Τι Είναι Η Αρτηριακή Πίεση : Συλλέξαμε την καλύτερη πηγή για αυτό το θέμα και σας την παραθέτουμε μαζί με άλλες πληροφορίες.
Τι Είναι Η Αρτηριακή Πίεση
Η αρτηριακή πίεση είναι φυσιολογική όταν η συστολική πίεση είναι έως 120 mmHg και η διαστολική έως 80 mmHg. «Ακόμα και μια μικρή μείωση της αρτηριακής πίεσης, της τάξης των 5 mmHg, μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο εγκεφαλικού και εμφράγματος στον γενικό πληθυσμό», συνέχισε ο δρ Φιλιπόβιτς. «Τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μία διατροφή πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μπορεί να δράσει προστατευτικά έναντι της υπέρτασης». Πως μπορεί να γίνεται αυτό; Στους πιθανούς μηχανισμούς συμπεριλαμβάνεται η βελτίωση της αρτηριακής λειτουργίας και η καταπολέμηση της φλεγμονής, πρόσθεσε. Οι καλύτερες φυσικές πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων είναι τα παχιά ψάρια (όπως ο σολομός, ο τόνος, η ρέγκα, το σκουμπρί, ο γαύρος και η σαρδέλα) και τα ιχθυέλαια. Άλλες καλές πηγές είναι τα καρύδια, το έλαιο σόγιας και ο λιναρόσπορος. Πηγή : Web ...
Πηγή ygeia.tanea.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Τι Είναι Ο Ενδιάμεσος Ανδρογονικός Αποκλεισμός
Ο ενδιάμεσος ανδρογονικός αποκλεισμός είναι μια καινούργια προσέγγιση (θεραπεία για 2-3 μήνες ακολούθως διακοπή και επανέναρξη της θεραπείας ανάλογα της τιμής του PSA). Αμφοτερόπλευρη ορχεκτομή: Με αυτή την θεραπευτική προσέγγιση υπάρχει ελάττωση της τεστοστερόνης του πλάσματος σχεδόν 93%. Η ψυχολογική επίπτωση της χειρουργικής στείρωσης είναι σοβαρή και πολλοί ασθενείς δεν την αποδέχονται και η φαρμακευτική θεραπεία είναι προτιμητέα. LHRH Aνάλογα: Leuprolide acetate (7.5 mg SC monthly) ή goserelin acetate (3.6 mg SC monthly) ρυθμίζουν την έκκριση της LH προκαλώντας χημική στείρωση. Πλεονεκτούν στην αποφυγή του ψυχολογικού τραύματος της ορχεκτομής και ακόμη στις παρενέργειες από το καρδιαγγειακό σύστημα. Αντιανδρογόνα: Μπλοκάρουν τη δράση των ανδρογόνων στα επίπεδα του προστατικού αδένα, φαίνεται ότι δρουν σαν ενδιάμεσο στη σύνδεση του ενεργού μεταβολίτου της τεστοστερόνης της διυδροτεστοστερόνης με τον υποδοχέα της στο επίπεδο του προστατικού αδένα. Τα συνήθη χρησιμοποιούμενα αντιανδρογόνα είναι androcur, flutamide, megestrol acetate. Αυτά προστίθενται στους αγωνιστές των LHRH για να μπλοκάρουν οποιοδήποτε ερεθισμό της τεστοστερόνης ή μπλοκάρουν απευθείας τα εναπομείναντα ανδρογόνα τα οποία μπορεί να επηρεάσουν τον προστάτη. Συνδυασμένος ανδρογονικός αποκλεισμός: Η χειρουργική και φαρμακευτική στείρωση ελαττώνουν την κυκλοφορούσα τεστοστερόνη από 90-95%. Έχει δειχθεί ότι τα εναπομένοντα ανδρογόνα προέρχονται από τα επινεφρίδια. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο πλήρης ανδρογονικός αποκλεισμός επιτυγχάνεται προσθέτοντας φλουταμίδη. DES: Η χορήγηση διεθυλστιλβεστρόλης προκαλεί επίσης φαρμακευτική στείρωση. Η DES αναστέλλει την ανάπτυξη του προστάτη πρωτοπαθώς μέσω αποκλεισμού της υποθαλαμοϋποφυσιακής οδού η οποία μπλοκάρει τη σύνθεση τεστοστερόνης από τους όρχεις και έχει ως αποτέλεσμα την ελάττωση της τεστοστερόνης στο πλάσμα. ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ Ασθενής ο οποίος προσέρχεται με προχωρημένο καρκίνο προστάτου χρειάζεται χειρουργική ή φαρμακευτική στείρωση. Σε ασθενείς με μικρή συμμετοχή των οστών (κάτω από 5 οστικές περιοχές ο πλήρης ανδρογονικός αποκλεισμός είναι η θεραπεία εκλογής αυτό μπορεί να επιτευχθεί με ορχεκτομή ή με την χρήση ενέσεων leuprolide (7,5 mg SC monthly) περαιτέρω 90%ανδρογονικός αποκλεισμός επιτυγχάνεται με την προσθήκη φλουταμίδης 250 mg 2 φορές την ημέρα. ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΟΡΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Ακόμη και μετά την αποτυχία των αντι-ανδρογόνων μερικοί άρρωστοι θα οφεληθούν ξεκινώντας θεραπεία με αμινογλουτεθιμίδη κετοκοναζόλη ή γλυκοκορτικοειδή. Αναστολείς των επινεφριδιακών ανδρογόνων: Αμινογλοτεθιμίδη + υδροκορτιζόνη (RR : 49%-παρενέργειες, , πυρετός). Κετοκοναζόλη + υδροκορτιζόνη (RR : 80%-παρενέργειες, ακράτεια, επινεφριδιακή ανεπάρκεια, ηπατοτοξικότητα). Χημειοθεραπεία ορμονοανθεκτικής νόσου: Μετά την εγκατάσταση ορμονοαντοχής η μέση επιβίωση είναι 6-9 μήνες, η χημειοθεραπεία δεν έδειξε να οφελεί στην επιβίωση αλλά όμως βελτίωσε την ποιότητα ζωής αυτών των ασθενών. Σουραμίνη: Σε μερικές μελέτες έδειξε ότι το 60% των ασθενών ελάττωσε τα επίπεδα του PSA πάνω από 50% και σε μερικές έδειξε όφελος στην επιβίωση. Εστραμουστίνη + πακλιταξέλη . Εστραμουστίνη + ντοσιταξέλη . Εστραμουστίνη + ετοποσίδη . Μιτοξαντρόνη + πρεδνιζόνη . ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΝ ΣΥΜΒΑΜΑΤΩΝ Σε καθολικές οστικές μεταστάσεις η ημισωματική ακτινοβολία χρησιμοποιήθηκε καθώς επίσης και το ραδιενεργό στρόντιο (Metastron). Ανακούφιση από τον πόνο αναφέρθηκε στο 75% των περιπτώσεων μετά από διάστημα 3 εβδομάδων από την θεραπεία και μπορεί να συνεχιστεί για αρκετούς μήνες. Σαμάριο 153: Παρόμοιες ενδείξεις με το metastron με μικρότερη περίοδο ημιζωής. Διφοσφωνικά: Oυσίες οι οποίες αναστέλλουν την επαναπορόφηση των οστεοκλαστών στα οστά έδειξαν να έχουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του πόνου και στη διατήρηση της οστικής μάζας. Πίεση του νωτιαίου μυελού: Θεωρείται επείγον ογκολογικό σύμβαμα και δεν είναι ασύνηθες σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο προστάτου και καθολικές οστικές μεταστάσεις και αυτό έγκειται σε μετάσταση στην σπονδυλική στήλη η οποία πιέζει το νωτιαίο μυελό. Ασθενείς με υποψία σημείων πίεσης του νωτιαίου μυελού από την μαγνητική τομογραφία ή την αξονική μυελογραφία θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με χορήγηση δεξαμεθαζόνης 4-6 mg ανά εξάωρο και ακολούθως θα πρέπει να υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία (30 Gy) σε 10 συνεδρίες στις προσβληθείσες περιοχές. ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΟΡΧΕΩΣ Ο καρκίνος του όρχεως είναι σπάνιος (η συχνότητα εμφάνισης είναι <1% όλων των όγκων), αλλά αντιπροσωπεύει μία από τις συχνότερες κακοήθειες που εμφανίζονται στους νέους άνδρες. Θεραπεύεται σε μεγάλο ποσοστό και η διάρκεια της ζωής αυτών των ασθενών είναι πολύ μακρά. Απαιτείται μακροχρόνιο follow up στους θεραπευμένους ασθενείς. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ Επιδημιολογία: Για το 2000, 6.900 νέες περιπτώσεις και 300 θάνατοι εμφανίσθησαν στις ΗΠΑ. Αποτελεί το 1% όλων των κακοηθειών στους άνδρες. Η μεγαλύτερη συχνότητα εμφανίζεται μεταξύ της ηλικίας των 20 – 35 ετών. Παράγοντες κινδύνου: Η κρυψορχία (κυρίως όταν ο όρχις έχει παραμείνει στην κοιλιακή χώρα). Το σύνδρομο Klinefelter (ηυξημένος κίνδυνος εμφάνισης όγκων από γεννητικά κύττταρα στο μεσοθωράκιο). ΔΙΑΓΝΩΣΗ Οποιαδήποτε μάζα στους όρχεις στους άντρες θα πρέπει να εξετάζεται ώστε να αποκλειστεί η ύπαρξη καρκίνου όρχεως. Ο καρκίνος του όρχεως είναι ιάσιμος σε υψηλά ποσοστά (85% των περιπτώσεων). Η ιστολογική εξακρίβωση του τύπου του όγκου έχει προγνωστική και θεραπευτική σημασία. Διαγνωστική προσέγγιση: Σε εμφάνιση ογκιδίου στον όρχι, ο ασθενής υποβάλλεται σε αμφοτερόπλευρο υπερηχογράφημα όρχεων. Επί εμφάνισης καλοήθους όζου, ο ασθενής απλά παρακολουθείται. Επί ύπαρξης ύποπτης μάζας υποβάλλεται στις εξετάσεις: LDH, β-HCG, AFP και σε διαγνωστική ορχεκτομή. Επί εμφάνισης καλοήθειας απαιτείται απλή παρακολούθηση. Εργαστηριακές Εξετάσεις Serum α-fetoprotein (AFP): Ο βιολογικός χρόνος της ημισείας ζωής είναι περίπου 5 – 7 μέρες. Συνήθως, εκκρίνεται από τα καρκινικά κύτταρα εμβρυογενούς προέλευσης. Δεν εκκρίνεται από τα αμιγώς καθαρά σεμινώματα και η ανίχνευσή της καθορίζει την ύπαρξη μη σεμινωματώδους όγκου. Serum β-ΗCG: O χρόνος της ημισείας ζωής της είναι περίπου 24 ώρες. Μπορεί βιολογικά να είναι δραστήρια οδηγώντας σε αναστολή της παραγωγής οιστρογόνων από τους όρχεις και σε εμφάνιση γυναικομαστίας. Εκκρίνεται από τα συγκιοτροφοβλαστικά γιγαντοκύτταρα. Είναι παρούσα στα χοριοκαρκινώματα. Serum LDH: Χρησιμεύει σαν προγνωστικός δείκτης. Αντανακλά στον πολλαπλασιασμό ή στην σμίκρυνση του όγκου. ΠΙΝΑΚΑΣ 1. Όγκοι από γεννητικά κύτταρα και ιστοπαθολογικά χαρακτηριστικά τους ΤΥΠΟΣ ΟΓΚΟΥ ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΟ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑ Όγκοι από γεννητικά κύτταρα Σεμινώματα (40-50%) Μονήρεις όγκοι (60%) Μικτοί όγκοι (40%) Μη σεμινώματα (50-60%) Όγκοι από εμβρυϊκά κύτταρα Ογκοι Yolk sac Τερατώματα Χοριοκαρκινώματα Όγκοι από γοναδικό στρώμα (1-2%) Κύτταρα Leydig Κύτταρα Sertoil Γοναδοβλάστωμα Γεννητικά κύτταρα + στρωματικά κύτταρα Η PLAP (πλακουντιακή αλκαλική φωσφατάση) είναι θετική σε ενδιάμεσους όγκους αμφιβόλου ιστογένεσης. Αρνητική για χαμηλού μοριακού βάρους κερατίνες ανοσοιστοχημικά, εμφανίζονται στα σεμινώματα. ...
