Ποιά Είναι Η Συχνότητα Εμφάνισης Της Πάθησης Στον Πληθυσμό Στην Αθροιστική Κεφαλαλγία : Συλλέξαμε την καλύτερη πηγή για αυτό το θέμα και σας την παραθέτουμε μαζί με άλλες πληροφορίες.
Ποιά Είναι Η Συχνότητα Εμφάνισης Της Πάθησης Στον Πληθυσμό Στην Αθροιστική Κεφαλαλγία
Η συχνότητα εμφάνισης της πάθησης στον πληθυσμό είναι χαμηλή, περίπου 0,5-1/1000 άτομα. Πως εκδηλώνεται η νόσος - Συμπτώματα Πολύ δυνατός πονοκέφαλος γύρω από το ένα μάτι, που ακτινοβολεί προς το υπόλοιπο κεφάλι, τον αυχένα και, σε κάποιες περιπτώσεις, και τον ώμο Ερυθρότητα (κοκκίνισμα) του προσώπου Κόκκινο μάτι που δακρύζει, οίδημα βλεφάρου Ρινόρροια, καταρροή (στο ρουθούνι που είναι δίπλα στο πάσχον μάτι), ρινική συμφόρηση Ναυτία Φωτοφοβία (ενόχληση από το φως) Διάγνωση της νόσου – Εξετάσεις Οι εξετάσεις που απαιτούνται, όπως αξονική τομογραφία εγκεφάλου ή μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, γίνονται να αποκλειστούν άλλες πιθανές παθήσεις. Η διάγνωση της νόσου γίνεται σχετικά εύκολα, με τη λήψη ενός καλού ιστορικού, επειδή τα συμπτώματα είναι πολύ χαρακτηριστικά. Ποιες είναι οι επιπλοκές Ζάλη και πιθανή αταξία Υπέρταση Βραδυκαρδία Ανακοπή Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή επεμβατική. Η συντηρητική θεραπεία διαιρείται στην: Συμπτωματική θεραπεία, με σκοπό την ελάττωση του πόνου, σε κάθε επεισόδιο, με αποτέλεσμα και τον περιορισμό της διάρκειας του επεισοδίου. Θεραπεία πρόληψης, με σκοπό την μείωση της συχνότητας εμφάνισης των επεισοδίων. Στην συμπτωματική θεραπεία, φάρμακο εκλογής είναι: Umatripan, 6 mg υποδορίως και Χορήγηση οξυγόνου 100% για 10 – 20 λεπτά, (προσοχή: δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε μάσκα επανεισπνοής) Οι τριπτάνες βοηθούν στα επεισόδια αλλά δεν ενδείκνυνται στην κρίση ενός οξέος επεισοδίου. Στη θεραπεία πρόληψης η χορήγηση: 120 – 480 mg /24ωρο verapamil, είναι μια αποτελεσματική και ασφαλής θεραπεία πρόληψης. 60 – 100 mg prednisolone/ 24ωρο μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα. Η επεμβατική θεραπεία γίνεται με: ραδιοσυχνότητα στο σφηνοϋπερώιο γάγγλιο διέγερση του ...
Πηγή iatropedia.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Ποιά Είναι Τα Πιο Κοινά Συμπτώματα Στο Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών
Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι ακμή και υπερτρίχωση αλλά μπορεί να προκληθεί και συχνομηνόρροια (πολύ συχνή έμμηνος ρύσις) ή άλλα συμπτώματα. Περίπου τα τρία τέταρτα των ασθενών με PCOS έχουν ενδείξεις υπερανδρογοναιμίας. Μεταβολικό σύνδρομο: Αυτό φαίνεται σαν μια τάση προς την κεντρική παχυσαρκία και άλλα συμπτώματα που σχετίζονται με την αντίσταση στην ινσουλίνη. Η αντίσταση στην ινσουλίνη και τα επίπεδα ομοκυστεΐνης είναι υψηλότερα σε γυναίκες με PCOS. πολυκυστικής μορφολογίας ωοθήκη Αίτια του Συνδρόμου Πολυκυστικών ωοθηκών Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών είναι μια πολύπλοκη, ετερογενής διαταραχή αβέβαιης αιτιολογίας. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι πρόκειται για μια γενετική ασθένεια. Τέτοια στοιχεία περιλαμβάνουν την οικογενειακή ομαδοποίηση των περιπτώσεων, με μεγαλύτερη επίπτωση σε μονοζυγωτικά δίδυμα εν συγκρίσει με διζυγωτικά δίδυμα. Η γενετική συνιστώσα φαίνεται να κληρονομείται με τον αυτοσωματικό κυρίαρχο τρόπο με υψηλή γενετική διεισδυτικότητα, αλλά και με μεταβλητή έκφραση στις γυναίκες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε παιδί έχει περίπου 50% πιθανότητες να κληρονομήσει την προδιάθεση από έναν γονέα. Η