Ο Πατέρας Ζευς είναι πλέον τόσο πολύ κοντά που η «ανάσα» του θα γίνει αισθητή με την έναρξη του Χειμερινού Ηλιοστασίου. Κοντά στην ημέρα της Πανσελήνου του Αυγούστου, που κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς ήταν, διότι την ημέρα που δόθηκε επίσημα ως πανσέληνος έλειπε ένα κομματάκι, ο ουρανός καταψεκάστηκε επιμελώς ώστε να μην μπορέσουν να εισέλθουν οι ενέργειες που ήταν προγραμματισμένες. Με την μόνη όμως διαφορά ότι οι ψεκασμοί έγιναν βάσει του γήινου ημερολογίου και χρόνου. Ο Απόλλωνας όμως, που μας «παρουσιάστηκε» βουβός τον Αύγουστο είχε άλλα σχέδια. Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενη ανάρτηση, ο χρόνος στην Γη «τρελάθηκε», τα ρολόγια πήγαιναν μία μπροστά, μία πίσω, είχαμε για παράδειγμα Δευτέρα αλλά η δόνηση ήταν της Κυριακής, ξυπνούσαμε στις 4.00 τα ξημερώματα για παράδειγμα, το ρολόϊ έδειχνε 04.00, ξανακοιμόμαστε, ξυπνούσαμε σε δύο ώρες (ξημέρωνε περίπου) και το ρολόι έδειχνε 18.00 το απόγευμα. Μία προηγούμενη «ατάκα» του Απόλλωνα ήταν ... «Ο Ήλιος θα ανατέλλει το απόγευμα και θα δύει το πρωί. Αυτό θα βιώσετε». Οι πιο ευάλωτοι και ευαίσθητοι στις Απολλώνιες ενέργειες βίωσαν κάτι τέτοιο κατά τον μήνα Αύγουστο. Τι έκανε λοιπόν αυτή η Μέγιστη Ολύμπια Οντότητα; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, μήπως και βγάλουμε καμία άκρη. Η όλη ιστορία αρχίζει όταν ο Απόλλωνας αποφάσισε να «αλλάξει» τις ηλιακές συντεταγμένες σε σχέση με τα διάφορα αστρικά συστήματα, ώστε να συνεχίσει την επαναφορά στην αρχέτυπη ροή και δόνηση του πλανήτη της Γης. Η ενεργειακή δόνηση του Ήλιου συνδέεται με ορισμένους αστερισμούς, τους οποίους εμείς γνωρίζουμε ως 12, όπως μας έχουν «σερβίρει». Άντε 13, με τον Οφιούχο. Ο Απόλλωνας όμως επιμένει ότι οι αστερισμοί είναι 15+1. Νέο παζλ αυτό. Υποστηρίζει δε ότι οι 12 αστερισμοί τους οποίους μελετάμε στην Γη είναι απλώς «δέκτες» και ότι οι «πομποί» βρίσκονται σε άλλα αστρικά συστήματα. Ο Ερμής τώρα, από την άλλη πλευρά υποστηρίζει ότι ο Ήλιος δεν εισέρχεται σε κανέναν αστερισμό παρά συνδέεται μαζί τους με ενεργειακούς λώρους. Η Γη κινείται και ανάλογα με την θέση που λαμβάνει κάθε φορά «βλέπει» τον Ήλιο σε συνάρτηση με τους διάφορους αστερισμούς. Τους 13 να πούμε ότι τους γνωρίζουμε. Τους άλλους δύο όμως; Και αυτό το +1 τι ήταν άραγε; Έτσι ο Απόλλωνας έδειξε μία εικόνα. Έδειξε τους Δελφούς, όχι όπως είναι σήμερα αλλά όπως ήταν στην Πρωταρχική Αρχαιοελληνική Εποχή, εκατοντάδες χρόνια π.χ., τότε που ακριβώς στην είσοδο των Δελφών υπήρχε Θάλασσα. Δηλαδή, εκεί που είναι τώρα η είσοδος των Δελφών εάν περάσουμε απέναντι στο πεζοδρόμιο που είναι η χαράδρα, υπήρχε Θάλασσα. Τα τεράστια βουνά απέναντι από τον Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς ήταν βουνά-βράχοι της Θάλασσας. Μέσα λοιπόν σε αυτήν την Θάλασσα, υπήρχε ένας ολόλευκος Ναός σε σχήμα Θόλου, ο οποίος είχε 15 κίονες, οι οποίοι ήταν φτιαγμένοι από λαμπερό υλικό, κάτι σαν μείγμα λευκού μαρμάρου και διαμαντιού. Αυτοί οι κίονες ήταν «συγχρονισμένοι» με τους 15 αστερισμούς. Στην μέση του κύκλου των κιόνων βρισκόταν μία λαμπερή σφαίρα στο χρώμα του φωτεινού Αμέθυστου, η οποία ήταν συνδεδεμένη με το +1 (που θα δούμε παρακάτω τι ήταν). Το όλο