Πηγή iator.gr >>>
Η παχυσαρκία είναι ένα πρόβλημα που αυξάνεται παγκόσμια, αυξάνοντας τις πιθανότητες προωρότητας. Ο διαβήτης, ο οποίος είναι απότοκο μερικές φορές της παχυσαρκίας, επίσης αυξάνεται οδηγώντας σε μεγάλα ποσοστά προωρότητας. Ακόμη, οι πολύδυμες κυήσεις οι οποίες δεν αποτελούν πάντα ιατρογενές πρόβλημα. Έχει παρατηρηθεί ότι αυξήθηκε το όριο ηλικίας των γυναικών που αποφασίζουν να αποκτήσουν το πρώτο τους παιδι και όσο περίεργο κι αν ακούγεται, όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία της γυναίκας, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα για πολυδυμία. Μεγάλο, όμως, ποσοστό των πολύδυμων κυήσεων οφείλεται στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και ευτυχώς, με την ψήφιση σχετικής νομοθεσίας μπαίνει περιορισμός στον αριθμό των εμβρύων που θα μεταφέρονται. 1.000 εισαγωγές ετησίως στη νεογνολογική μονάδα Η Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών αποτελεί κέντρο αναφοράς για όλη την Κύπρο, νοσηλεύοντας περίπου 900-1.000 παιδιά, τα οποία παραπέμπονται από τα δημόσια και ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, ο αριθμός αυτός ήταν κατά πολύ χαμηλότερος. Εκτός από το πολύ υψηλό ποσοστό πολύδυμων κυήσεων και πρόωρων νεογνών, ένα άλλο πρόβλημα που έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια, προκαλώντας τον προβληματισμό της διεθνούς ιατρικής κοινότητας, είναι η αύξηση των όψιμων πρόωρων. Των παιδιών, δηλαδή, που γεννιούνται μεταξύ 34ης και 37ης εβδομάδας και τα οποία, όπως μας αναφέρει η δρ Καραολή, μοιάζουν με τελειόμηνα, αλλά δεν είναι. «Πολλές φορές, τα παιδιά αυτά έχουν πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, κυρίως αναπνευστικά, και αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της δουλειάς των μονάδων εντατικής νοσηλείας νεογνών παγκόσμια, όπως και της δικής μας»....
Πηγή philenews.com >>>
Τι Είναι Το Διαβητικό Οίδημα Της Ωχράς Κηλίδας
Το διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδας είναι απόρροια της Διαβητικής Αμφιβληστροειδοπάθειας και συχνότατη αιτία τύφλωσης ατόμων παραγωγικής ηλικίας. Παράγοντες κινδύνου για Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια και Διαβητικό Οίδημα Ωχράς Κηλίδας είναι: Η διάρκεια διαβήτη Ο κακός γλυκαιμικός έλεγχος Η υπέρταση Η υψηλή χοληστερόλη. Στα πρώιμα στάδια του Διαβητικού Οιδήματος Ωχράς Κηλίδας, τα συμπτώματα συνήθως δεν γίνονται αντιληπτά. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα: Θολή όραση Κηλίδες στο οπτικό πεδίο Μεταμορφοψία, παραμόρφωση εικόνας, όπου οι ευθείες γραμμές μπορεί να μοιάζουν κυματιστές ή καμπύλες Σκοτεινά ή κενά σημεία στο κέντρο της όρασης Η Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη κρούει τον κώδωνα του κινδύνου καθώς ο διαβήτης παρουσιάζει ραγδαία αύξηση τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με διεθνή στατιστικά στοιχεία, ο αριθμός των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη διεθνώς ανέρχεται σήμερα σε 415 εκατομμύρια, ενώ έως το 2040 αναμένεται να φτάσει τα 642 εκατομμύρια. Από αυτά, υπολογίζεται ότι το 87%-91% πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, 7%-12% από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και 1%-3% από άλλους τύπους διαβήτη. Όμως, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη, 1 στους 2 ενήλικες με διαβήτη παραμένει αδιάγνωστος, καθώς τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του υφίσταται χωρίς να εκδηλώνει συμπτώματα. Δεν προκαλεί ...
Πηγή health.in.gr >>>
Δημιουργία Σελίδας: 27/12/2016
