Ο ιδανικός τρόπος ποτίσματος είναι η στάγδην άρδευση. Αποφεύγονται η διαβροχή του κορμού, η οποία είναι καθοριστική για την προστασία από τη φυτόφθορα, καθώς και η μεταφορά μολύσματος εδαφογενών μυκήτων. Εάν η άρδευση γίνεται με σπρέι, θα πρέπει να τοποθετούνται μεταλλικά κολάρα στο λαιμό, ενώ αν γίνεται με αυλάκια ή με κατάκλιση, να γίνονται διπλές λεκάνες. Επίσης, με τη στάγδην άρδευση παρεμποδίζεται αργότερα η αύξηση της σχετικής υγρασίας στην κόμη των δένδρων και κατά συνέπεια η εμφάνιση ασθενειών. 2. Τα νεαρά δένδρα, κατά τα πρώτα χρόνια από τη φύτευσή τους, θα πρέπει να προστατεύονται από τον ανταγωνισμό των ζιζανίων, αλλιώς θα υπάρξει σημαντική καθυστέρηση στην ανάπτυξή τους. Επίσης, με την καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης μειώνεται η υγρασία τόσο στη βάση του κορμού, όσο και στην κόμη των δένδρων αργότερα. Θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση ζιζανιοκτόνων στα νεαρά δενδρύλλια. 3. Για τον περιορισμό των ασθενειών λαιμού και ριζικού συστήματος απαιτούνται επίσης: -Αποφυγή συσσώρευσης χώματος γύρω από τη βάση του κορμού και στις ρίζες. -Αποφυγή δημιουργίας πληγών, οι οποίες ευνοούν τις μολύνσεις, περιορίζοντας τα οργώματα και τα φρεζαρίσματα στα απολύτως αναγκαία. -Αποφυγή μεταφοράς μολυσμένου εδάφους με τα γεωργικά μηχανήματα και εργαλεία. -Επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο ύψος και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με βορδιγάλειο πάστα, το φθινόπωρο και νωρίς την άνοιξη, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που το σημείο εμβολιασμού είναι χαμηλά. 4. Τέλος, με καλό κλάδεμα διαμόρφωσης, το οποίο ξεκινά από τον πρώτο χρόνο, επιτυγχάνεται καλός αερισμός και καλή διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό του δένδρου. Έτσι, περιορίζεται η σχετική υγρασία και κατά συνέπεια η εμφάνιση ασθενειών. Οι τομές κλαδέματος, ιδιαίτερα οι μεγάλες, θα πρέπει να καλύπτονται με κάποιο επουλωτικό πληγών....