Η αρχαιολογία, ως επιστήμη, είναι ιδιαίτερα γοητευτική, ενώ η αρχαία τέχνη αποτελεί σημείο αναφοράς και έμπνευσης για τη σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή. Πέραν, λοιπόν, της θεωρητικής προσέγγισης της τέχνης και του επιστημονικού ενδιαφέροντος, η επιμέλεια των εκθέσεων πρόεκυψε ως φυσικό επακόλουθο από την εκούσια, εσωτερική ανάγκη που αναδύθηκε για πράξη και δράση. Την εκάστοτε έκθεση την αντιλαμβάνομαι ως μια δράση η οποία, πέραν της αισθητικής απόλαυσης της τέχνης, αναπτύσσει άμεσο διάλογο με την κοινωνία, παράγει ερωτήματα και δίνει ερεθίσματα για σκέψη, κινητοποίηση και εξέλιξη, αναβαθμίζοντας παράλληλα το καλλιτεχνικό κριτήριο. Την κινητήριο αυτή δύναμη της ενασχόλησής μου με την επιμέλεια εκθέσεων την ενίσχυσα με μεταπτυχιακές σπουδές Museum and Gallery Management στο Λονδίνο και Curatorial Studies στη Βενετία. – Ποιος είναι κάθε φορά ο στόχος του επιμελητή; – Ο στόχος είναι ο διάλογος με το κοινό. Το έργο του επιμελητή, όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, είναι να πετυχαίνει, μέσω της έκθεσης, να κεντρίζει ευαισθησίες, να προάγει διαδραστικότητα, βιωματική εμπειρία και μάθηση και να διαμορφώνει κριτική σκέψη και αισθητικά κριτήρια. Πίσω από κάθε πετυχημένη έκθεση πρέπει να υπάρχει ένα «story telling» που ευαισθητοποιεί και κρατά σε εγρήγορση το κοινό. Εκθέσεις χωρίς κοινό δεν μπορούν να σταθούν και να υπάρξουν. Η Τέχνη μέσο «διαλόγου» Stefano Serreta: «Landspace» – Πόσο σημαντικό είναι η ελληνική τέχνη να βγαίνει εκτός συνόρων; – Η ανάπτυξη σχέσεων επικοινωνίας της ελληνικής τέχνης με τη διεθνή εικαστική πραγματικότητα και η προώθησή της στον παγκόσμιο πολιτιστικό χάρτη αποτελούν επιτακτική ανάγκη. Κύριος στόχος είναι να κατοχυρωθεί η αξία της και η μέχρι τώρα πορεία της και παράλληλα να αναδυθεί ένα ευρύ καλλιτεχνικό φάσμα το οποίο θα συμβαδίζει με τη διεθνή εικαστική γλώσσα, τόσο σε επίπεδο αισθητικής όσο και νοηματικής αναζήτησης. Κάτι τέτοιο μπορεί να καταστεί εφικτό μόνο αν αναπτυχθεί σταθερά και σταδιακά η προβολή της μέσα σε ένα υγιές θεσμικό πολιτισμικό πλαίσιο, με διαλογική προσέγγιση και ρεαλιστική διάθεση απέναντι στις εκάστοτε κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. – Η τέχνη μπορεί να είναι ξεκομμένη από την εποχή της; – H τέχνη, ανά τους αιώνες, λειτουργεί ως ένας αντανακλαστικός κρύσταλλος της εποχής της, αποτυπώνοντας, με ιδιαίτερο τρόπο και μοναδική υπόσταση το πλαίσιο της κοινωνικής και αισθητικής πραγματικότητας, μέσα στην οποία παράγεται. Τέχνη και κοινωνία διακρίνονται από μια σχέση άμεσης αλληλεξάρτησης, με την τέχνη να ανταποκρίνεται πλήρως στην πλουραλιστική φύση της εκάστοτε σύγχρονης κοινωνίας και να αποτελεί το πιο ισχυρό εργαλείο «διαπολιτισμικού διαλόγου» και μόρφωσης του ατόμου. – Ποια είναι τα προβλήματα του χώρου της τέχνης στην Ελλάδα σήμερα; – Επικαλούμενη την ιδιότητα μου ως μουσειολόγου, όσον αφορά στην ελληνική περίπτωση θα ήθελα να επισημάνω ότι, σε αντιδιαστολή με την ιδιαίτερα υψηλή αισθητική αξία της σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής και αναμφισβήτητη ποιότητα της δημιουργικής έκφρασης, ο χώρος πάσχει από την έλλειψη ανάπτυξης ενός σωστού πλαισίου άρτιων μουσειακών δομών και εκσυγχρονισμένων πολιτισμικών θεσμών. Δεδομένης της υπάρχουσας οικονομικής κρίσης, και σε συνδυασμό με την επικράτηση κακών πρακτικών και τεχνοκρατικών δυσπραγιών και την ανεπάρκεια σωστών μουσειολογικών προδιαγραφών, υπογραμμίζεται η απουσία συντονισμένης στρατηγικής πολιτικής, σύμφωνης με το οικουμενικό πνεύμα τη εποχής, η οποία θα επένδυε στο πολιτιστικό κεφάλαιο, θα καταξίωνε τη σύγχρονη ελληνική τέχνη και ιστορία της, θα αναζητούσε διαύλους ανάδειξης και διεθνούς προώθησής της, με κεντρικό στόχο τη σταδιακή διαμόρφωση ενός κοινού για τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Stefan Baltensperger and David Siepert, «Imaginary Landscapes», 2015, collage – Είναι πιο εύκολο για έναν επιμελητή να δουλεύει στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό; – Ο εκάστοτε επιμελητής, κατά την υλοποίηση μιας έκθεσης στο εξωτερικό καλείται να επιλύσει, ίσως, περισσότερα πρακτικά και υλικοτεχνικά ζητήματα μεταφοράς και έκθεσης των έργων τέχνης, ειδικά σε μια πόλη όπως η Βενετία, με ιδιαίτερη γεωγραφική θέση. Ουσιαστικά, όμως, μια τέτοια εμπειρία μόνο κέρδος και εμπλουτισμό γνώσης μπορεί να αποφέρει, καθώς η διαφοροποίηση του ρόλου του επιμελητή στην οργάνωση μιας έκθεσης εκτός των εγχώριων συνόρων έγκειται στον επιτακτικό συντονισμό με το διεθνές πλαίσιο αναφοράς καλλιτεχνικών αξιών, τη σύμπλευση με τις πιο πρωτοποριακές και πειραματικές κατευθύνσεις της σύγχρονης τέχνης, την εμβάθυνση σε διακαλλιτεχνικές και διαπολιτισμικές αναζητήσεις και την ανάπτυξη ενός διεθνούς δικτύου συνεργασιών. – Τι έχετε προγραμματίσει για τη συνέχεια; – Ήδη είναι έτοιμο το concept της επόμενης έκθεσης, στην οποία θα συνεργαστούμε πάλι και οι οκτώ επιμελητές. Θα πραγματοποιηθεί και αυτή στο εξωτερικό, με διάθεση να μεταφερθεί στην Ελλάδα, ώστε να ανοίξουμε ένα διάλογο και με το ελληνικό κοινό....