Ποιός Είναι Ο Εαυτός Μας: Συλλέξαμε την καλύτερη πηγή για αυτό το θέμα και σας την παραθέτουμε μαζί με άλλες πληροφορίες.

Ποιός Είναι Ο Εαυτός Μας

Ο εαυτός µας είναι ένα πραγµατικό και αληθινό γεγονός ... Το ηρεµιστικό είναι ένα τεχνητό, ένα πλαστό µέσο που χρησιµοποιούµε για να καλύψουµε και να διαστρέψουµε το αληθινό. Έτσι το αληθινό προδίδεται. Και όπου υπάρχει προδοσία υπάρχει και κρίση. Η ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΙΑΣΙΝ Τί κατόρθωσαν οι αρχαίοι Έλληνες; Οι αρχαίοι 'Έλληνες κατόρθωσαν την ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ. Τί είναι ΥΓΕΙΑ; Οι αρχαίοι 'Έλληνες Φιλόσοφοι θα έλεγαν ότι Υγεία είναι η σωµατική, η συναισθηµατική και η νοητική ΕΥΕΞΙΑ της υπάρξεώς µας, του Είναι µας. Ο ιαµατικός χαρακτήρας του Ελληνικού Πνεύµατος Οι αρχαίοι Έλληνες για κάποιους γνωστούς αλλά και άγνωστους λόγους (γνωστοί: η διαµόρφωση του ελλαδικού, περιελλαδικού χώρου, οι κλιµατολογικές συνθήκες, οι σεισµογενείς περιοχές, αλλά περισσότερο η ναυτική ενασχόληση) ανέπτυξαν πνεύµα ελεύθερο. Αυτό το πνεύµα εν συνεχεία απέκτησε βούληση, ανεξαρτησία, ερευνητικότητα, αποµυθοποίηση και αποδογµατοποίηση της µαγείας, της θρησκείας, των ιερατείων και της παντοδυναµίας των "θεών". Οι αρχαίοι 'Έλληνες είχαν αναγάγει τα πάντα στην ανάπτυξη και στην καλλιέργεια του πνεύµατός τους. Η επιβίωσή τους είχε ταυτισθεί µε την πνευµατική τους εξέλιξη, την Αυτογνωσία, την Συνείδηση ... Οι 'Έλληνες δεν προσηλώθηκαν στην Μυθολογία τους και στους θεούς τους µε την τυφλή πίστη που απαιτούν από τους πιστούς οι ανατολιτικές, αλλά και όλες οι σηµερινές, θρησκείες. Για τους 'Έλληνες, Θ ε ό ς είναι η διευρυµένη διάνοια ... Πάντων χρηµάτων µέτρον Άνθρωπος ... Ο αγών για την εξέλιξη του Πνεύµατος ... Το "εδιζησάµην έαυτόν " ... Κατά την περίοδον ταύτην το ατοµον λαµβάνει πλήρη συνείδησιν της έαυτουύπάρξεως, ην και επι του έπους εχάραξεν. (Γ. Μιστριώτης) Οι αρχαίοι Έλληνες µέσα από τις διθυραµβικές, γιορταστικές, χορευτικές, διονυσιακές εκδηλώσεις ανέπτυξαν το Πνεύµα τους σε τέτοιο βαθµό ώστε σταδιακά διαπίστωσαν και κατανόησαν ότι η ελεύθερη έκφραση τόσο των κινήσεων του σώµατος όσο και των συναισθηµατικών εκδηλώσεων προξενούσε "ανακουφιστικές", ευχάριστες καταστάσεις σώµατος και ψυχής-συναισθήµατος. Οι αρχαίοι Έλληνες κατανόησαν και συνειδητοποίησαν το γεγονός πως όταν το σώµα του ανθρώπου είναι ελεύθερο στην κίνηση (χώρο, παιχνίδι, γυµναστική, ακόµη και το ελληνικόν ιµάτιον, το "ελληνίζειν την στολή") τότε οι άνθρωποι αισθάνονται σωµατική ευεξία και ελευθερία ... Και κατανόησαν, συνειδητοποίησαν ότι, όταν τα οδυνηρά συναισθήµατα (λύπη, µελαγχολία, αθυµία, στενοχωρία) περιγράφονται και ελεύθερα εκφράζονται, τότε δηµιουργείται κάθαρση, "καθαρµός εν κακοίς" , ίαση και συναισθηµατική και νοητική ευεξία. Γι' αυτό και "ο Χορός δεν παρέµενε ακίνητος στην θέση του, αλλά εκτελούσε χορευτικές κινήσεις εκφραστικές συναισθηµάτων." Αυτή η νοητική εξάσκηση δηµιούργησε αλλαγή στο πνεύµα τους και άρχισε µία µεταστροφή της προσοχής τους. Από µονοδιάστατη που ήταν αρχικώς (όπως ακριβώς σε όλους τους ανθρώπους όλων των λαών), άρχισε να γίνεται ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ δισδιάστατη, διπλής προσοχής ... Δηλαδή ο τρόπος της προσοχής µε τον οποίον οι Έλληνες πρόσεχαν και αντιλαµβάνονταν τον κόσµο, τα ερεθίσµατα που δέχονταν από το εξωτερικό περιβάλλον, καθίστατο διπλός, δ ι τ τ ό ς, δυσδιάστατος. 