Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός είναι κατά τη γνώμη σας «αυτοαναφορικός», αρχίζει δηλαδή και τελειώνει στο κτιριακό αντικείμενο; 'H, μήπως, στην προβληματική αυτή εμπλέκεται το φυσικό περιβάλλον στο σύνολό του; «Δεν νομίζουμε ότι εδώ υπάρχει σύγκρουση. Αρχιτεκτονική σημαίνει κατ' αρχήν ανταπόκριση στον συγκεκριμένο τόπο. Αρχιτεκτονική μορφή σημαίνει πάντοτε ερμηνεία και περαιτέρω ανάπτυξη του τόπου, ερμηνεία και περαιτέρω ανάπτυξη των καθορισμένων από τον κύριο του έργου χρήσεων, και τέλος υλοποίηση που να βασίζεται στα αναγκαία τεχνικά συστήματα και στη μέγιστη δυνατή προστασία των φυσικών πόρων. H ενσωμάτωση καινοτόμων τεχνολογιών αποτελεί προϋπόθεση για τη δημιουργία κτιρίων με προοπτική, κτιρίων που θα διατηρήσουν την αξία τους, και επίσης σημαίνει μια αρχιτεκτονική απάντηση για τον συγκεκριμένο τόπο». - Νομίζετε ότι υπάρχουν τρόποι «οικολογικής αναστήλωσης», δηλαδή βελτίωσης, με οικολογικά κριτήρια, της κτιριακής ποιότητας σε ήδη υπάρχοντα αστικά σύνολα; «Το θέμα είναι η γραμματική, η μέθοδος δουλειάς που χαρακτηρίζει τη βιοκλιματική δόμηση. Και αυτή η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί τόσο στον σχεδιασμό νέων όσο και στην αναβάθμιση υφιστάμενων κτιρίων. Ειδικά στα υπάρχοντα κτίρια προσφέρονται πάντοτε δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας και μείωσης της εκπομπής αερίων που βλάπτουν το κλίμα. H βελτίωση της θερμοπερατότητας ενός κτιρίου, η ανύψωση των θερμοκρασιών στις εξωτερικές επιφάνειες του κελύφους του, η βελτίωση της αεροστεγανότητάς του σε συνδυασμό με απλά συστήματα εξαερισμού είναι οι παράμετροι και τα κριτήρια που πρέπει να ληφθούν υπόψη ώστε το αποτέλεσμα να είναι αφενός η εξοικονόμηση ενέργειας, αφετέρου η δημιουργία κλίματος θαλπωρής μέσα στο κτίριο. Αυτό ισχύει, φυσικά, τόσο για τα υφιστάμενα όσο και για τα νέα κτίρια». - Πόσο η ανάγκη ή οι επιταγές της αρχιτεκτονικής έκφρασης-της αρχιτεκτονικής γλώσσας σας επηρεάζουν κατά τον σχεδιασμό με οικολογικά κριτήρια; Πόσο επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα; «H τελική μορφή είναι απόρροια συνδυασμού της αρχιτεκτονικής ιδέας για τον συγκεκριμένο χώρο και των αναγκαίων τεχνικών συστημάτων, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι ένα ευφυές κτίριο. Ο σχεδιασμός που αποσκοπεί στην ενεργειακή βελτιστοποίηση δεν χρησιμοποιεί βέβαια καμία «μορφολογική γλώσσα», αλλά αμφισβητεί εαυτόν συνεχώς, αναζητεί συνεχώς - καθώς στρέφεται διαρκώς προς τις πλέον σύγχρονες τεχνολογίες - τον νέο δρόμο που οδηγεί ακόμη πιο πέρα και ταυτόχρονα, όπως είναι φυσικό, αναζητεί πάντοτε τη νέα, ανάλογη των τεχνολογικών καινοτομιών που υιοθετεί, αρχιτεκτονική έκφραση». - Πόσο ουτοπική είναι μια ευρύτερη οικολογική οπτική της σύγχρονης αρχιτεκτονικής; «H συλλογική αλλαγή νοοτροπίας απαιτεί αλλαγή συνείδησης από εκείνους που παραγγέλλουν την αρχιτεκτονική, από τους πελάτες. Αγοράζοντας ένα τζιπ ανεβαίνεις στην υπόληψη του κόσμου, κάτι που δεν ισχύει ακόμη άν σε ένα κτίριο εφαρμόσεις μέτρα «ενεργειακής βελτιστοποίησης». Παρ' όλα αυτά νομίζουμε, και εμείς ως γραφείο, ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Οι εταιρείες Solvis και Mannus παίζουν από αυτή την άποψη ρόλο πρωτοπόρου, με συνέπεια η υλοποίηση μιας αειφόρου αρχιτεκτονικής να προωθήσει τα προϊόντα στην αγορά και μάλιστα σε βαθμό διόλου ευκαταφρόνητο. H συνειδητή αντιμετώπιση του περιβάλλοντος γίνεται καθημερινά όλο και περισσότερο αισθητή: στα MME, στις διαφημίσεις καθώς και στον σχεδιασμό. Σε συνδυασμό με την εξέλιξη του κόστους της ενέργειας, εξαιτίας της μη αναστρέψιμης και σαφώς επερχομένης εξάντλησης των συμβατικών πηγών ενέργειας στην παγκόσμια αγορά, το ερώτημα δεν είναι αν οι ευφυείς μας στρατηγικές σχεδιασμού θα είναι ο κανόνας, αλλά πότε θα γίνουν ο κανόνας. Λύσεις που αποφεύγουν την εκπομπή αερίων βλαβερών για το κλίμα και οι οποίες ευνοούν τον εφοδιασμό με ενέργεια προερχόμενη από ανανεώσιμες πηγές, από το νερό, τον αέρα, τη βιομάζα, τον ήλιο και τη γη, στο μέλλον θα είναι προϋπόθεση αξίας και οικονομικής αειφορίας της αρχιτεκτονικής». Ο κ. Αντρέας Γιακουμακάτος είναι επίκουρος καθηγητής Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής στο ΑΠΘ....