Το οξυγόνο είναι το «καύσιμο» του κυττάρου για να τελέσει τις πολύπλοκες χημικές αντιδράσεις του, αλλά και τις λεπτές ψυχολογικές και συγκινησιακές καταστάσεις. Ένας οργανισμός που έχει επάρκεια σε οξυγόνο τελεί όλες τις λειτουργίες του τέλεια τόσο σε σωματικό ,όσο και σε πνευματικό και ψυχικό επίπεδο. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει απομακρύνει τους περισσότερους από την επαφή με τους φυσικούς ρυθμούς ,αλλά κυρίως από την επίγνωση της ίδιας της ύπαρξης μας. Πόσοι από εμάς αντιλαμβάνονται τον τρόπο που αναπνέουμε; Έχουμε παρατηρήσει ότι ή αγωνία, η ένταση, ο θυμός, ο φόβος και άλλα αρνητικά συναισθήματα κάνουν την αναπνοή μας βιαστική, ρηχή, ακανόνιστη ακόμα και ασθματική; Ενώ αντίθετα μια αργή και ήσυχη αναπνοή οδηγεί στην ηρεμία και τη γαλήνη; Ένας άνθρωπος που μαθαίνει να αναπνέει αργά, τελικά θα μάθει να αναπνέει και βαθειά. Η διαδικασία αυτή θα γεμίσει ολόκληρους τους πνεύμονες , και όχι μόνο το ένα τρίτο όπως συμβαίνει συνήθως. Επιπλέων με αυτόν τον τρόπο γίνεται ένα διαρκές μασάζ των κοιλιακών οργάνων το οποίο προωθεί την καλύτερη οξυγόνωση του αίματος. Καλύτερα οξυγονωμένο αίμα σημαίνει καλύτερη υγεία. Τεχνική αναπνοής: Η εκπαίδευση της αναπνοής πρέπει να αρχίσει σιγά- σιγά χωρίς να πιέζουμε το σώμα μας. Χαλαρά αλλά σταθερά ξεκινάμε με τρία λεπτά μία ή δύο φορές την ημέρα και σταδιακά αυξάνουμε σε ένα μήνα στα δέκα λεπτά. Νωρίς το πρωί και κατά τη δύση του ήλιου είναι η ιδανικότερη στιγμή. (Προσωπικά θεωρώ και χρησιμοποιώ την τεχνική και στη μέση της ημέρας ,όπου ένα δεκάλεπτο αρκεί για να αναζωογονήσει το σώμα και το νου καλυτέρα και από δίωρο ύπνο). Στάδιο πρώτο Σε ένα ήσυχο σημείο ας στρέψουμε την προσοχή μας στο να παρατηρούμε απλά την αναπνοή μας. Χωρίς να κάνουμε τίποτα άλλο. Παρατηρούμε τον αέρα να εισέρχεται στο σώμα μας και να εξέρχεται από αυτό. Προσοχή απλώς παρατηρούμε ! ...