'Ένα µέρος της προσοχής και της αντιλήψεώς τους "πρόσεχε" τα ερεθίσµατα -ειδήσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος και ένα άλλο µέρος "πρόσεχε" τα ερεθίσµατα-ειδήσεις τα όποια διεγείροντο µέσα τους, από τον συναισθηµατικό εγκέφαλο. Εκουσίως, η προσοχή τους, η αντίληψή τους, η προσωπικότητά τους και γενικώς οι πνευµατικές λειτουργίες του εγκεφαλικού φλοιού, παρακολουθούσαν ταυτοχρόνως τα ερεθίσµατα που διήγειραν τις αισθήσεις από το εξωτερικό περιβάλλον και τα συναισθήµατα που ένιωθαν µέσα τους, δηµουργώντας µία επικοινωνία του εσωτερικού µε τον εξωτερικόκόσµο ... Ένα εσωτερικό "διαλέγεσθαι" .. ! Ένα διαλέγεσθαι µεταξύ του εξωτερικού κόσµου (πάσης φύσεως εξωτερικά ερεθίσµατα αφής, οράσεως, ακοής, γεύσεως, οσφρύνσεως -ειδήσεως) και του εσωτερικού κόσµου (πάσης φύσεως συναισθήµατα!). Έστι µεν oύv το είναι ... Αυτός ο τρόπος θεάσεως του κόσµου δηµιούργησε στους Έλληνες µία µεταστροφή. Στο πεδίο της προσοχής, της αντιλήψεως, της έρευνας των αρχαίων Ελλήνων περιελαµβάνεται τώρα και ο ίδιος ο εαυτός τους. Ο ίδιος ο εαυτός τους, ο συναισθηµατικός κόσµος, ο συναισθηµατικός εγκέφαλος, αποτελούσε αντικείµενο έρευνας από τον εγκεφαλικό φλοιό, από τον ερευνητή! Καταπληκτικό, επαναστατικό, ασύλληπτο για την τότε, αλλά και για την σηµερινή ανθρωπότητα! Ο ερευνητής Έλλην ερευνούσε τον ίδιο τον εαυτό του ... ! Χρησιµοποιώντας την φιλοσοφική ορολογία θα λέγαµε πως το "είναι" = εγώ (εγκεφαλικός φλοιός) επόπτευε, εξερευνούσε τώρα τον "ΟΝ" = την ΥΠΑΡΞΙΝ =Το ΕΙΝΑΙ ... (τα συναισθήµατα, τις αισθήσεις, τα σπλάγχνα, το ένστικτο, το "αυτό", θα λέγαµε, της Ψυχανάλυσης). Το "εγώ" εξερευνούσε τον "χώρο", την οντότητα µέσα από την οποία είχε αναδυθεί: το σώµα, τα συναισθήµατα, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό, δηλαδή το ίδιο το εγώ .. Η µεταστροφή αυτού του µονοδιάστατου µέχρι τότε τρόπου προσοχής σε δισδιάστατο, είχε σαν αποτέλεσµα την σταδιακή αποδυνάµωση και καταστροφή των απωθήσεων και των "αµυντικών µηχανισµών" που προκαλεί ο πόνος. Άρα ο δισδιάστατος τρόπος προσοχής δηµιουργούσε άρση των αµυνών της Απωθήσεως και βέβαια αποδοχή από το "εγώ" των αδυναµιών µας, αποδοχή των λαθών της προσωπικότητος (υπέρ-εγώ) και βέβαια κάθαρση του πόνου =γενεσιουργού αιτίας τόσο των σωµατικών, όσο και των συναισθηµατικών και των διανοητικών διαταραχών (έλλειψη ηθικών αρχών, αντικειµενικών θέσεων και γενικώς λογικών ενεργειών). Στην πραγµατικότητα, αυτό που άρχιζε να γίνεται στην βιολογία του εγκεφάλου των αρχαίων Ελλήνων, ήταν ότι το αριστερό ηµισφαίριο (το νοητικό) άρχιζε µαζί µε τα εξωτερικά ερεθίσµατα να εποπτεύει και το δεξιό ηµισφαίριο (το συναισθηµατικό). Φοβερό... Καταπληκτικό... Ανεπανάληπτο...! Πότε έγινε αυτή η µεταστροφή του τρόπου θεάσεως του κόσµου στους Έλληνες; Οι χρονολογήσεις συνεχώς µετατίθενται όλο και πιο µακριά στα βάθη του χρόνου. Για παράδειγµα, ο Τρωικός πόλεµος µετατίθεται από το - 1200 στο -1500, στο -1800... Η Γραφή (Γραµµικές Α και Β) στο - 6000. Εποµένως, δεν έχουµε σαφή χρονική οριοθέτηση για να καθορίσουµε επακριβώς το πότε. Όµως τί σηµασία έχει; Η µεταστροφή του τρόπου προσοχής, δηλαδή η πνευµατική ανάπτυξη και εξέλιξη των Αρχαίων Ελλήνων, δεν µπορεί να περιορισθεί σε µια χρονολογική ιστορική "στιγµή" αλλά σε µία περίοδο η οποία πρέπει να έχει εύρος µερικών χιλιάδων ετών. Κατά την διαδικασία της πνευµατικής εξελίξεως των Ελλήνων, συνέβει και ένα άλλο συγκλονιστικό πολιτισµικό γεγονός: η µεταστροφή του τρόπου της γραφής. Ενώ οι µέχρι τότε,αλλά και οι σηµερινες "σηµιτικές" γραφές έχουν ...

Πηγή tro-ma-ktiko.blogspot.com >>>

Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:

Δημιουργία Σελίδας: 12/01/2017