Τι Είναι Το Λίγο Άγχος

Τι Είναι Το Λίγο Άγχος

Το λίγο άγχος είναι φυσιολογικό. Όταν όμως ξεπερνάει τα όρια, υπερεκκρίνεται κορτιζόλη, η οποία αυξάνει την όρεξη, ειδικά για λιπαρές και γλυκές τροφές και επιπλέον αποθηκεύει κοιλιακό λίπος. Αντιμετωπίστε το με 10 λεπτά σωστής αναπνοής ή άσκησης. 15. Φάτε λιγότερο. Συνήθως οι μερίδες μας είναι ίδιες με του συζύγου – συντρόφου μας. Λάθος!!! Οι άντρες μπορούν να τρώνε σχεδόν διπλάσιες μερίδες απ' ότι εμάς, και εδώ προνομιούχοι. Ο μεταβολισμός τους είναι πιο αυξημένος λόγω της μεγάλης μυϊκής μάζας τους. Ο μυς είναι ενεργό μεταβολικό όργανο και άρα “καίει” περισσότερες θερμίδες....

Πηγή mylady.gr >>>

Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:

Ποιά Είναι Τα Αίτια Της Οξείας Ηπατίτιδας

Τα αίτια της οξείας ηπατίτιδας είναι : •Oξεία ιογενής ηπατίτιδα (HAV, HBV, HCV, HDV, HEV) •Hπατίτιδα από ηπατιτιδομιμητικούς ιούς (CMV, ιός Epstein-Barr, ιός της ιλαράς και ερυθράς, parvo, herpes 6 κλπ) •Φάρμακα, τοξικές ουσίες, βότανα •Iσχαιμική ηπατίτιδα •Αυτοάνοσες •Παροξύνσεις χρονίων ηπατίτιδων (HBV, αυτοάνοσες) Οι ιοί της ηπατίτιδας Β, C και D μεταδίδονται παρεντερικά και προκαλούν οξεία και χρόνια λοίμωξη, ενώ οι ιοί Α και Ε μεταδίδονται με την κοπροανοστοματική οδό και δεν προκαλούν χρονιότητα. Η διάγνωση της οξείας ή χρόνιας ιογενούς ηπατίτιδας στηρίζεται στην ανεύρεση των κατάλληλων ορολογικών δεικτών σε συνδυασμό με την αναζήτηση ορισμένες φορές των πυρηνικών οξέων του ιού με ευαίσθητες τεχνικές μοριακής βιολογίας. Η αντιμετώπιση της οξείας ηπατίτιδας είναι συμπτωματική. Στη θεραπευτική προσέγγιση της χρόνιας ηπατίτιδας Β, βασικός στόχος είναι η επίτευξη μακροχρόνιας ιολογικής ύφεσης, ενώ στη χρόνια ηπατίτιδα C στόχος της θεραπείας είναι η εκκρίζωση του ιού. H πρόληψη της λοίμωξης από τους ηπατοτρόπους ιούς στηρίζεται στην ενημέρωση των ομάδων αυξημένου κινδύνου σχετικά με τους τρόπους μετάδοσης και κυρίως στην εφαρμογή προγραμμάτων εμβολιασμού έναντι των ιών ηπατίτιδας Α και Β. Τα αίτια της χρονίας ηπατίτιδας είναι : • Xρονία ιογενής ηπατίτιδα (HBV, HCV, HDV) • Λήψη φαρμάκων, βοτάνων ή έκθεση σε τοξικές ουσίες • Kατάχρηση αιθυλικής αλκοόλης • Mη αλκοολική στεατοηπατίτιδα • Aυτοάνοσες ηπατίτιδες (I, II, χωρίς αυτοαντισώματα) • Πρωτοπαθής χολική κίρρωση • Πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα • Nόσος Wilson • Aιμοχρωμάτωση, πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής • Έλλειψη α1 αντιθρυψίνης • Yπερθυρεοειδισμός • Eντεροπάθεια από δυσανεξία στη γλουτένη • Nόσος του Addison • Kρυψιγενής Τα αίτια της χρονίας ηπατίτιδας μπορεί να οδηγήσουν σε κίρρωση ήπατος. Η κίρρωση του ήπατος αναφέρεται σε διαταραχή της αρχιτεκτονικής του ήπατος που χαρακτηρίζεται από διάχυτη ίνωση και παρουσία αναγεννητικών όζων. Η κίρρωση του ήπατος επιπλέκεται από εκδηλώσεις πυλαίας υπέρτασης και ηπατικής