Η λαιμαργία είναι μια εγκεφαλική περισσότερο διαδικασία που σχετίζεται με την ψυχική μας διάθεση, κατά την οποία αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε τροφή και ιδίως γλυκιά τροφή, άμεσα, ενώ δεν είμαστε σε θέση να επικεντρωθούμε σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το αντικείμενο του στιγμιαίου πόθου μας. Αμέσως μετά την λήψη της ακολουθεί ευχαρίστηση που συνήθως δεν διαρκεί πολύ, ενώ είναι πολύ πιθανόν να βιώνουμε παράλληλα και αισθήματα ενοχής, θυμού ή θλίψης για την αδυναμία μας να συγκρατηθούμε. Παρόλα αυτά η λαιμαργία μπορεί να έχει και βιολογική βάση, να σχετίζεται δηλαδή με την πείνα ή ακόμα και με την δίψα, να πυροδοτείται από την υπογλυκαιμία ή από ορμονικούς παράγοντες που αυξάνουν την όρεξη. Ξεκινώντας την μάχη με την λαιμαργία, είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε να ξεχωρίσουμε και να αναγνωρίσουμε πότε η διάθεση μας για λήψη τροφής σχετίζεται με την πραγματική πείνα. Αυτό προϋποθέτει μια σειρά σκέψεων που μπορούμε να κάνουμε, ξεκινώντας από την απλή ερώτηση πεινάω πραγματικά; Τις περισσότερες φορές καταναλώνουμε τροφές όχι όταν πεινάμε πραγματικά, αλλά στην θέα ή την σκέψη και μόνο της τροφής. Μια οσμή, μια εικόνα στην τηλεόραση ή ακόμα και μια διαφήμιση ενός νέου προϊόντος, αρκούν. Από την άλλη πλευρά, αν είμαστε νηστικοί για πολλές ώρες, η πραγματική πείνα μπορεί να μας οδηγήσει σε λαίμαργες και ίσως ακραίες επιλογές. ...