Οι μπρούτζινες προπέλες είναι ανθεκτικές και αποδοτικές ενώ χρησιμοποιούνται στα μεγάλα μηχανοκίνητα σκάφη αναψυχής και στα επαγγελματικά σκάφη με εσωλέμβιους κινητήρες και αξονικά συστήματα πρόωσης. Έλικες αλουμινίου Οι προπέλες από αλουμίνιο είναι οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες στο χώρο των ταχύπλοων σκαφών αναψυχής. Στα κύρια χαρακτηριστικά τους συγκαταλέγεται η ανθεκτικότητά τους ενώ κοστίζουν φθηνά, αποδίδουν ικανοποιητικά, δεν διαβρώνονται εύκολα και επισκευάζονται εύκολα και οικονομικά. Το μειονέκτημα τους έγκειται στην αυξημένη παραμόρφωση που παρουσιάζουν στις υψηλές στροφές, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια κάποιου έργου.Έλικες από χάλυβα Ο ανοξείδωτος χάλυβας αποτελεί το σκληρότερο και ανθεκτικότερο υλικό που χρησιμοποιείται για την κατασκευή προπελών. Συγκριτικά με το αλουμίνιο είναι πιο στιλπνός και σχεδόν πέντε φορές πιο γερός με επακόλουθο την μεγαλύτερη αντίσταση στα συνήθη χτυπήματα. Η δύναμή του εξυπηρετεί στην παρατεταμένη χρήση, με την προπέλα να παραμένει άκαμπτη χωρίς να μειώνεται η απόδοσή της, όπως συμβαίνει συνήθως με τις προπέλες αλουμινίου, οι οποίες μετά από κάποια ώρα χρήσης παρουσιάζουν απώλειες. Όσο για τα πτερύγια, εξαιτίας των ιδιοτήτων του υλικού αυτά μπορούν γίνουν λεπτότερα από τα αλουμινένια για μεγαλύτερη απόδοση. Σε επίπεδο αντοχής, οι ατσάλινες προπέλες είναι πολύ πιο ανθεκτικές στη διάβρωση ενώ η επισκευή τους είναι αρκετά εύκολη, αλλά στοιχίζει πιο ακριβά από αυτές του αλουμινίου. Τέλος, σχετικά με το φλέγον θέμα των επιδόσεων, ενώ οι προπέλες αλουμινίου δεν είναι σχεδιασμένες για συγκεκριμένους τύπους σκαφών, οι ανοξείδωτες είναι ιδιαίτερα στοχευμένες, επιτρέποντας να επιλέξει κανείς ακριβώς τις επιδόσεις που επιθυμεί. Έλικες από πλαστικό Αποτελούν μια καλή λύση ως εφεδρικές γιατί είναι ελαφριές και φθηνές ενώ δεν διαβρώνονται και μπορούν να αποθηκευτούν εύκολα. Αριθμός πτερυγίων Θεωρητικά, μια μονόφτερη προπέλα θα μπορούσε να είναι η πλέον αποδοτική, αν μπορούσε να λυθεί το θέμα των έντονων κραδασμών. Για να επιτευχθεί ένα αποδεκτό επίπεδο κραδασμών ως λύση μπορεί να θεωρηθεί μια προπέλα με δύο πτερύγια. Με την πρόσθεση πτερυγίων, μπορεί να μειώνεται η απόδοση , βελτιώνεται όμως η γεωμετρία και η συμπεριφορά της έλικας και μειώνονται οι κραδασμοί. Οι περισσότερες προπέλες κατασκευάζονται με τρία πτερύγια, συμβιβάζοντας τους κραδασμούς, το μέγεθος, την απόδοση και το κόστος. Η διαφορά στην απόδοση μεταξύ μιας δίφτερης και μιας τρίφτερης προπέλας θεωρείται λιγότερο σημαντική από την