κλινική σοβαρότητα των συμπτωμάτων PCOS φαίνεται να καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η παχυσαρκία. Διάγνωση του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών Δεν έχουν όλες οι γυναίκες με PCOS πολυκυστικές ωοθήκες (PCO), αλλά ούτε και όλες οι γυναίκες με κύστεις των ωοθηκών έχουν σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών!!! Αν και το υπερηχογράφημα μήτρας- ωοθηκών είναι ένα σημαντικό διαγνωστικό εργαλείο, δεν είναι και το μοναδικό! Η διάγνωση είναι απλή χρησιμοποιώντας τα κριτήρια Ρότερνταμ , ακόμη και όταν το σύνδρομο σχετίζεται με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Η επιστημονική κοινότητα, σήμερα, έχει συμφωνήσει πως όταν μια γυναίκα παρουσιάζει δύο από τα παρακάτω τρία συμπτώματα να τίθεται η διάγνωση του Συνδρόμου των Πολυκυστικών Ωοθηκών: Αραιομηνόρροια ή / και ανωοθυλακιορρηξία Αυξημένη δραστηριότητα των ανδρογόνων (ακμή, υπερτρίχωση προσώπου ή/και υπολοίπου σώματος- είτε κλινική είτε βιοχημικά τεκμηριωμένη) Πολυκυστική μορφολογία των ωοθηκών ( τεκμηριωμένη με γυναικολογικό υπερηχογράφημα) Η θεραπεία του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών είναι προσαρμοσμένη στους στόχους της ασθενούς. Σε γενικές γραμμές, αυτές μπορούν να διαιρεθούν σε τέσσερις ...
Πηγή iator.gr >>>
Ποιός Είναι Ο Σκοπός Της Προφιλοπλαστικής
Ο σκοπός της προφιλοπλαστικής, είναι η επίτευξη της αρμονίας του περιγράματος του προσώπου. Αυτό επιτυγχάνεται με τη διόρθωση του σχήματος της μύτης, του όγκου και του μεγέθους του πηγουνιού και την πιθανή αύξηση των ζυγωματικών και των χειλιών. Σήμερα υπάρχουν πολλοί τρόποι, για να πετύχουμε το στόχο μας. Οσον αφορά την πωγωνοπλαστική, η συμμετρία επιτυγχάνεται είτε με τοποθέτηση ενθέματος, με τομή κρυμένη σε σημείο που δεν είναι εμφανές, είτε με χειρουργική αλλαγή του πώγωνος. Ενθέματα μπορεί να χρησιμοποιηθούν και για τα ζυγωματικά. Πολλές απο τις επεμβάσεις της προφιλοπλαστικής, μπορούν να γίνουν με τοπική αναισθησία στο ιατρείο, χρησιμοποιώντας νέα και ασφαλή ενέσιμα υλικά, που μας προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία. Μπορούμε να αυξήσουμε εύκολα, τα ζυγωματικά, το πηγούνι, τα χείλη, το μεσόφρυο, κλπ με ενέσιμα υλικά που διαρκούν για μήνες, χρόνια, ή ακόμα και μόνιμα. Οι παρεμβάσεις γίνονται γρήγορα και σχεδόν ανώδυνα....
Πηγή iator.gr >>>
Ποιά Είναι Η Έναρξη Της Νόσου Αλτσχάιμερ
Η έναρξη της νόσου Αλτσχάιμερ είναι αργή και προοδευτική, με τα συμπτώματα να εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε ασθενή και να επιδεινώνονται με την πρόοδο της νόσου. Συνήθως, αλλά όχι απαραίτητα, οι διαταραχές της μνήμης είναι το πρωιμότερο σύμπτωμα, ακολουθούμενο από τα υπόλοιπα. Η νόσος Αλτσχάιμερ, σταδιακά οδηγεί στην προοδευτική πλήρη αποδιοργάνωση της προσωπικότητας του ασθενούς. Τα άλλα ανοϊκά σύνδρομα εμφανίζουν παρόμοια εκπτωτική εικόνα. Από την έναρξη των συμπτωμάτων μέχρι τα τελικά στάδια της νόσου μεσολαβούν κατά μέσο όρο 6 έως 10 χρόνια. Ωστόσο, η ταχύτητα εξέλιξης της νόσου ποικίλει από ασθενή σε ασθενή (π.χ. μπορεί να είναι ταχύτερη από 6 ή να διαρκέσει και 15 ή 20 έτη). Οι αιτίες Οι αιτίες της νόσου Αλτσχάιμερ δεν είναι εν πολλοίς γνωστές. Φαίνεται ότι γενετικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο. Ταυτόχρονα, περιβαλλοντικοί παράγοντες συμπεριλαμβανομένων αγγειακών νόσων (π.χ. διαβήτης, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία), και τρόπου ζωής (π.