Το ιώδιο-131 είναι ένα από τα πιο ραδιενεργά ισότοπα που απελευθερώνονται σε ένα πυρηνικό ατύχημα και οι άνθρωποι εκτίθενται σε αυτό είτε μέσω του αέρα είτε μέσω της τροφικής αλυσίδας. Επειδή όμως ο χρόνος ημιζωής του είναι 8 μέρες (δηλαδή χρειάζονται 8 μέρες για να διασπαστεί η μισή ποσότητα του ραδιενεργού υλικού), η μεγαλύτερη ανησυχία προκαλείται τις πρώτες μέρες και εβδομάδες μετά το ατύχημα. Στο ανθρώπινο σώμα εισχωρεί και συγκεντρώνεται στο θυρεοειδή, όπου μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του θυρεοειδούς. Η πιθανότητα αυτή είναι μεγαλύτερη στα παιδιά και στις εγκύους. Μεγαλύτερο πρόβλημα υπάρχει με το καίσιο-137, ένα άλλο ραδιενεργό ισότοπο που έχει απελευθερωθεί μετά το ατύχημα, αφού έχει χρόνο ημιζωής περίπου 30 χρόνια, δηλαδή η διάσπασή του θα διαρκέσει περισσότερο από έναν αιώνα. Οι ζωντανοί οργανισμοί αντιμετωπίζουν το καίσιο 131 σαν να ήταν κάλιο, γίνεται μέρος των ρευστών ηλεκτρολυτών και τελικά αποβάλλεται. Το καίσιο-137 επίσης περνάει στην τροφική αλυσίδα, ενώ μπορεί να προκαλέσει πολλούς διαφορετικούς τύπους καρκίνου. Τα επίπεδα του ραδιενεργού ιωδίου-131 στο θαλασσινό νερό στην περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, την Πέμπτη ήταν 4.385 φορές υψηλότερα από το επιτρεπτό όριο. Τι σημαίνει αυτό για τα θαλάσσια οικοσυστήματα; Η εμφάνιση πολύ υψηλών μετρήσεων ραδιενέργειας στη θάλασσα είναι μία άσχημη εξέλιξη, που μάλιστα αναμένεται να επιδεινωθεί από την απόφαση της Tepco να ρίξει επιπλέον . Το ραδιενεργό νερό που ήδη διαρρέει εδώ και μέρες στη ...