ανεπάρκειας. Όλοι οι κιρρωτικοί ασθενείς πρέπει να υποβάλλονται σε ενδοσκόπηση για την διάγνωση των κιρσών οισοφάγου. Ο κιρρωτικός ασθενής με ασκίτη πρέπει να παρακεντάται επί πυρετού και σε κάθε αιφνίδια επιδείνωση της γενικής του κατάστασης. Για την θεραπεία του ασκίτη συνιστάται μείωση της πρόσληψης άλατος και χορήγηση σπιρονολακτόνης, με ή χωρίς φουροσεμίδη. Ολική εκκενωτική παρακέντηση πρέπει να επιχειρείται σε μεγάλο ή ανθεκτικό στα διουρητικά ασκίτη. Πρέπει να συνοδεύεται πάντοτε από ενδοφλέβια έγχυση λευκωματίνης (8 gr/lt ασκίτη). Οι λοιμώξεις (πχ αυτόματη βακτηριακή περιτονίτιδα, συχνά χωρίς πυρετό), τα φάρμακα (πχ βενζοδιαζεπίνες, διουρητικά) και η αιμορραγία του πεπτικού αποτελούν τις συχνότερες αιτίες αιφνίδιας επιβάρυνσης του κιρρωτικού ασθενούς. Περισσότερες από το 90% των περιπτώσεων ηπατοκυτταρικού καρκίνου (ΗΚΚ) αναπτύσσεται σε κιρρωτικό ήπαρ, αποτελώντας την κυριότερη αιτία θανάτου σε κιρρωτικούς ασθενείς. Η εμφάνιση ΗΚΚ κάθε χρόνο είναι: 2% σε HBV, 3-8% σε HCV και 1-3% σε αλκοολική κίρρωση. Η εξέλιξη των απεικονιστικών μεθόδων έχει βοηθήσει στη διερεύνηση των νοσημάτων του ήπατος, κυρίως των εστιακών (καλοήθων και νεοπλασματικών). Συχνά, είναι απαραίτητη η χρήση συνδυασμών απεικονιστικών εξετάσεων, ενώ η συνεκτίμηση των κλινικών και εργαστηριακών ευρημάτων είναι απαραίτητη. Η χολόσταση αναφέρεται στο σύνολο των κλινικών, βιοχημικών και ιστολογικών εκδηλώσεων που οφείλονται σε ελάττωση ή αναστολή της χολικής ροής. Η χολή συσσωρεύεται στα ηπατοκύτταρα και στις χοληφόρους οδούς, ενώ στο αίμα κατακρατούνται τα συστατικά που φυσιολογικώς απεκκρίνονται στη χολή. Η χολόσταση μπορεί να οφείλεται σε βλάβη εντοπιζόμενη σε οποιοδήποτε σημείο της χολικής απέκκρισης, από τη μεμβράνη του ηπατοκυττάρου μέχρι το φύμα του Vater. Η χολόσταση από μηχανική άποψη διακρίνεται σε ενδοηπατική και εξωηπατική. Η ενδοηπατική χολόσταση αναφέρεται στα νοσήματα, που παραβλάπτουν την χολική παραγωγή ή απέκκριση (λόγω δυσλειτουργίας των ηπατοκυττάρων) ή την ενδοηπατική ροή της λόγω βλάβης των μικρών χοληφόρων. H εξωηπατική χολόσταση (αποφρακτικός ίκτερος), οφείλεται σε απόφραξη των μεγάλων χοληφόρων πόρων. H διάκριση είναι σημαντική για τη διαφορική διάγνωση και την αντιμετώπιση του αιτίου της χολόστασης. Η εξωηπατική χολόσταση αντιμετωπίζεται με ενδοσκοπική ή χειρουργική παρέμβαση, ενώ η ενδοηπατική με φαρμακευτική αγωγή. Η κλινική και η εργαστηριακή εικόνα είναι χρήσιμες στην διαγνωστική προσέγγιση ασθενή με νοσήματα των χοληφόρων. Η Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολαγγειογραφία έχει επιπλοκές (περίπου 5%) και δεν πρέπει σήμερα να χρησιμοποιείται για αμιγώς διαγνωστικούς σκοπούς. Όμως, οι δυνατότητες λήψης υλικού για ιστολογική και κυτταρολογική εξέταση καθώς και άμεσης, σε ένα χρόνο, εφαρμογής θεραπείας την καθιστούν συχνά πρώτη επιλογή....

