Η γενετική της αριστεροδεξιοχειρίας στον άνθρωπο είναι αμφισβητήσιμη, γεγονός που αντανακλάται στις πολλές ιδέες οι οποίες έχουν προταθεί για να εξηγηθούν τα ευρήματα της «κληρονόμησής» της - παρατηρήσεις οι οποίες βασίζονται στη μελέτη γενεαλογικών δένδρων, διδύμων, περιβαλλοντικών παραμέτρων, αναπτυξιακών περιορισμών, φαινομένων μητρικού επηρεασμού κ.ά. Από το 1940 λ.χ. προτάθηκε η άποψη ότι πρόκειται για έναν πολυπαραγοντικό και όχι απλό, όπως φαινόταν, χαρακτήρα. Στη συνέχεια προτάθηκαν ποικίλα γενετικά μοντέλα που αφορούν είτε ένα απλό γονίδιο με δύο παραλλαγές - αλληλόμορφα -, είτε δύο απλά γονίδια με δύο αλληλόμορφα καθένα, είτε συνδυασμό γενετικών, αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών-μορφωτικών παραμέτρων. Ο Mc Manus λ.χ. αποδίδει το φαινόμενο σε ένα γονίδιο με δύο αλληλόμορφα, τα C και D, με άτομα ομοζυγωτικά D/D (την ίδια παραλλαγή και από τους δύο γονείς) να 'ναι δεξιόχειρες, ετεροζυγωτικά C/D να 'ναι κατά 75% δεξιόχειρες και άτομα C/C να εκδηλώνουν το αναπτυξιακό φαινόμενο της ρευστής ασυμμετρίας, φαινόμενο κατά το οποίο η αριστεροδεξιοχειρία εξαρτάται από την τύχη λόγω του αναπτυξιακού θορύβου κατά την εμβρυογένεση και της δράσης στοχαστικών-πιθανοθεωρητικών γεγονότων κατά την ανάπτυξη. Για τους λόγους αυτούς η ρευστή ασυμμετρία αναμένεται να προκαλεί 50% δεξιόχειρες και 50% αριστερόχειρες - κατάσταση που συμβάλλει σε μια μη μεντελική κληρονομικότητα της αριστεροδεξιοχειρίας. Ανάλογο μοντέλο προτείνεται από τον Klar, βασισμένο στη δράση των αλληλομόρφων R και r του γονιδίου RGHT, με τους κυρίαρχους γενοτύπους R/R και R/r να αφορούν μόνο δεξιόχειρες (καθώς η παραλλαγή R εκφράζεται επειδή υπερέχει της r) και με τον υποτελή r/r να εκδηλώνει τη ρευστή ασυμμετρία. Τέτοιες μελέτες, όμως, χωρίς βαθιά μοριακή προσέγγιση, κάτι που επιχειρείται τελευταία, δεν είναι ικανές να εξηγήσουν την πολυπλοκότητα μη μεντελικών μοντέλων. Αλλη προσέγγιση συσχετίζει την αριστεροδεξιοχειρία με τον ομόπλευρο ή ετερόπλευρο έλεγχο των χεριών σε σχέση με τα εγκεφαλικά ημισφαίρια. Π.χ. το αριστερό ημισφαίριο υπερέχει στο 97% των δεξιόχειρων αλλά μόνο στο 70% των αριστερόχειρων, με το υπόλοιπο 30% να σχετίζεται με την υπεροχή του δεξιού ημισφαιρίου. Μία τέτοια κατάσταση αποδόθηκε στη δράση κυρίως ...