Η υιοθεσία δεν είναι ένα γεγονός το οποίο πρέπει να κρατιέται μυστικό, κάνοντάς μας να νιώθουμε ντροπή, λύπη ή φόβο. Είναι ένα γεγονός πολυσήμαντο τόσο για το παιδί όσο και το γονιό. Η υιοθεσία μας συγκινεί, μας αλλάζει και μας κάνει να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη.Τα παιδιά έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν την αλήθεια για αυτό και οι θετοί γονείς ΠΡΕΠΕΙ να ενημερώνουν από νωρίς τα παιδιά ότι είναι υιοθετημένα, έτσι ώστε αυτό να τους γίνει βίωμα. Η κατάλληλη ηλικία για να ενημερωθεί το παιδί από τους θετούς γονείς είναι ανάμεσα στα δύο με πέντε χρόνια. Το παιδί, άλλωστε, μόνο μετά την ηλικία των έξι αρχίζει να συνειδητοποιεί την ιδιαιτερότητα της θέσης του. Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο θετοί γονείς να αποκρύπτουν την αλήθεια από το παιδί τους και αυτό το διαπράττουν λόγω της δικής τους ανασφάλειας να μην το χάσουν όταν μάθει ότι δεν είναι οι βιολογικοί του γονείς. Σκεφτείτε όμως, εσείς θα σταματούσατε να αγαπάτε τους γονείς σας αν μαθαίνατε πως δεν είναι οι βιολογικοί σας γονείς; Η ενημέρωση του παιδιού καλό είναι να γίνεται με απλά λόγια που βρίσκουν οι ίδιοι οι γονείς για να μιλούν στα παιδιά τους, και όχι με έτοιμες και τυποποιημένες φράσεις οι οποίες θα οδηγούσαν στην κατάργηση κάθε αυθορμητισμού των γονιών. Το έργο των θετών γονέων είναι πιο σημαντικό από αυτό των βιολογικών γονέων με την έννοια ότι οι θετοί γονείς είναι –τις περισσότερες φορές- άνθρωποι με τεράστια επιθυμία να αποκτήσουν ένα παιδί και προβαίνουν σε αυτήν την πράξη όντας απόλυτα συνειδητοποιημένοι για αυτό που πάνε να κάνουν. Θέλουν να μεγαλώσουν ένα παιδί και είναι ξεκάθαρα επιλογή τους να υιοθετήσουν! Οι βιολογικοί γονείς από την άλλη, κάποιες φορές δεν είναι τόσο συνειδητοποιημένοι για το ότι θα φέρουν στον κόσμο ένα παιδί και απλώς το αφήνουν να συμβεί είτε γιατί έτυχε, είτε γιατί έτσι έπρεπε είτε γιατί πιέστηκαν από κάτι/κάποιους. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι συχνά παρατηρούνται φαινόμενα εγκατάλειψης βρεφών, τα οποία μάλιστα βρίσκουν τραγικό τέλος....