Η «καλύτερη» μορφή ενέργειας είναι η ενέργεια που δεν χρησιμοποιείται, επομένως ο βαθμός απόδοσης θα πρέπει να είναι στην κορυφή της ατζέντας της ενεργειακής πολιτικής, αντί να παραμένει ξεχασμένη ή στις τελευταίες θέσεις, όπως πολύ συχνά κάνουν τα κράτη-μέλη. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι η καλύτερη μορφή του ενεργειακού εφοδιασμού. Ποτέ δεν θα στερέψουν, παράγουν πολύ λίγη ρύπανση και είναι ευρέως διαδεδομένες σε όλη την Ευρώπη, στο βορρά με τον άνεμο, στο νότο με τον άνεμο και τον ήλιο. Οι περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ακριβές προς το παρόν, αλλά το κόστος τους μειώνεται με γρήγορους ρυθμούς. Η Ευρώπη, τελικά, θα μπορούσε να εξασφαλίσει όλη την απαιτούμενη ενέργειά της από ανανεώσιμες πηγές: ηλεκτρισμό, ανανεώσιμες πηγές φυσικού αερίου (για θέρμανση) και βιοκαύσιμα (για την αεροπορία και τα βαρέα φορτηγά οχήματα). Η ενεργειακή πολιτική πρέπει συνεπώς να προωθήσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έναντι άλλων πηγών ενέργειας. Αλλά η μετάβαση από το σημερινό επίπεδο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην ΕΕ (περίπου στο 13%) σε σχεδόν, 100% θα πάρει πολλές δεκαετίες. Η ευρεία εγκατάσταση δεν μπορεί να επιτευχθεί εν μία νυκτί. Απαιτούνται πρόοδοι στη τεχνολογία αποθήκευσης της ηλεκτρικής ενέργειας και των βιοκαυσίμων στην αεροπορία. Η Δανία έχει θέσει ως στόχο να εξασφαλίσει όλη την απαιτούμενη ενέργειά της από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2050. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι αυτό θα επιτευχθεί, και για τα υπόλοιπα κράτη-μέλη θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος. Η ΕΕ πρέπει να θέσει ως στόχο να εξασφαλίσει το 40% της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2030, το 60% μέχρι το 2040, το 80% μέχρι το 2050 και το 100% μέχρι το 2060. Αυτό το σαφές χρονοδιάγραμμα, θα παράσχει μεγαλύτερη ασφάλεια στους επενδυτές και στην βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Θα υπογράμμιζε επίσης στο κοινό ότι η μετάβαση σε μια οικονομία των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας δεν μπορεί να επιτευχθεί εν μία νυκτί. Αυτό θα βοηθήσει τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι οι πηγές ενέργειας με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είναι απαραίτητες ως «τεχνολογίες γέφυρας», η φράση που χρησιμοποιήθηκε από τη Γερμανίδα Καγκελάριο Angela Merkel πριν από την στροφή 180ο μοιρών σχετικά με την πυρηνική ενέργεια μετά τη Fukushima. Οι δύο διαθέσιμες επιλογές είναι η πυρηνική ενέργεια και η δέσμευση και αποθήκευση του άνθρακα (CCS). Σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης, κυρίως στη Γερμανία, το κοινό αντιτίθεται τόσο στην πυρηνική ενέργεια, όσο και στη CCS. Οι Γερμανοί οικολόγοι υποστηρίζουν ότι το φυσικό αέριο είναι μια bridge-technology χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Οι εκπομπές άνθρακα του φυσικού αερίου είναι πολύ χαμηλότερες από του άνθρακα, αλλά χωρίς CCS είναι πολύ πιο επιζήμιες για το κλίμα από ό,τι είναι οι ανανεώσιμες ή η πυρηνική ενέργεια. Για να βοηθήσει στην επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η Κομισιόν πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη βελτίωση και την επέκταση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των δικτύων της Βόρειας Θάλασσας και της Μεσογείου. Για να συμβάλει στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η Κομισιόν θα πρέπει επίσης να προτείνει την ενίσχυση της «οδηγίας για τις βιομηχανικές εκπομπές» του 2010, συμπεριλαμβάνοντας ένα πρότυπο επιδόσεων εκπομπών για σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό θα περιορίσει την ποσότητα των αερίων του θερμοκηπίου που ένας σταθμός παραγωγής ενέργειας μπορεί να εκπέμπει ανά μονάδα της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται. Η Καλιφόρνια εισήγαγε ένα τέτοιο πρότυπο το 2007 και η κυβέρνηση Obama εισάγει τώρα ένα ανάλογο για όλες τις ΗΠΑ. Ο Καναδάς εισήγαγε επίσης ένα πρότυπο επιδόσεων εκπομπών. Στην Ευρώπη, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι το μόνο κράτος-μέλος που έχει θεσπίσει ένα, όμως αυτό ισχύει μόνο για τους νέους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η πολιτική του Obama θα ισχύει και για τους υπάρχοντες σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η ΕΕ θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμά του. Θα έπρεπε να υπάρχει μαζί με τους στόχους για τα αέρια του θερμοκηπίου και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ένας στόχος της ενεργειακής απόδοσης για το 2030; Η περίπτωση αυτή είναι λιγότερο σαφής, όχι διότι η ενεργειακή απόδοση είναι λιγότερο σημαντική (όπως υποστηρίχθηκε παραπάνω, η ενεργειακή απόδοση είναι η καλύτερη μορφή ενέργειας), αλλά επειδή η αξία ενός στόχου, σε αντίθεση με την ενίσχυση των πολιτικών, είναι λιγότερο προφανής για την ενεργειακή απόδοση. Ο στόχος της ενεργειακής απόδοσης για το 2020 δεν είναι νομικά δεσμευτικός. Η φράση «νομικά δεσμευτική» έχει γίνει ένα ξόρκι γι αυτούς που συμμετέχουν στις παγκόσμιες διαπραγματεύσεις των Ηνωμένων Εθνών (ακόμα κι αν ο ΟΗΕ δεν έχει τα μέσα για να επιβάλλει οτιδήποτε από τα συμφωνηθέντα) και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Κομισιόν έχει τα εργαλεία για να επιβάλει νομικούς στόχους, αλλά δεν είναι αρκετά ισχυρή για να εξασφαλίσει τη ...