-
-
-
-
-
-
Home - Επικοινωνία - Προσωπικά Δεδομένα
Η ορθονυχία είναι μία μέθοδος αντιμετώπισης του προβλήματος και αποτελεί την πλέον ήπια εναλλακτική λύση του χειρουργείου. Ο στόχος της ορθονυχίας είναι η επαναφορά της φυσικής ανάπτυξης του νυχιού με τη βοήθεια ειδικών....
Πηγή pliroforiodotis.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Τα αντισώματα είναι πρωτεΐνες οι οποίες καταστρέφουν μικρόβια και ιούς, ενώ τα αυτοαντισώματα είναι πρωτεΐνες οι οποίες για άγνωστο λόγο στρέφονται εναντίον των υγιών κυττάρων του ίδιου του οργανισμού και τα καταστρέφουν. Η μέτρηση των αυτοαντισωμάτων θα μπορούσε να αποτελέσει ένα προγνωστικό παράγοντα για εκείνους που κάποια στιγμή στη ζωή τους θα εμφανίσουν διαβήτη τύπου 1 αλλά αυτό δεν έχει πρακτική σημασία διότι: 1) η συχνότητα που βρίσκονται αυξημένα είναι μικρή, και 2) ακόμα και αν μπορούσε να προβλεφθεί ο διαβήτης τύπου 1 δεν θα ήταν δυνατόν να αποτραπεί η εμφάνιση του (όπως συμβαίνει στον διαβήτη τύπου 2) διότι είναι άγνωστος ο μηχανισμός ο οποίος τον προκαλεί. Σε γενικές γραμμές, αν ο άνδρας έχει διαβήτη τύπου 1 οι πιθανότητες να αναπτύξει το παιδί του διαβήτη είναι 1 στις 17. Αν η γυναίκα έχει διαβήτη τύπου 1 και γεννήσει πριν την ηλικία των 25 χρόνων οι πιθανότητες να αναπτύξει το παιδί της διαβήτη είναι 1 στις 25, ενώ αν γεννήσει μετά τα 25 της χρόνια οι πιθανότητες είναι 1 στις 100. Ο διαβήτης τύπου 2 έχει ισχυρότερη σύνδεση με το θετικό οικογενειακό ιστορικό από ότι ο διαβήτης τύπου 1, αν και η εμφάνιση του επίσης εξαρτάται από παράγοντες του περιβάλλοντος. Η παγκόσμια έκρηξη σήμερα του διαβήτη τύπου 2 οφείλεται στην αύξηση της παχυσαρκίας και στην καθιστική ζωή. Η παχυσαρκία συνήθως εμφανίζεται ομαδικά σε οικογένειες, και οι οικογένειες έχουν παρόμοιες συνήθειες φαγητού και άσκησης. Είναι επομένως δύσκολο να πει κανείς για τον διαβήτη τύπου 2 αν ευθύνεται η γενετική προδιάθεση ή το περιβάλλον, το πιθανότερο είναι ότι ευθύνονται και τα δύο. Γενικά, αν κάποιος έχει διαβήτη τύπου 2 ο οποίος είχε διαγνωσθεί πριν την ηλικία των 50 χρόνων, η πιθανότητα να εμφανίσει το παιδί του διαβήτη είναι 1 στις 7 ενώ αν είχε διαγνωσθεί μετά τα 50 η πιθανότητα είναι 1 στις 13. Επίσης, η πιθανότητα να εμφανίσει το παιδί διαβήτη τύπου 2 είναι μεγαλύτερη αν ο γονέας με διαβήτη είναι η μητέρα παρά ο πατέρας. Επηρεάζει η οικονομική κρίση την εξέλιξη της νόσου ή ακόμη, μήπως έχει παρατηρηθεί αύξηση των περιστατικών; Η οικονομική κρίση σαφέστατα οδηγεί στην αύξηση των καινούργιων περιστατικών διαβήτη τύπου 2 αλλά συγχρόνως δημιουργεί συνθήκες κάκιστης ρύθμισης του προϋπάρχοντος διαβήτη και επομένως αύξησης της συχνότητας και βαρύτητας των χρόνιων επιπλοκών. Δεν είναι περίεργο ότι μια πρόσφατη δημοσίευση (Απρίλιος 2016) σε ένα μεγάλο ιατρικό περιοδικό έδειξε ότι διεθνώς η αύξηση του διαβήτη τύπου 2 από το 1980 μέχρι σήμερα τετραπλασιάσθηκε, αλλά η αύξηση αυτή ήταν μεγαλύτερη και ταχύτερη σε χώρες χαμηλού εισοδήματος από ότι σε πλούσιες χώρες. Τα οικονομικά