Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) είναι ανεπαρκής τρόπος προσδιορισμού της παχυσαρκίας, ιδιαίτερα στις ηλικίες άνω των 65 ετών. Και ο λόγος είναι η προοδευτική απώλεια της μυϊκής μάζας με την πάροδο του χρόνου με την ταυτόχρονη αύξηση και ανακατανομή του λιπώδους ιστού, δηλαδή η σαρκοπενική παχυσαρκία. Μπορεί λοιπόν ο ηλικιωμένος να έχει έναν ΔΜΣ που δείχνει φυσιολογικός, αλλά στην ουσία όταν μετρηθεί η περίμετρος της μέσης να διαγνωσθεί ως υπέρβαρος. Επίσης, στατιστικά δείχνουν ότι οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς στις αρνητικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας πεθαίνουν νωρίτερα, ενώ όσοι επιβιώνουν μέχρι τα γηρατειά μπορεί να είναι ανθεκτικοί στις επιδράσεις της παχυσαρκίας, το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί το ποσοστό θνησιμότητας φαίνεται να επηρεάζεται από τον ΔΜΣ στον πληθυσμό των ηλικιωμένων. Η σχέση ΔΜΣ και θανάτου περιπλέκεται ακόμα περισσότερο αν ληφθεί υπόψη ότι, απώλεια βάρους θα μπορούσε να προκληθεί από την ύπαρξη ασθενειών, όπως ο καρκίνος αλλά και από το κάπνισμα. Στους άνω των 80 ετών ηλικιωμένους η σχέση μεταξύ ΔΜΣ και κινδύνου θανάτου δεν είναι τόσο ισχυρή, επειδή στα άτομα με χαμηλό ΔΜΣ δεν περιλαμβάνονται μόνο όσοι δεν έχουν μεγάλο ...