διαφορά στο επίπεδο κραδασμών. Οι τρίφτερες προπέλες είναι οι πιο διαδεδομένες και χαρακτηρίζονται από καλές επιδόσεις. Σε ομαλές συνθήκες διατηρούν καλά την ισχύ ενώ προσφέρουν υψηλές τελικές ταχύτητες. Οι τετράφτερες έλικες εξασφαλίζουν γρηγορότερο πλανάρισμα ενώ προσφέρουν σταθερότητα στο σκάφος σε χαμηλότερες ταχύτητες και βελτιωμένη ταχύτητα στις μεσαίες στροφές διατηρώντας ίδιες στροφές λειτουργίας με τις τρίφτερες. Επίσης, προσφέρουν καλύτερο χειρισμό σε χαμηλές ταχύτητες και πιο ομαλή πλεύση από τις τρίφτερες. Τέλος, οι πεντάφτερες προπέλες προσφέρουν πιο γρήγορο πλανάρισμα, πολύ ομαλή πλεύση και καλύτερη επιτάχυνση. Σπηλαίωση Σπηλαίωση χαρακτηρίζεται το φαινόμενο κατά το οποίο σχηματίζονται κενοί χώροι κοντά στα πτερύγια της έλικας, διακόπτοντας τη συνεχή ροή του νερού σε αυτήν. Ως εκ τούτου τα πτερύγια δεν λειτουργούν σε μια συμπαγή μάζα νερού αλλά σε ένα αφρώδες μίγμα μικρότερης πυκνότητας με επακόλουθο την αύξηση της ολίσθησης και την μείωση της απόδοσης της προπέλας. Συνήθως, στις περιπτώσεις σπηλαιώσεως, δεν δημιουργείται η ανάλογη αύξηση της ώσης σε σημαντική αύξηση του ανά λεπτό αριθμού στροφών της έλικας και ταυτόχρονα παρατηρείται μείωση στην απόδοση. Η σπηλαίωση παρουσιάζεται όταν οι προπέλες στρέφονται με μεγαλύτερη ταχύτητα από την κανονική, ή όταν τα πτερύγια είναι πιο στενά από το απαιτούμενο πλάτος, οπότε προκύπτει μια ανεπαρκής επιφάνεια. Σπηλαίωση παρουσιάζεται ωστόσο και στην περίπτωση που οι προπέλες δεν είναι τοποθετημένες σωστά, με αποτέλεσμα την μη ομαλή του νερού προς και από τα πτερύγια, ακόμα και αν ή επιφάνειά τους είναι στα σωστά όρια. Επίσης, αν η άκρη των πτερυγίων βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια του νερού, μπορεί αυτά να «τραβήξουν» αέρα με αποτέλεσμα, εκτός από την κακή απόδοση να παρουσιαστεί και το φαινόμενο της σπηλαίωσης. Η σπηλαίωση επηρεάζεται από τους παρακάτω παράγοντες: - Σχήμα διατομής πτερυγίου, που επηρεάζει την κατανομή ταχύτητας και πιέσεως γύρω από αυτό. - Βάθος λειτουργίας της έλικας: Η αύξηση λειτουργίας του βάθους στο οποίο λειτουργεί η έλικα επιφέρει αύξηση της πιέσεως του περιβάλλοντος, επομένως μειώνει τις συνθήκες εμφανίσεως της σπηλαίωσης. - Ταχύτητα πτερυγίου: Η υψηλή ταχύτητα, η οποία προκαλείται από τον μεγάλο αριθμό στροφών σε συνδυασμό με την ακτίνα περιφοράς, ευνοεί τη σπηλαίωση. - Η αύξηση της αναπτυγμένης επιφάνειας προκαλεί δυσμενείς συνθήκες σπηλαιώσεως. Συνήθως η σπηλαίωση εμφανίζεται στα άκρα των πτερυγίων, ενώ μερικές φορές έχουμε σπηλαίωση κοντά στη ρίζα των πτερυγίων....