προβλήματα: (1) Δημιουργούν συνθήκες για διατροφή κακής ποιότητας και επομένως αύξησης του βάρους ενώ συγχρόνως μειώνουν τις δυνατότητες άσκησης σε καλά οργανωμένα γυμναστήρια. Σε άτομα με διαβήτη, η φυσική κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί μέχρι και 40% μετά από 20 εβδομάδες συστηματικής αερόβιας άσκησης με αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του κινδύνου εμφάνισης επιπλοκών από την καρδιά και τα αγγεία. (2) Αυξάνουν κατακόρυφα το άγχος και το stress και οδηγούν σε κατάθλιψη η οποία είναι καταστροφική για την πορεία του διαβήτη. Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η δυσαναλογία μεταξύ αυξημένων απαιτήσεων στην εργασία και μείωση της υλικής και ηθικής ανταπόδοσης, αλλά και η ανεργία, οι κακές εργασιακές συνθήκες (κάκιστες υποδομές, ελλείψεις υλικών, κακές συμπεριφορές από προϊστάμενους και συναδέλφους) και οι απολύσεις ατόμων οι οποίοι είναι σε παραγωγική ηλικία με δεδομένη οικογενειακή κατάσταση και υποχρεώσεις, δημιουργούν προσωπικά αδιέξοδα τα οποία είναι δύσκολο να ξεπερασθούν. Το πρόβλημα είναι τεράστιο σε χώρες οι οποίες δε φρόντισαν ποτέ, με σωστούς και καλά σχεδιασμένους πολιτικούς χειρισμούς, να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να δοθούν εναλλακτικές λύσεις σε ανθρώπους που αναγκάζονται να βιώσουν τέτοιες καταστάσεις στη ζωή τους. (3) Λόγω υψηλότερου κόστους των νέων φαρμάκων, μειώνεται η οικονομική δυνατότητα των ασθενών να ρυθμίσουν ικανοποιητικά τον διαβήτη τους με σωστούς και στοχευμένους συνδυασμούς. Αποτέλεσμα θα είναι η κατακόρυφη αύξηση των χρόνιων επιπλοκών του διαβήτη και επομένως του κόστους για την υγεία στα χρόνια που έρχονται. Εκτός όμως από αυτό, η ανεπαρκής ρύθμιση του διαβήτη και η δημιουργία σοβαρών επιπλοκών βλάπτουν γενικότερα τη λειτουργία των υπηρεσιών της χώρας άρα και την οικονομία της. Για παράδειγμα, διαβητικοί ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια, καρδιοπάθεια ή συνεχείς υπογλυκαιμίες είναι λιγότερο παραγωγικοί στη δουλειά τους και αναγκάζονται να λείπουν συχνότερα με αναρρωτικές άδειες ή για νοσηλείες. (4) Ένας παράγων που φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2 είναι η μόλυνση της ατμόσφαιρας. Πρόσφατη μελέτη (27 Οκτωβρίου 2016) έδειξε ότι η μείωση των ρύπων στην ατμόσφαιρα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο της εμφάνισης διαβήτη κατά 13%, γεγονός το οποίο μεταφράζεται σε μείωση του κόστους για την υγεία κατά 4.51 δισεκατομμύρια Ευρώ ανά έτος. Όμως, οι προσπάθειες που γίνονται για βελτίωση αυτής της κατάστασης, είναι πρακτικά ανύπαρκτες. Στις μεγαλουπόλεις, η τσιμεντοποίηση κάθε τετραγωνικού του εδάφους και η έλλειψη πρασίνου στερεί από τους πολίτες όχι μόνο το οξυγόνο αλλά και την ευκαιρία να βρουν διεξόδους για τη μείωση του stress το οποίο βρίσκεται πίσω από κάθε είδους νόσημα, από τις κοινές λοιμώξεις και το διαβήτη μέχρι τις καρδιοπάθειες, τα εγκεφαλικά επεισόδια και τους καρκίνους. (5) Η χρόνια αύξηση του stress μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της διάρκειας (λιγότερο από 6 ώρες την ημέρα) ή στον κατακερματισμό του ύπνου. Σε αυτό το πλαίσιο ανήκει και η “υπνική άπνοια” (επαναλαμβανόμενα αιφνίδια επεισόδια ασφυξίας κατά τη διάρκεια του ύπνου και αφύπνιση) χαρακτηριστικό της παχυσαρκίας. Οι καταστάσεις αυτές, αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης, θεωρούνται ότι συμβάλλουν σημαντικά στην εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2 Γιατί είναι από τις πιο συνδεδεμένες ασθένειες με αυτό που συνηθίζουμε να λέμε“life style”; Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 αποτελεί μια παγκόσμια «επιδημία» με τον αριθμό των κρουσμάτων να υπολογίζεται σήμερα στα 387 εκατομμύρια και με προοπτική να αυξηθεί πάνω από 592 εκατομμύρια μέχρι το 2035.Το τραγικό όμως είναι ότι 40% από αυτά βρίσκονται στο στάδιο του προ-διαβήτη (όταν η γλυκόζη αυξάνει σημαντικά μόνο μετά το φαγητό) και είναι αδιάγνωστα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται επιπλοκές από την καρδιά και τα αγγεία. Έχει υπολογισθεί ότι το 1/3 των αμερικανών έχει μεταβολικό σύνδρομο το οποίο είναι συνδυασμός παχυσαρκίας, υπέρτασης, αύξησης των λιπιδίων και διαβήτη τύπου 2 (στο στάδιο του προ-διαβήτη ή του κλινικά έκδηλου διαβήτη). Με βάση πρόσφατα στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (IDF) υπολογίζεται ότι στην Ευρώπη ο αριθμός των ασθενών με διαβήτη είναι 52 εκατομμύρια (1 στους 13 ενήλικες) και η επίπτωση του διαβήτη 7.9%. Στην Ελλάδα, η μελέτη “ATTIKA” έδειξε ότι η επίπτωση του διαβήτη είναι στο 12.9% (13.4% στους άνδρες και 12.4% στις γυναίκες). Η ραγδαία αύξηση του διαβήτη οφείλεται στην αλλαγή του τρόπου ζωής, με αποτέλεσμα την αύξηση της παχυσαρκίας και την έλλειψη άσκησης. Ο διαβήτης τύπου 2, ανήκει στα νοσήματα “διαταραχής συμπεριφοράς” κατά τα οποία ο ασθενής να χαράζει την πορεία του στη ζωή με βάση ανορθόδοξες πρακτικές. Το stress και το άγχος έχουν εγκατασταθεί πλέον μόνιμα στη ζωή μας. Εάν η ψυχοσύνθεση παρουσιάζει ...
Πηγή news247.gr >>>
Τι Είναι Ο Παιδικός Καρκίνος
Ο παιδικός καρκίνος είναι σε υψηλά ποσοστά ιάσιμος Ο παιδικός καρκίνος τόσο παγκοσμίως όσο και στην Ελλάδα είναι σε υψηλά ποσοστά ιάσιμος, ανάλογα βέβαια με το είδος του. “Αν ένα παιδί έχει διαγνωστεί με καρκίνο το 2014, υπάρχει 80% πιθανότητα ίασης. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι ένας υγιής ενήλικας. Υπάρχει περίπτωση να υποτροπιάσει ο όγκος αλλά και πάλι αντιμετωπίζεται ώστε να επιβιώσει τελικά το 80%. Αυτό είναι ένας μέσος όρος, και μιλάμε για το σύνολο, δηλαδή αν ένα παιδί έχει έναν καρκίνο, ανεξάρτητα από το αν είναι λευχαιμία ή όγκος στον εγκέφαλο, θα θεωρηθεί ότι το ποσοστό ίασης είναι 80%. Ωστόσο υπάρχουν πχ κάποιοι όγκοι στον εγκέφαλο όπου η πιθανότητα επιβίωσης είναι από 0-30%, αλλά υπάρχουν και όγκοι όπως το λέμφωμα Hodgkin’s όπου η πιθανότητα επιβίωσης είναι 95%. Γι αυτό καταλήγουμε στο 80%. Υπάρχει δηλαδή τεράστιο φάσμα. Στις οξείες λεμφοβλαστικές