Το παλίνδρομο ή κάτω λαρυγγικό νεύρο είναι το κυρίως υπεύθυνο νεύρο για την κινητικότητα των φωνητικών χορδών και κατ΄επέκταση για την ομιλία. Είναι γνωστό ότι μία από τις σημαντικότερες επιπλοκές στην χειρουργική του θυρεοειδούς αδένα είναι η κάκωση του νεύρου αυτού που έχει ως συνέπεια το βράχνιασμα της φωνής στις περιπτώσεις μονόπλευρης κάκωσης ή την πλήρη αφωνία στις περιπτώσεις της αμφοτερόπλευρης κάκωσης. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στις περιπτώσεις χειρουργικής αντιμετώπισης του πρωτοπαθούς ή δευτεροπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, αφού οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται σε στενή ανατομική σχέση με το παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο. Οι μόνιμες κακώσεις του εν λόγω νεύρου έχουν μικρή συχνότητα εμφάνισης που δεν ξεπερνά το 1% με την προυπόθεση ότι ο χειρουργός είναι εξειδικευμένος και η χειρουργική επέμβαση είναι η πρώτη επέμβαση του ασθενούς. Σε περιπτώσεις επανεπέμβασης τα ποσοστά κάκωσης αυξάνονται θεαματικά και οι κύριοι λόγοι είναι : 1) η έλλειψη επαρκούς εμπειρίας από την πλειονότητα των χειρουργών λόγω της σπανιότητας των επανεπεμβάσεων και 2) η διαταραχή της φυσιολογικής ανατομίας της περιοχής λόγω των μετεγχειρητικών συμφύσεων. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι στις επανεπεμβάσεις επιβάλλεται η ριζική χειρουργική αντιμετώπιση αφού η κυριότερη ένδειξη της επανεπέμβασης είναι η υποτροπή επί καρκίνου του θυρεοειδούς, είναι κατανοητό ότι οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται. Για την ασφαλέστερη διενέργεια της επέμβασης όσον αφορά την ...