Ο αβδηριτισμός είναι η ανοησία, η ακρισία, η ηλιθιότητα. Άρχισε να χρησιμοποιείται από τους λογίους περίπου το 1889. Οι αρχαίοι μας όμως Αθηναίοι, όταν αποκαλούσαν κάποιον αβδηρίτη , εννοούσαν ότι είχε τα χαρακτηριστικά του κατοίκου των Αβδήρων , μιας πόλης στην Θράκη. Ήταν ματαιόδοξος, ανόητος και ενεργούσε χωρίς σκέψη. Τα Άβδηρα , πατρίδα του σοφιστή Πρωταγόρα και του Δημόκριτου, είχαν γίνει στόχος περιπαικτικών σχολίων, ανεκδότων. Οι Αθηναίοι συνήθιζαν να κοροϊδεύουν και να γελοιοποιούν τους Αβδηρίτες , γιατί εκείνοι είχαν γίνει αρκετά ισχυροί και τούς συναγωνίζονταν στην Θράκη. Μάλιστα, τους περιφρονούσαν, επειδή, όταν επισκέπτονταν την Αθήνα, δεν έδειχναν θαυμασμό, για τα ωραία μνημεία και όλα τα υπέροχα που είχε η πόλη τους. Ο αβδηριτισμός οφειλόταν στο κλίμα και το νερό και έγινε γρήγορα συνώνυμο και της υποχονδρίας, μια που οι συγκεκριμένοι Θρακιώτες για την πιο ελαφριά αρρώστια καλούσαν τους πιο διάσημους γιατρούς της εποχής. Και η ...