Πηγή iator.gr >>>

Τι Είναι Οι Φοβίες

Οι φοβίες είναι εξαιρετικά εξατομικευμένες τόσο βάσει συμπτωμάτων όσο και βαθμού και σε γενικές γραμμές καλό είναι να αποφεύγεται η αυτό-διάγνωση. Τα παραπάνω αποτελούν έναν πολύ γενικό οδηγό σχετικά με το αν χρειάζεται ή όχι κάποιος να αναζητήσει βοήθεια, έχοντας όμως υπόψη ότι τα συμπτώματα σε κάθε περίπτωση μπορεί να ποικίλουν και σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που περιγράφονται στο παρόν άρθρο. Αν πιστεύετε ότι μπορεί να υποφέρετε από κάποια φοβία, είναι σημαντικό να ζητήσετε τη γνώμη ενός ειδικού ώστε να σας παρέχει μια σαφή διάγνωση και ένα πλάνο αντιμετώπισης που να ταιριάζει στην περίπτωσή σας. Εσάς ποιο θέμα σας απασχολεί; Τι βαραίνει την καθημερινότητά σας; Στείλτε e-mail στο: z.stravopodi@gmail.com

Πηγή protothema.gr >>>

Τι Είναι Οι Συσκευές Συνεχούς Καταγραφής Στον Διαβήτη

Οι συσκευές συνεχούς καταγραφής είναι πολύτιμα εργαλεία για την εντατικοποίηση της ρύθμισης στο διαβήτη χωρίς τον κίνδυνο των υπογλυκαιμιών. Οι νέες συσκευές μέτρησης της γλυκόζης με μια σταγόνα αίμα από το δάχτυλο που μπορούν να μετρήσουν και τις κετόνες ή να προειδοποιήσουν τον ασθενή με δείκτες στην οθόνη όταν υπάρχει τάση ανόδου ή καθόδου των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα. Το πρώτο φορητό τεχνητό πάγκρεας μεγέθους κινητού τηλεφώνου κυκλοφόρησε στις 28 Σεπτεμβρίου 2016. Με τη βοήθεια ενός αισθητήρα συνεχούς καταγραφής των επιπέδων της γλυκόζης, το μηχάνημα αυτό έχει τη δυνατότητα να υπολογίζει αυτόματα τις μονάδες ινσουλίνης που χρειάζονται και να τις χορηγεί υποδορίως, χωρίς την ανάγκη να μετράει ο ασθενής συνεχώς τη γλυκόζη από το δάχτυλο και να διορθώνει. Είναι η καλύτερη εξέλιξη που θα μπορούσε να υπάρξει, όσον αφορά τη χορήγηση ινσουλίνης. Για την ώρα το τεχνητό πάγκρεας καλύπτει μόνο την ανάγκη της βασικής χορήγησης ινσουλίνης, αλλά σύντομα θα έχει τη δυνατότητα να καλύπτει και τα γεύματα χωρίς την παρέμβαση του ασθενούς. Προωθείται η σύνδεση του με το κινητό τηλέφωνο των ασθενών αλλά και του γιατρού o οποίος θα μπορεί να παρεμβαίνει από απόσταση και να τροποποιεί την χορήγηση ινσουλίνης στον ασθενή του, όταν χρειάζεται. Όσον αφορά τη θεραπεία, πρέπει να τονισθούν τα παρακάτω: Παρά τις σημαντικές εξελίξεις στη φαρμακευτική θεραπεία ο ακρογωνιαίος λίθος στη σωστή ρύθμιση του διαβήτη είναι η σωστή διατροφή, η απώλεια σωματικού βάρους και η άσκηση. Εάν αυτά δεν γίνουν, οι συνδυασμοί των φαρμάκων λίγα μπορούν να πετύχουν. Η θεραπεία των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 είναι εξατομικευμένη. Δεν υπάρχει μια κατηγορία φαρμάκων για όλους. Οι συνδυασμοί των φαρμάκων πρέπει να επιλέγονται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενούς και να προσαρμόζονται στις προσωπικές του ανάγκες. Σύμφωνα με τις οδηγίες της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (2016), δείκτες