Ο συνεχής ομαλός ρυθμός είναι πολύ βασικό στοιχείο του ποδηλάτου γ’ αυτό όταν αυτός παρεμποδίζεται αυξάνεται η δυσκολία χρήση του ποδηλάτου (ειδικότερα σε ανηφορικά σημεία). Κυρίως για τις μεγαλύτερες ηλικίες που είναι πιο ευάλωτες, η διαδικασία της επανάκτησης της αρχικής ροής είναι αρκετά δύσκολη και κουραστική. Όλες λοιπόν αυτές οι παρατηρήσεις και προτάσεις δεν γίνονται σε καμία περίπτωση υπό τη χρήση της ταυτότητάς μου ως αρχιτέκτονας που απλά παρατηρεί τα ελαττωματικά σημεία των πόλεων, αλλά σαν καθημερινός άνθρωπος –των κατώτερων οικονομικών στρωμάτων– που θέλει να βελτιώσει πρώτα την πολιτισμική ποιότητα των συνανθρώπων του και μετά όλα τα υπόλοιπα. Αν δεν κρατήσουμε το σεβασμό και την αλληλεγγύη προς τους συνανθρώπους μας μέσα από καθημερινούς υγιείς διαλόγους και συμπεριφορές, τότε δεν υπάρχει κανένας τρίτος παράγοντας ή πρόσωπο που μπορεί να βελτιώσει την παραμικρή λεπτομέρεια. Κανένας κράτος και κανένας φορέας δεν μπορεί να εντοπίσει και να μιλήσει για τα καθημερινά προβλήματα που βιώνουμε όλες και όλοι μας μέσα στις ασφυκτικές πόλεις, πέραν από εμάς τους ίδιους.