χ. εκπαίδευση, επάγγελμα, πνευματικές, κοινωνικές δραστηριότητες, φυσική άσκηση, δίαιτα κλπ), φαίνεται να επηρεάζουν την πιθανότητα ανάπτυξης της νόσου. Η αντιμετώπιση Το κλειδί για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου Αλτσχάιμερ επισημαίνουν οι ειδικοί είναι η έγκαιρη διάγνωσή της. Όσο νωρίτερα γίνει η διάγνωση της νόσου, τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα της θεραπείας. Ο οικογενειακός γιατρός, ο νευρολόγος ή ο ψυχίατρος, ειδικευμένος σε προβλήματα μνήμης θα αξιολογήσει το πρόβλημα, θα ενημερώσει για τις εξετάσεις που πρέπει να γίνουν και θα καθοδηγήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ασθενή. Σήμερα υπάρχουν φάρμακα τα οποία ελέγχουν τα συμπτώματα της νόσου και εξασφαλίζουν στον ασθενή καλή ποιότητα ζωής. Επιπλέον, υπάρχουν μη φαρμακευτικές θεραπείες, οι οποίες μπορούν να κρατήσουν τις νοητικές λειτουργίες του ασθενούς σε καλή κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το επιστημονικό «οπλοστάσιο» για τη νόσο Τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί σημαντικές πρόοδοι στην πρόληψη, τη διάγνωση και την θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ και των άλλων μορφών άνοιας. Έχουν αυξηθεί σημαντικά οι γνώσεις των επιστημόνων για τους παράγοντες κινδύνου και τους προστατευτικούς παράγοντες, γεγονός που επιτρέπει να μιλάμε για πρόληψή της. Η διάγνωση σε πρώιμα στάδια είναι εφικτή με προηγμένες μεθόδους (PIB PET- τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων, ογκομετρική MRI, δείκτες στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, γενετικός έλεγχος, νευροψυχολογικές δοκιμασίες), ώστε να επιτρέπεται η εφαρμογή πολλαπλών παρεμβάσεων φαρμακευτικών ή μη. Έχουν ταυτοποιηθεί 34 προδιαθεσικά γονίδια για τη Νόσο Alzheimer. Συνολικά, ο κίνδυνος νόσησης των πρώτου βαθμού συγγενών των ατόμων με Νόσο Alzheimer είναι 3-4 φορές μεγαλύτερος από τα άτομα χωρίς οικογενειακό ιστορικό. Δίδονται συμπτωματικές θεραπείες που διατηρούν τη λειτουργικότητα και την ποιότητα ζωής ασθενών και φροντιστών (Αναστολείς χολινεστερασών - Μεμαντίνη). Πάνω από 100 φάρμακα δοκιμάζονται κλινικά σε ανθρώπους αυτή τη στιγμή. Οι οργανώσεις Alzheimer παίζουν σημαντικό ρόλο στη συνολική διαχείριση της νόσου. Η έγκαιρη διάγνωση της άνοιας έχει σημασία γιατί η νόσος επηρεάζει όχι μόνο τον ασθενή, αλλά και το οικογενειακό του περιβάλλον, συχνά δημιουργεί στους φροντιστές συναισθήματα θυμού, ντροπής, ενοχών και πένθους, φέρνοντάς τους στα ψυχικά και σωματικά όριά τους. Η πρόληψη της άνοιας Οι σημαντικότεροι παράγοντες κινδύνου που έχουν διαπιστωθεί για τη νόσο Αλτσχάιμερ είναι η γενετική προδιάθεση και η αύξηση της ηλικίας, παράγοντες μη τροποποιήσιμοι. Ωστόσο, υπάρχουν και τροποποιήσιμοι παράγοντες όπως είναι οι καρδιαγγειακοί παράγοντες, το κάπνισμα, οι κακώσεις της κεφαλής, η κατάθλιψη, διάφορα φάρμακα (οιστρογόνα, αντιυπερτασικά, αντιλιπιδαιμικά, αντιφλεγμονώδη κ.ά.), οι παράγοντες που επηρεάζουν τα νοητικά αποθέματα (IQ, εκπαίδευση, επάγγελμα, πνευματικές, κοινωνικές δραστηριότητες, φυσική άσκηση κ.ά.) και οι διατροφικοί παράγοντες. Οι καρδιαγγειακοί παράγοντες προδιαθέτουν για αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και αγγειακή άνοια. Πρόσφατες μελέτες παρέχουν ενδείξεις ότι διαβήτης, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, και παχυσαρκία στη μέση ηλικία πιθανώς να αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης νόσου Αλτσχάιμερ μερικές δεκαετίες αργότερα. Οι εγκεφαλικές κακώσεις - σε οποιαδήποτε ηλικία- που έχουν ...
Πηγή demo.athensmagazine.gr >>>
Δημιουργία Σελίδας: 23/01/2017