Ο αναγωγισμός πάλι είναι η αντίληψη εκείνη και η προσπάθεια εξήγησης των φαινομένων διά της αναγωγής τους σε μια ουσία, θεωρία ή επιστήμη· όπως το γονίδιο στο DNA ή η γενετική στη χημεία· ο αναγωγισμός συνάδει προς την ενότητα της επιστήμης. Η τελειότητα μακριά από την επιστήμη Ο αποκλεισμός του δημιουργισμού από την επιστήμη ήταν και ο λόγος προώθησης του ευφυούς σχεδίου σαν εναλλακτικής επιστημονικής προσέγγισης για να επανεισαχθεί ο δημιουργισμός σαν επιστημονική αναζήτηση. Το ευφυές σχέδιο είναι έμπνευση ενός μαθηματικού, του Dembski (1998), σύμφωνα με τον οποίο επιχειρείται με επιστημονικοφανή επιχειρήματα να προσεγγισθούν και να εξηγηθούν διάφορα εξελικτικά προβλήματα μέσω κάποιας «καθοδήγησης», μέσω «κάτι άλλου», ενός μεταφυσικού ευφυούς σχεδίου. Σε μια τέτοια περίπτωση θα 'πρεπε όμως ο σχεδιασμός των έμβιων όντων να 'ναι τέλειος. Ωστόσο ο άνθρωπος μαστίζεται από πάμπολλες ατέλειες, π.χ. το σχέδιο του ματιού των σπονδυλωτών γενικότερα δεν θα το ενέκρινε κανένας μηχανικός διότι δεν είναι ευφυές, καθώς παρεμβάλλονται πολλά κυτταρικά και ιστολογικά στρώματα μεταξύ της φωτεινής πηγής και των φωτοευαίσθητων κυττάρων. Η οποιαδήποτε παράκαμψη της εξέλιξης ή της εξελικτικής θεωρίας όπως επίσης αποκαλείται - με την έννοια θεωρία, σύμφωνα με το English Oxford Dictionary, να σημαίνει στην επιστήμη τη διατύπωση ενός γενικού νόμου, μιας αρχής, των αιτιών δηλαδή που ερμηνεύουν ένα φαινόμενο -, οδηγεί σε πολλά προβλήματα. Π.χ. αγνοώντας τις εξελικτικές διεργασίες της φύσης θέτουμε σε κίνδυνο την ίδια όπως και τον άνθρωπο. Οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί, η εξελικτική αντοχή των μικροβίων και η εξελικτική προέλευση πολλών ασθενειών - η δαρβινική δηλαδή ιατρική -, η εξελικτική κατανόηση των οικοσυστημάτων και της βιόσφαιρας γενικότερα, όλα αυτά χωρίς το φως της εξέλιξης θα τα διαχειριζόμαστε με λαθεμένο και επικίνδυνο τρόπο. Παρ' όλα αυτά υπάρχουν ακόμη αντιδράσεις κοινωνικής πέψης που θα μειώνονται όσο εξελίσσεται η εξελικτική θεωρία και επιβεβαιώνεται καθημερινά ως γεγονός ποικιλοτρόπως. Γι' αυτό η εξέλιξη, παρ' όλο που δεν αφομοιώνεται εύκολα από την επιστήμη και την κουλτούρα, έχει ήδη δημιουργήσει πολλούς διεπιστημονικούς υποκλάδους, όπως εξελικτική ψυχολογία, εξελικτική επιστημολογία κ.ά., με αποτέλεσμα να παρατηρούνται σχετικές επικαλύψεις μεταξύ της εξέλιξης και των κοινωνικοοικονομικών επιστημών ακόμη. Η άρνηση της εξέλιξης έχει περισσότερο κοινωνικοθρησκευτική βάση όπου αγνοούνται επιστημονικά επιχειρήματα και πειραματικές μαρτυρίες· είναι δηλαδή ένα κοινωνικό φαινόμενο που αντανακλά περισσότερο μια αντιδραστική και συντηρητική ιδεολογία η οποία μπορεί να απειλήσει την ποιότητα της εκπαίδευσης και της Παιδείας γενικότερα διαμορφώνοντας στρεβλά κοσμοείδωλα. Ο κ. Σ. Ν. Αλαχιώτης είναι καθηγητής Γενετικής....