαγγελματική οργάνωση και ...