λευχαιμίες κατά κύριο λόγο το μικρότερο ποσοστό επιβίωσης είναι γύρω στο 70% και το ανώτερο όριο επιβίωσης είναι γύρω στο 95-98%”, επισημαίνει ο κ. Ζαχαρούλης. Νέες εξατομικευμένες λιγότερο τοξικές θεραπείες Οι νέες θεραπείες για τον παιδικό καρκίνο, σύμφωνα με τον κ. Ζαχαρούλη, είναι στοχευμένες και οι περισσότερες χορηγούνται από το στόμα. Πρόκειται για θεραπείες με βιολογικούς τροποποιητές που έχουν διαφορετικό τρόπο δράσης είναι πιο εξειδικευμένες και στοχεύουν στις μεταλλάξεις. “Για παράδειγμα για συγκεκριμένες μεταλλάξεις έχουμε κάποιο φάρμακο του οποίου γνωρίζουμε τη σωστή δόση γνωρίζουμε έναν αριθμό παρενεργειών και γνωρίζουμε την αποτελεσματικότητά του στη συγκεκριμένη πάθηση ή το συγκεκριμένο θεραπευτικό μονοπάτι. Γενικά αυτές οι θεραπείες είναι πολύ λιγότερο τοξικές από τη χημειοθεραπεία, αλλά δεν παύουν να είναι τοξικές. Απλώς έχουν διαφορετικό προφίλ, ο ασθενής έχει καλύτερη ποιότητα ζωής, δεν χρειάζεται να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο για μέρες , δεν θα του πέσουν τα μαλλιά , δεν θα έχουμε σημαντική συχνότητα λοιμώξεων και δεν θα καταβάλουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Υπάρχουν βέβαια παρενέργειες όπως εξανθήματα, διάρροιες, κόπωση, μερικές φορές και πόνος. Αυτές είναι γενικά ο παρενέργειες που υπάρχουν ανάλογα με τα φάρμακα” εξηγεί ο κ Ζαχαρούλης. Παράλληλα όμως επισημαίνει ότι όσο υψηλό είναι το ποσοστό επιβίωσης τόσο υψηλό είναι και το ρίσκο δημιουργίας παθολογίας σε κάποια βασικά συστήματα του οργανισμού ακόμη και 40-50 χρόνια μετά την ίαση από τον καρκίνο. Αυτό ωστόσο αφορά ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν με παλαιότερα θεραπευτικά σχήματα όπως πχ χημειοθεραπείες ή ακτινοθεραπείες. Για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των νεότερων θεραπειών θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια για να υπάρχουν συμπεράσματα. “Σύμφωνα με αμερικάνικα κυρίως δεδομένα βλέπουμε ότι ασθενείς που είχαν πάρει πολύ παλιές θεραπείες δηλαδή ακτινοθεραπείες , ανάλογα με τον όγκο υπάρχει μία πιθανότητα περίπου στο 30-60% των περιπτώσεων ανάπτυξης χρόνιας πνευμονοπάθειας, προβλήματος στον θυρεοειδή, νευροκινητικών διαταραχών , ελάττωσης του IQ και ανάπτυξης δυσλειτουργίας. Ο ασθενής επειδή είχε καρκίνο και επειδή πήρε αυτές τις θεραπείες ενδέχεται να μην είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας έτσι ώστε να μπορεί να ...
Πηγή iator.gr >>>
Τι Είναι Το Σύνδρομο Asperger
Το σύνδρομο Asperger είναι μια σύμφυτη νευροβιολογική κατάσταση που επηρεάζει το 0,25% του πληθυσμού και κυρίως τους άνδρες. Συνδέεται με τον αυτισμό και περιλαμβάνει αυτιστικές συμπεριφορές καθώς και χαρακτηριστικές ελλείψεις σε κοινωνικές και επικοινωνιακές ικανότητες. Τα άτομα με AS έχουν μέση ή άνω του μέσου όρου ευφυΐα και συχνά, ασυνήθιστα χαρίσματα και δημιουργικότητα. Ως διάγνωση, είναι γνωστό από τη δεκαετία του 1940, αλλά περιλήφθηκε στα ιατρικά διαγνωστικά εγχειρίδια μόλις το 1994....
Πηγή iator.gr >>>