Οι εμβολιασμοί δεν είναι μόνο για την προστασία μας, και δεν είναι μόνο για το σήμερα. Προστατεύουν και τους ανθρώπους γύρω μας (κάποιοι από αυτούς λόγω της φύσης των νοσημάτων τους δεν μπορούν να εμβολιαστούν οι ίδιοι ή δεν αναπτύσσουν ικανή ανοσία από τον εμβολιασμό ή είναι περισσότερο ευάλωτοι). Προστατεύουν τα παιδιά μας και τα παιδιά αυτών από την επανεμφάνιση νοσημάτων που σχεδόν έχουν εξαλειφθεί. Αν σταματήσουμε τους εμβολιασμούς σύντομα θα βρεθούμε να παλεύουμε με επιδημίες από νοσήματα που θεωρούσαμε πως είχαμε νικήσει. Στην Ελλάδα του σήμερα έχουμε πολλούς κινδύνους να ελλοχεύουν και κινδυνεύουμε να χρειαστεί να πολεμήσουμε ξανά νοσήματα που θεωρούσαμε πως είχαμε κερδίσει στο παρελθόν. Η ροή προσφύγων από χώρες με αδύναμα ή κατεστραμμένα συστήματα υγείας, το αντιεμβολιαστικό κίνημα, η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με την απουσία οργανωμένης ΠΦΥ είναι μερικοί από τους κινδύνους. Α) Το ECDC () σε πρόσφατη έκθεση του για τους κινδύνους μετάδοσης λοιμωδών νοσημάτων σχετιζόμενων με τις προσφυγικές ροές στην Ευρώπη, αν και κρίνει πως οι πρόσφυγες δεν αποτελούν τη δεδομένη στιγμή απειλή για την Ευρώπη σε σχέση με τα λοιμώδη νοσήματα, παράλληλα διαπιστώνει πως αναπόφευκτα η μαζική είσοδος προσφύγων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέτει υπό πίεση τα συστήματα δημόσιας υγείας, ειδικά στις χώρες υποδοχής. Πολλοί πρόσφυγες προέρχονται από χώρες που μεταδοτικά νοσήματα ενδημούν, π.χ. επίπτωση φυματίωσης στη Νιγηρία 338 ανά 100.000 κατοίκους (μ.ο. στην Ε.Ε. 39/100.000). O κίνδυνος επανεμφάνισης και εντοπισμένων εξάρσεων νοσημάτων είναι αυξημένος από τη μαζική εισροή προσφύγων , όπως άλλωστε φάνηκε στη χώρα μας από την πρόσφατη αναζωπύρωση της ελονοσίας που σχετίστηκε άμεσα με την εισροή μεταναστών από το Πακιστάν. Σύμφωνα με τον , η απειλή επανεμφάνισης νοσημάτων είναι διαρκής και υπάρχει ανάγκη επιτήρησης που να διασφαλίζει πως οποιαδήποτε αναζωπύρωση δύναται τάχιστα να περιοριστεί. Οι πρόσφυγες αποτελούν ομάδα προτεραιότητας στην προσπάθεια πρόληψης και ελέγχου μεταδοτικών νοσημάτων, καθώς είναι περισσότερο ευάλωτοι. Ο κίνδυνος για τους πρόσφυγες που φθάνουν στην Ευρώπη να μολυνθούν από μεταδοτικά νοσήματα είναι αυξημένος λόγω τoυ συνωστισμού στις εγκαταστάσεις υποδοχής τους, που θέτει σε κίνδυνο τις συνθήκες υγιεινής. H χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη πολλών από αυτούς, καθώς προέρχονται από χώρες με αδύναμα ή κατεστραμμένα συστήματα υγείας, είναι δυνατόν να οδηγήσει σε επιδημίες , όπως ιλαράς και ανεμοβλογιάς. Απαραίτητα μέτρα για περιορισμό του κινδύνου για κρούσματα και επιδημίες μεταδοτικών νοσημάτων αποτελούν: η εφαρμογή και η ενδυνάμωση της επιδημιολογικής επιτήρησης και η εφαρμογή προγραμμάτων εμβολιασμού. Απαραίτητοι οι εμβολιασμοί έναντι της ιλαράς (MMR για παιδιά μέχρι 15 ετών), της πολιομυελίτιδας, της μηνιγγίτιδας (κατά προτίμηση με εμβόλια έναντι των οροτύπων A, C, W-135 και Y ), της διφθερίτιδας (χρήση εμβολίων DTP σύμφωνα με τις εθνικές οδηγίες) και της γρίπης. Β) Παρά την διαθεσιμότητα εμβολίων, πολλοί άνθρωποι στη χώρα μας , κατ’ αντιστοιχία με πολλούς άλλους Ευρωπαίους, επιλέγουν να στερούν στα παιδιά τους , αλλά και στους ίδιους, τα πλεονεκτήματα των εμβολίων λόγω πεποίθησης, διαμορφωμένης από κακή, μη επιστημονική πληροφόρηση, φόβο και μαζική υστερία εγείροντας θέματα ασφάλειας των εμβολίων. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα έχει θεριέψει ...