σκηνικό είχε μεταφερθεί από μία αστροπολιτεία της Υπερβόρειας από τον αστερισμό του Κύκνου, διαμέσου της διαστρικής και αστρικής Πύλης του αστερισμού των Διδύμων. Ο μύθος μας λέει ότι ο Απόλλωνας πηγαινοερχόταν στους Δελφούς από την Υπερβόρεια επάνω σε άρμα που το έσερναν Κύκνοι. Δεν αποκλείεται λοιπόν να ήταν ένα υπερβόρειο αστροσκάφος με τα χαρακτηριστικά του αστερισμού του Κύκνου. Ο Απόλλωνας λέει ότι κάθε αστερισμός από αυτούς τους 15 συνδέεται με μία αστροπολιτεία σε κάποιον άλλο πιο «μακρινό» αστερισμό. Οι άλλοι λοιπόν δύο αστερισμοί που μας λείπουν εκτός από τους 13 γνωστούς είναι ο αστερισμός Δελφίς (Δελφίνι) και ο αστερισμός της Φάλαινας (Κήτους). Ίσως το «μυστικό» αυτό να είναι γνωστό στο καθεστώς για αυτό και επιδίδονται με μανία στον αφανισμό των Δελφινιών και των Φαλαινών του Πλανήτη, που είναι και οι σύνδεσμοι διαμέσου ηχητικών κυμάτων με τους αστερισμούς αυτούς. Ο Ποσειδώνας ως προκάτοχος του Απόλλωνα στους Δελφούς, με την συμμετοχή όλων των Ολυμπίων, πραγματοποιούσε στον ναό αυτό διάφορα γενετικά προγράμματα ώστε να δημιουργήσουν την ζωή στον πλανήτη της Γης και τον Άνθρωπο (με Άλφα κεφαλαίο). Ο ίδιος ναός υπήρχε και στην Ποσειδωνία της Ατλαντίδας. Στην Σαντορίνη και στον πρωταρχικό ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο υπήρχαν τέτοιοι ναοί μικρότερης κλίμακας. Ο Ερμής υποστηρίζει ότι υπήρχαν σύνολο 10 τέτοιοι ναοί σε όλον τον πλανήτη της Γης, και όχι μόνο στην Ελλάδα. Το πρωταρχικό κύτταρο που «κατέβηκε» από την Υπερβόρεια τοποθετήθηκε σε ειδικό γυάλινο θόλο στον Ιερό βράχο της Ακρόπολης με έφορο τον Ποσειδώνα και την Αθηνά, ο οποίος βράχος δεν έχει καμία σχέση με τον σημερινό, παρά στην κορυφή του υπήρχε μία κρυστάλλινη σφαίρα ανοιχτή από επάνω ώστε να δέχεται τις ενέργειες. Και τώρα ας δούμε τι είναι το +1 που αναφέρει ο Απόλλωνας. Το +1 είναι ένα άστρο που βρίσκεται στον αστερισμό της Φάλαινας (Κήτος) και ονομάζεται «Μίρα». Ο αστερισμός συνδέεται με τον Περσέα που ήταν μία από τις προβολές του θεού Ερμή στα πεδία της Γης. Ο αστέρας - ήλιος Μίρα είναι ένα διπλό αστρικό σύστημα (Μίρα α και Μίρα β). Καθώς ο ένας αστέρας - ήλιος στρέφεται γύρω από τον άλλο δημιουργείται μία δίνη ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Αυτή η δίνη επηρεάζει περισσότερο τον αστέρα Μίρα α και σήμερα οι επιστήμονες τον χαρακτηρίζουν ως «ερυθρό γίγαντα». Αυτήν την δίνη, σήμερα η αστρονομία την χαρακτηρίζει ως «ουρά» η οποία περιέχει αέρια και πλάσμα και σχηματίζεται από τον «αστρικό άνεμο» του Μίρα. Την λέξη «άνεμο» ας την συγκρατήσουμε για να δούμε παρακάτω μία πληροφορία που μας δίνει ο Ερμής. Ο Απόλλωνας τοποθετεί το πεδίο της «Θεάς Εστίας», αυτό ακριβώς που υπονοούσαν οι Πυθαγόρειοι, σε αυτό το διπλό αστρικό σύστημα και αφήνει υπονοούμενα ότι πρόκειται για το «ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΑΣΤΡΟ - ΗΛΙΟ» διαμέσου του οποίου «γεννήθηκε» τόσο ο Αρχέτυπος Ήλιος - Άστρο (Διαγαλαξιακός) όσο και Υλικός (Γαλαξιακό) Ήλιος μας. Δηλαδή, το Ηλιακό μας σύστημα ήταν καταρχήν «Τριπλό» και όχι τελικά «Διπλό». ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΕΧΟΥΜΕ: 1)Γενεσιουργό Άστρο - Ήλιο (Ορφικό Αυγό - Θεά Εστία) : 2) Μίρα Α. Αρχέτυπο Άστρο - Ήλιος : Λαμπαδίας (Άλτεμπαράν στον αστερισμό του Ταύρου) 3) Υλικός Ήλιος (αυτός που βλέπουμε με τα μάτια μας) Οι αστρονόμοι σήμερα υποστηρίζουν ότι ο άνθρακας που υπάρχει στους μυς του ανθρώπινου σώματος καθώς και το οξυγόνο που αναπνέουμε προήλθαν από ερυθρούς γίγαντες, όπως ο Μίρα. Οπότε θα μπορούσε κάλλιστα ο αστέρας-ήλιος Μίρα να διοχέτευσε τα υλικά του στο γαλαξιακό σύμπαν και να δημιουργήθηκε η ζωή επάνω στην Γη. Ίσως ο Μίρα να ήταν συνδεδεμένος τόσο με τον κεντρικό κρύσταλλο αμέθυστου που υπήρχε σε εκείνον τον πρώτο Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς όσο και με την σφαίρα στον Ιερό βράχο της Ακρόπολης. Δικαίως λοιπόν ο Απόλλωνας τον ονομάζει «Θεά Εστία». Επίσης, ο αστέρας Μίρα α λόγω της μεγάλης ταχύτητας περιστροφής του έχει αποκτήσει ένα ωοειδές σχήμα, και στην αρχαία Ελλάδα τον συναντούμε στο Ορφικό Κοσμικό Αυγό με τον προσδιορισμό «Θαυμάσιος». Είναι το Κοσμικό Αυγό που γέννησε η Ωκεανίδα Ευρυνόμη και από μέσα του προήλθε το δικό μας σύμπαν. Μετά την καταστροφή από πλημμύρες και σεισμούς εκείνης της ολότελα πρωταρχικής εποχής ενός ασύλληπτου πολιτισμού που είχε μεταφερθεί από τους Ουρανούς, οι επιζώντες άνθρωποι είχαν καταγεγραμμένη την πληροφορία αυτή στην μνήμη των κυττάρων τους αλλά δεν μπορούσαν να την εξηγήσουν καθώς είχαν πέσει στην Λήθη. Έτσι, από ότι θυμόνταν δημιούργησαν τους μύθους και εις ανάμνηση εκείνου του πρωταρχικού Ναού στους Δελφούς δημιούργησαν τον κυκλικό Θόλο της Αθηνάς της Προναίας στους Δελφούς. Το αστρικό σύστημα του Μίρα, σύμφωνα με τον Ερμή, ανήκει στην δικαιοδοσία των Υπερβόρειων Αρκτούριων. Ο επικεφαλής των αστροπολιτειών του Μίρα, είναι Ολύμπιος και αποκωδικοποιείται στην δόνηση Μίρα-Φ-Αρ, ένα όνομα που γνωρίζουμε από το 2007. Εδώ θα μνημονεύσουμε τον προαναφερθέντα άνεμο του αστρικού συστήματος του Μίρα. Είναι ο άνεμος που βοήθησε στην μεταφορά των αστρικών υλικών από τον Μίρα επάνω στον πλανήτη Γη, διαμέσου του Ουράνιου Ωκεανού του Ομήρου. Οι αρχαίοι Έλληνες τον ονόμασαν «Ζέφυρο» και τον έβαλαν να φυσάει απαλά επάνω από την Θάλασσα. Σήμερα τον λέμε και «Πουνέντε». Ήταν γιος της Ηούς (Αυγής) και του Αστραίου (αστρική προβολή του Ερμή). Υπενθυμίζουμε ότι το αστρικό σύστημα που βλέπουμε διαμέσου των γήινων τηλεσκοπίων είναι παρελθοντικό. Σύμφωνα με την κβαντική ζούμε στην γραμμή του παρελθόντος, κατά συνέπεια είμαστε «είδωλα» που στην ουσία τους «δεν υφίστανται». Για αυτό εάν βάλουμε ένα τηλεσκόπιο και δούμε για παράδειγμα τον αστέρα Μίρα, βλέπουμε αυτό που υπήρχε πριν από χιλιάδες χρόνια. Ίσως τώρα, εκεί στην θέση του αστέρα να υπάρχει μία Γαλαζόλευκη Αστροπολιτεία. Και ίσως για αυτό οι «Ολύμπιοι» μας λένε ότι : «ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ Αρχείο θεμάτων (1) (1) (3) (1) (2) (1) (1) (1) (1) (2) (1) (1) (1) (1) (3) (2) (2) (1) (2) (2) (4) (4) (2) (2) (5) (3) (3) (2) (6) (2) (1) (6) (3) (6) (5) (6) (3) (7) (7) (8) (7) (8) (7) (4) (4) (4) (5) (3) (6) (3) (7) (4) (5) (4) (3) (5) (7) (4) (7) (7) (5) (8) (2) (7) (7) (7) (3) (6) (11) (10) (9) (13) (10) (12) (7) (9) (8) (9) (13) (13) (10) (12) (12) (14) (9) (12) (9) (7) (8) (4) (8) (5) (6) (4) (13) (19) (13) (10) (8) (9) (13) (3) (11) (11)...