καλής ρύθμισης είναι γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη κάτω από 7%, και τιμές γλυκόζης αίματος πριν το φαγητό 80-130mg/dl και 1-2 ώρες μετά το φαγητό κάτω από 180mg/dl. Στο πλαίσιο όμως της εξατομίκευσης της θεραπείας, τα όρια αυτά προσαρμόζονται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενή. Για παράδειγμα, σε άτομα μεγάλης ηλικίας τα οποία συνήθως έχουν και άλλα προβλήματα υγείας, οι θεραπευτικές επιλογές στοχεύουν στη διατήρηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης σε υψηλότερα επίπεδα (8-8.5%) για το φόβο των υπογλυκαιμιών. Η θεραπευτική αντιμετώπιση του διαβήτη πρέπει να είναι ολιστική και να αφορά όχι μόνο την υπεργλυκαιμία αλλά και τις συνοσηρότητες. Σε αντίθετη περίπτωση η θεραπεία δεν θα είναι αποτελεσματική και το κόστος θα ανέβει σε επίπεδα απαγορευτικά για την οικονομία. Η Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία στις τελευταίες οδηγίες του 2016 έβγαλε ένα χρήσιμο πίνακα με τον οποίο αν ξέρεις τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη μπορείς να καταλάβεις περίπου που βρισκόντουσαν οι τιμές της γλυκόζης στο αίμα τους προηγούμενους 2-3 μήνες (Πίνακας 2). Αν και δεν είναι απόλυτος, μπορεί να φανεί χρήσιμος σε ασθενείς που δεν κάνουν συχνές μετρήσεις.η χορήγηση από το στόμα 75 γραμμαρίων γλυκόζης διαλυμένα σε νερό, με βάση τις οποίες μπαίνει η διάγνωση. Ποιες συμβουλές θα δίνατε για να μην εκδηλώσει ένας άνθρωπος διαβήτη τύπου 2 Αν ανήκετε σε ομάδα υψηλού κινδύνου για την ανάπτυξη διαβήτη συζητήστε το με τον γιατρό σας και κάνετε έγκαιρα καμπύλη γλυκόζης (Πίνακας 3). Η μέτρηση της γλυκόζης στις γενικές εξετάσεις αίματος ή η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη δεν σας εξασφαλίζει. . Μειώστε το σωματικό βάρος και βάλτε στη ζωή σας την άσκηση όσο πιο πολύ μπορείτε. Μείωση του βάρους κατά 5-10% και 30 λεπτά την ημέρα συστηματική σωματική δραστηριότητα (όπως για παράδειγμα αερόβια άσκηση ή περπάτημα) μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη μέχρι και 58%. Αυξήστε τα λαχανικά και τις φυτικές ίνες στο διαιτολόγιο σας, μειώστε το λίπος, αποφεύγετε τα γλυκά γιατί επιβαρύνουν πολύ το πάγκρεας και προκαλούν απότομες αυξήσεις της γλυκόζης στο αίμα με αποτέλεσμα την βλάβη στα αγγεία. Η στέβια μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γλυκαντικό στον καφέ ή το τσάι. Κόψτε το κάπνισμα και κάντε λογική χρήση αλκοόλ. Το κάπνισμα δημιουργεί φλεγμονή στους πνεύμονες και τα αγγεία και επιβαρύνει μια ήδη δύσκολη κατάσταση από την ατμοσφαιρική ρύπανση. Η κατάχρηση αλκοόλ ευνοεί την κοιλιακή παχυσαρκία και αυξάνει την εναπόθεση λίπους στο ήπαρ. Και οι δυο καταστάσεις προκαλούν αντίσταση στην ινσουλίνη. Θυμηθείτε… Η καλύτερη, η φθηνότερη, η ασφαλέστερη και η πιο σίγουρη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 είναι η πρόληψη. Πηγή:...

Πηγή news247.gr >>>